Η κυβέρνηση της χώρας προέβη πριν λίγες µέρες στην επιλογή του Απόστολου Τζιτζικώστα ως επιτρόπου στην Κοµισιόν. Η επιλογή αυτή δηµιουργεί µια σειρά από σηµαντικές επισηµάνσεις και συνέπειες, τις οποίες θα εξετάσουµε στη συνέχεια, ώστε να διερευνήσουµε εκ πρώτης όψεως τα χαρτοφυλάκια που θα παρουσίαζαν ενδιαφέρον να διαχειριστεί κατά το επόµενο διάστηµα η Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση για να αξίζει η επιλογή του πρέπει να εργαστεί προς τις κατευθύνσεις του χαρτοφυλακίου του και προς την ανάδειξη των ελληνικών προβληµάτων που θα απαιτήσουν άµεσες και συγκεκριµένες λύσεις.
Η επιλογή του Απόστολου Τζιτζικώστα ως επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή µπορεί να είναι εξαιρετικά θετική τόσο ως προς τη χώρα όσο και προς την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν υποστηριχθεί τόσο στη φάση της κατανοµής των χαρτοφυλακίων, όσο και κατά τη διάρκεια της θητείας της νέας Κοµισιόν από την ελληνική διοίκηση.
Ως πρώτη εκτίµηση για την επιλογή του προσώπου είναι ότι δεν πρόκειται περί άκαπνου στελέχους της κυβερνητικής παράταξης αλλά περί έµπειρου πολιτικού που έχει σωρευµένη εµπειρία, ως περιφερειάρχης της Κεντρικής Μακεδονίας, και βέβαια, κατανοεί τις ανάγκες και τις προκλήσεις των περιφερειών και των τοπικών κοινωνιών. Αυτό µπορεί να οδηγήσει σε µια πιο ισορροπηµένη προσέγγιση πολιτικών που να λαµβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των περιφερειών. Αυτό ακριβώς είναι και το θετικό σηµείο της κυβερνητικής επιλογής, ώστε να διεκδικήσει µια από τις θέσεις κλειδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπενθυµίζουµε ότι ο προταθείς επίτροπος έχει διατελέσει προσφάτως πρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών, που είναι ένα από τα βασικά όργανα της ΕΕ και έχει άποψη τόσο για την περιφερειακή πολιτική, όσο και για την πολιτική συνοχής, την Κοινή Γεωργική Πολιτική και άλλες σηµαντικές πολιτικές, οι οποίες επιπρόσθετα διακινούν και το µεγαλύτερο µέρος των οικονοµικών χρηµατοδοτήσεων που στηρίζει ο κοινοτικός προϋπολογισµός.
Η αρχική πρόβλεψη είναι ότι αν δεν υπάρξουν πολιτικές τριβές ο νέος επίτροπος µπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά θετικός για τα ελληνικά συµφέροντα και µάλιστα σε µια εποχή που οι πόλεµοι στη γειτονιά µας επηρεάζουν αρνητικά την οικονοµική εξέλιξη και δυστυχώς γινόµαστε µάρτυρες µια περαιτέρω φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, χωρίς καίριες παρεµβάσεις της κυβέρνησης που απλά, ακολουθεί το συρµό της εποχής µη ικανή να επέµβει προς τη µια ή την άλλη κατεύθυνση.
Εν τούτοις, δίνεται µια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διεκδικήσει ένα ισχυρό χαρτοφυλάκιο, στο οποίο πολλοί θα προστρέχουν κατά τη διάρκεια της νέας Κοµισιόν, µε τα αντίστοιχα ανταλλάγµατα.
