Εκεί δεν βρίσκονται διαμερίσματα και πολυκατοικίες όπως στις πόλεις, αντίθετα υπάρχει… απλάδα, έντονη φύση, ζωντανό περιβάλλον. Οι δυσκολίες επικοινωνίας με την πρωτεύουσα ήταν δεδομένες ακόμα και όταν δεν υπήρχε καραντίνα, πόσο μάλλον σήμερα. Μόνιμοι κάτοικοι της Γαύδου και της Ανώπολης, των δύο πιο απομακρυσμένων περιοχών του νομού μιλούν στα “Χ.Ν.” για την καθημερινότητά τους και πώς τη διαμόρφωσε η καραντίνα.
«Στη Γαύδο ξέρουμε από καραντίνες»
Στην ακριτική Γαύδο, οι κάτοικοί της ξέρουν καλά από καραντίνες και δεν είναι πρώτη φορά που καλούνται να ζήσουν σε συνθήκες αποκλεισμού. «Μένουμε σπίτι, δεν έρχονται επισκέπτες, τα μέτρα τα έχουμε λάβει και προσευχόμαστε στο Θεό μην μας έλθει ο ιός γιατί είμαστε και λίγοι και θα… εξαφανισθούμε» δηλώνει με χιούμορ ο κ. Στρατής Λαμπάκης, μόνιμος κάτοικος της Γαύδου που παλαιότερα είχε διατελέσει και δήμαρχος.
Ρωτάμε το συνομιλητή μας για τα μέτρα προστασίας. «Έχουμε προμηθευτεί και γάντια και αντισηπτικά, ότι χρειάζεται και το ιατρείο έχει τα πάντα. Οι μετακινήσεις μας είναι μικρές, τα καταστήματα έχουν κλείσει μόνο δύο μίνι μάρκετ λειτουργούν για τα αναγκαία. Δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Εγώ έχω ζήσει τη Γαύδο αποκλεισμένη, χωρίς καράβι για 32 ημέρες. Έρχονταν τότε το “Αρχάγγελος Μιχαήλ” ένα ξύλινο καραβάκι από την Παλαιόχωρα που όταν είχε κακοκαιρία δεν μπορούσε να έλθει και είχαμε μείνει χωρίς συγκοινωνία για παραπάνω από ένα μήνα, ενώ το 15νθήμερο είναι συνηθισμένο» αναφέρει.
Οι κάτοικοι του νησιού σύμφωνα με τον κ. Λαμπάκη «μένουν σπίτια τους και ερχόμαστε σε επαφή μόνο από μακριά να ρωτήσουμε αν κάτι δεν έχουν. Προσωπικά κάθομαι σπίτι μόνο αν βγω και κάνω ένα γύρο του σπιτιού». Για τη γενικότερη οικονομική κατάσταση του νησιού ο κ. Λαμπάκης τονίζει πως «το Πάσχα πουλούσαμε μερικά κατσίκια τώρα τίποτα, λειτουργούσαν οι ταβέρνες θα είναι κλειστές στις γιορτές. Για αυτό και το πρόβλημα θα είναι μεγάλο. Τώρα στο νησί θα είμαστε γύρω στα 85 άτομα. Ευτυχώς το πλοίο έρχεται κανονικά 4 φορές την εβδομάδα».
ΑΝΗΣΥΧΙΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ…
«Για μας ο μεγαλύτερος φόβος δεν είναι για το σήμερα όσο…για το αύριο. Γιατί η Γαύδος ζει από τον τουρισμό κυρίως και αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί Μάϊο και Ιούνιο τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για όλο το νησί. Εδώ περιμέναμε το Πάσχα πως και πως για να έλθει ο κόσμος να κάνει γιορτές μαζί μας και να κινηθούν τα πρώτα δωμάτια» τονίζει ο κ. Βασίλης Τζουνάρας μόνιμος κάτοικος της Γαύδου και για πολλά χρόνια υπεύθυνος του “Γαύδος fm” του ραδιοφωνικού σταθμού του νησιού.
Τον ρωτάμε για την καθημερινότητα του νησιού αυτές τις ημέρες. «Επειδή αρκετός κόσμος μένει σε μετόχια που έχουν μεγάλες αυλές και γύρω-γύρω χωράφια δεν είμαστε κλεισμένοι μέσα στα διαμερίσματα όπως ο περισσότερος κόσμος στις πόλεις. Έχουμε αυτό το θετικό, δεν νιώθουμε το κλείδωμα στο διαμέρισμα γιατί έχουμε χώρους τριγύρως! Οι ηλικιωμένοι το ίδιο. Γενικά ζούμε όπως το χειμώνα, ξέρουμε στη Γαύδο από αποκλεισμούς» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τζουνάρας.
