Η Eνωση της Κρήτης με την Ελλάδα

Η Κρήτη σκλάβα ήτανε σωστούς εφτά αιώνες κι εκάνανε τα τέκνα της αιματηρούς αγώνες Γι’ αυτή τη λατρευτή θεά της άγια ελευτερία αιματοπότιζαν τη γη στου χρόνου της πορεία Σωστούς αιώνες τέσσερις κι εξήντα πέντε χρόνους κρατούσανε οι Κρητικοί τους Ενετούς στους άμους Επαναστάσεις κοσεφτά οι Κρητικοί εκάμαν μα όμως οι ταλαίπωροι δεν επετύχαν πράμα Ήρθαν οι Τουρκοβάρβαροι και τσ’ Ενετούς εδιώξα μ’ ακόμη πιο χειρότερα τσοι Κρήτες εστριμώξα Χρόνους εκάμανε κι αυτοί διακόσους και τριάντα κι είναι ανεκδιήγητα τα τουρκικά συμβάντα Πρώτη η επανάσταση του Δάσκαλου του Γιάννη που έκανε προσπάθεια τους Τούρκους να ξεκάνει Με Τούρκους και Τουρκαλβανούς η Κρήτη επολέμα Το δοξασμένο χώμα της το ζύμωσε με αίμα Στην ένδοξη επανάσταση, εις τα εικοσιένα μεγάλα κατορθώματα είχε καταφερμένα Μα όμως στο πρωτόκολλο που γινε στο Λονδίνο μας πρόδοσαν οι “σύμμαχοι” και τον καιρόν εκείνο Και δεν την επιτρέψανε την ένωση της Κρήτης Κλαψαν τα Όρη τα Λευκά κι ο γέρο Ψηλορείτης Και ήρθε το εξήντα εξ με ποταμούς αιμάτων κι ήταν το τέλος άσκημο τρανών κατορθωμάτνω Μα το ενενήντα εφτά στην “τυχερή” της Κρήτης εφάνη στον ορίζοντα η ελευθέρωσή της. Και το ενενήντα οχτώ στις τρεις του Νοεμβρίου με τους αγώνες των Κρητών και θέληση Κυρίου Από την Κρήτη έφυγε το τούρκικο ασκέρι Φτάνουν τα χρόνια που ‘χανε την Κρήτη μας στο χέρι Η λευτεριά ήτανε μισή και περιορισμένη αφού με την Ελλάδα μας δεν είμαστε ηνωμένοι Εφέρανε τον πρίγκιπα σαν αρμοστή της Κρήτης μα δεν ολοκληρώθηκε η ελευθέρωσή της. Στην Κρήτη τότε ανάτειλε ένα μεγάλο αστέρι και, όπως όλοι ξέρουμε, το λέγανε Λευτέρη Έδρασε διπλωματικά, έκαμε επαναστάσεις και δεν αποδεχότανε μεσαίες καταστάσεις και έδιωξε τον πρίγκηπα κι όλους τους ευρωπαίους και άνοιξε ορίζοντες, μεγάλους και σπουδαίους. Στα δέκα τρία ήτανε του εικοστού αιώνα όταν επιτευχθήκανε οι στόχοι του αγώνα Ο Κωνσταντίνος βασιλιάς κι ο γιός του Ψηλορείτης επισημοποιήσανε την ένωση στην Κρήτη Δεκέμβρης, την πρωτομηνιά ημέρα ήταν σπουδαία όταν υψώσαν στον Φιρκά ελληνική σημαία. Κι ακόμα ωραιότερο εφαίνετο το τέλος γιατί ήταν πρωθυπουργός ο μέγα Βενιζέλος.