Η επικινδυνότητα του Β.Ο.Α.Κ.

Ένας έλεγχος από τροχονόμους στον πολυθρύλητο Β.Ο.Α.Κ. της περιοχής Χανίων για παραβίαση της διαχωριστικής γραμμής από οδηγό βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ του νομού Ηρακλείου κ. Ηγουμενίδη, προκάλεσε αναστάτωση μεταξύ αυτού και των αστυνομικών αρχών. Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, εύλογο παραμένει το ερώτημα αν η συμπεριφορά του βουλευτή έναντι των οργάνων της Τροχαίας ήταν η ενδεδειγμένη.
Το αξιοκατάκριτο είναι ότι η παράβαση έγινε με ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο, που διατίθεται απ’ τη Βουλή σε κάθε εκλεγμένο για υπηρεσιακές ανάγκες ενίοτε με οδηγό, τη δαπάνη των οποίων πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος. Στην προκειμένη περίπτωση οδηγούσε ο ίδιος. Εκτός της εν λόγω παράβασης, η άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου ήταν σε φωτοαντίγραφο, πράγμα που δεν αναγνωρίζεται από την τροχαία, με αποτέλεσμα τα όργανα της τάξεως εφαρμόζοντας το νόμο να αφαιρέσουν την πινακίδα και να πάρουν την άδεια ικανότητας οδήγησης του βουλευτή, επιβάλλοντας το ανάλογο πρόστιμο.
Το τι διημείφθη μεταξύ του βουλευτή και των τροχονόμων, αν ο πρώτος απείλησε περί μεταθέσεών των και οι δεύτεροι του εφέρθησαν απρεπώς, είναι στην ευχέρεια του καθ’ ενός να συμπεράνει αν έγινε ή όχι παράβαση, ή πόσο μεγάλο έγκλημα (!) έκαναν οι τροχονόμοι, να σταματήσουν ένα βουλευτή για τροχαία παράβαση.
Το γεγονός θυμίζει ανεπίτρεπτες περιπτώσεις του παρελθόντος με απειλές και φράσεις· «Ξέρεις ποιος είμ’ εγώ ρε; Μπορώ να σε στείλω στο Δεδέαγατς, στο Σουφλί…» Το πιο τίμιο θα ‘ταν αν ο πολιτικός αναγνώριζε την παράβαση και επαινούσε τα όργανα της Τροχαίας, επειδή έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Τον έπαινο, όμως, τον πήραν οι τροχονόμοι απ’ τον προϊστάμενό τους, ο οποίος έπραξε το αυτονόητο.
Στην ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων, γίνεται λόγος «για ωμή και απαράδεκτη προσπάθεια παρέμβασης κατά την εκτέλεση αστυνομικού έργου» (“Χ.Ν.”, 22/8/22). Απαντώντας ο βουλευτής αρνήθηκε τα λεγόμενα των αστυνομικών. Δεν μπορεί στα καλά καθούμενα οι τροχονόμοι να παρανομούσαν. Ο βουλευτής θα ‘πρεπε εφόσον έκανε την παράβαση, με ευγένεια τουλάχιστον, να πλήρωνε το πρόστιμο και να ζητούσε την επιστροφή των πινακίδων σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Το θέμα, εξεταζόμενο προσεκτικά, θεωρείται ότι είναι προσωπική υπόθεση και δεν άπτεται πολιτικής ευθύνης. Άλλο η πολιτική, άλλο η ηθική και άλλο η αστική ευθύνη. Η τελευταία συνίσταται στην υποχρέωση του κάθε πολίτη, να προσαρμόζεται στους νόμους για πράξεις και παραλείψεις του, που μπορεί να βλάψουν τους συνανθρώπους του και που επισύρουν διάφορες ποινές, τις οποίες οφείλει να αποδέχεται. Εξάλλου το κόμμα δεν χρωστάει τίποτα να εκτίθεται από απρεπείς συμπεριφορές βουλευτών του και πολύ σωστά πράττει η Κουμουνδούρου που μέχρι τώρα σιωπά.