Ο ίδιος σημειώνει ότι λειτουργούν δύο μίνι μάρκετ, οι καφετέριες έχουν κλείσει και το νησί διαθέτει ένα γιατρό και ένα αστυνομικό.
Αισιόδοξο μήνυμα από την Ανώπολη
Το πιο απομακρυσμένο χωριό του Ν. Χανίων (απέχει 87 χλμ. από τα Χανιά) είναι η Ανώπολη στον ορεινό όγκο των Σφακίων. Η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός κα Βασιλική Σταθοπούλου είναι μια από 180 μόνιμους κατοίκους του χωριού. «Καθημερινά πηγαίνω στο σχολείο, για να εκτελέσω κάποια υπηρεσιακά καθήκοντα, να επικοινωνήσω με τον προϊστάμενο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για να συντονίσουμε τη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης. Την υπόλοιπη μέρα στο χωριό είμαστε μέσα στο σπίτι με εξαίρεση κάποιο περίπατο με τα παιδιά σε κοντινά εκκλησάκια ή παιχνίδι στην αυλή», μας λέει η κα Σταθοπούλου.
Τα παιδιά του χωριού έχουν ξεκινήσει μαθήματα μέσω διαδικτύου, χάρις στις προσπάθειες των εκπαιδευτικών του Δ.Σ. Ανώπολης. «Αν και είμαστε μικρό σχολείο και δεν είναι εύκολη η τεχνολογική μας υποστήριξη έχουμε καταφέρει να έλθουμε σε επαφή με όλους σχεδόν μαθητές μας μέσω Skype, Viber, είμαστε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τους γονείς και προσπαθούμε να τους δώσουμε εργασίες. Είναι πολύ ωφέλιμη και η εκπαιδευτική τηλεόραση κάθε πρωί. Κρατάμε γενικά μια καλή επαφή με τα παιδιά που θέλουν πάρα πολύ να γυρίσουν στο σχολείο» δηλώνει η εκπαιδευτικός.
Το πλεονέκτημα του χωριού είναι ότι οι κάτοικοι έχουν την ευχέρεια να βγουν από τα σπίτια τους και να κινηθούν στις αυλές τους. «Το χωριό δεν είναι πυκνοκατοικημένο, και έχουμε την ελευθερία να κινηθούμε στις αυλές, να πάμε σε μονοπάτια ή στην Αγ. Αικατερίνη και να δούμε από ψηλά το Λουτρό. Στην Ανώπολη είχαμε προμηθευτεί από νωρίς αντισηπτικά, οινόπνευμα και όλα τα απαραίτητα, τα καφενεία και οι ταβέρνες είναι κλειστά, λειτουργεί το μίνι μάρκετ με την τήρηση όλων των κανόνων ενώ αν χρειαστεί κάποιος φάρμακα εξυπηρετεί ο ένας κάτοικος τον άλλο γιατί έχουν μειωθεί και οι μετακινήσεις προς Χώρα Σφακίων και Χανιά. Ο αγροτικός γιατρός έρχεται για τα φάρμακα και για το αν συμβεί κάτι αναπάντεχο».
Ρωτάμε για το συναισθηματικό κόσμο και την ψυχολογία των κατοίκων και των παιδιών του χωριού. «Υπάρχει ένα άγχος για το πόσο θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση από όλους. Προσωπικά με στεναχωρεί και το γεγονός ότι το σχολείο είναι κλειστό, κάτι που βλέπω και στα παιδιά. Δεν χάνουμε όμως το θάρρος και την αισιοδοξία μας, οι γονείς δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον να πάρουν εργασίες να κάνουν κάτι τα παιδιά τους ώστε να απασχοληθούν. Όλοι προστατεύουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες που δεν τους βλέπουν να κυκλοφορούν από την άλλη οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι που έχει πολλούς το χωριό πρέπει να κάνουν τις δουλειές τους γιατί δεν γίνεται διαφορετικά. Έτσι περνάμε την ημέρα και όλοι αναμένουμε…την ελευθερία» καταλήγει η κ. Σταθοπούλου.