Ποια όµως είναι τα βασικά χαρτοφυλάκια που µπορεί να διεκδικήσει ο νέος Έλληνας επίτροπος:
Το χαρτοφυλάκιο της Περιφερειακής Πολιτική και της Συνοχής
Η περιφερειακή πολιτική χρησιµοποιεί κονδύλια της ΕΕ για να βοηθήσει όλα τα κράτη µέλη και τις περιφέρειές τους να αναπτυχθούν οικονοµικά και κοινωνικά, καθώς και να αντιµετωπίσουν τα ιδιαίτερα προβλήµατα περιφερειών διαφόρων κατηγοριών, όπως:
Περιφερειών µε σοβαρά και µόνιµα φυσικά ή δηµογραφικά µειονεκτήµατα (π.χ., αραιοκατοικηµένων, νησιωτικών, διασυνοριακών ή ορεινών περιφερειών)·
Περιοχών που πλήττονται από την πράσινη και την ψηφιακή µετάβαση και Αγροτικών περιοχών.
Τη χρηµατοδότηση για την υλοποίηση των στόχων της συνοχής διαχειρίζονται γενικά, σε συνεργασία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι εθνικές ή περιφερειακές αρχές. Πάντως για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής αυτής, η ΕΕ έχει προβλέψει τη διάθεση 392 δισεκατοµµυρίων ευρώ για την οικονοµική, κοινωνική και εδαφική της συνοχή, τα οποία θα χορηγηθούν µέσω ειδικών ταµείων την περίοδο 2021-2027, αλλά έχουµε επισηµάνει σε άλλα σηµειώµατά µας τη ληστρική απώλεια χρηµατοδοτήσεων σε βάρος των χωρών µε υστέρηση ανάπτυξης.
Μια πλειάδα Ταµείων παρεµβαίνει στην ανάπτυξη της περιφέρειας και της συνοχής, όπως:
Ευρωπαϊκό Ταµείο Περιφερειακής Ανάπτυξης
Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταµείο
Ευρωπαϊκό Ταµείο Συνοχής
Ταµείο ∆ίκαιης Μετάβασης.
Ευρωπαϊκό Ταµείο Θάλασσας και Αλιείας
Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταµείο Αγροτικής Ανάπτυξης
Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Το χαρτοφυλάκιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ)
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηµατοδοτεί πολλές δράσεις για τη γεωργία µέσω της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ), η οποία είναι µία από τις κύριες πολιτικές της ΕΕ. Οι βασικές δράσεις που χρηµατοδοτεί η ΕΕ για τη γεωργία περιλαµβάνουν:
Άµεσες πληρωµές σε γεωργούς: Αυτές οι πληρωµές αποτελούν τη βάση της ΚΓΠ και παρέχουν οικονοµική στήριξη σε γεωργούς για τη διατήρηση και τη βελτίωση των αγροτικών πρακτικών και τη διατήρηση του εδάφους.
Αγροτική ανάπτυξη: Τα προγράµµατα που χρηµατοδοτεί η ΚΓΠ στοχεύουν στην ανάπτυξη της υπαίθρου στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της βιωσιµότητας και της καινοτοµίας στη γεωργία, καθώς και στη διατήρηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονοµιάς της υπαίθρου.
Κοινές οργανώσεις των παραγωγών: Η ΕΕ χρηµατοδοτεί προγράµµατα που ενισχύουν τις κοινές οργανώσεις των γεωργών (για παράδειγµα τους συνεταιρισµούς).
∆ράσεις για την περιβαλλοντική προστασία και την αγροτική ανάπτυξη: Τα προγράµµατα αυτά καλύπτουν το σύνολο των αγροτικών περιοχών.
Εµπλοκή στην κλιµατική αλλαγή: Προγράµµατα χρηµατοδοτούνται για να βοηθήσουν τους γεωργούς και τις αγροτικές περιοχές να προσαρµοστούν σε νέες προκλήσεις και αλλαγές στο πλαίσιο της κλιµατικής αλλαγής.
Το χαρτοφυλάκιο της µεταναστευτικής πολιτικής
Το χαρτοφυλάκιο αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί η χώρα µας είναι «χώρα πρώτης εισόδου µεταναστών και λαθροµεταναστών». Η νέα πολιτική συµπεριλαµβάνει και περαιτέρω έννοιες και δράσεις, όπως «Άσυλο και Προστασία», «Παράνοµη Μετανάστευση και Επιστροφή», «Σύνορα και Ασφάλεια και Πολιτική για την Προστασία των Εξωτερικών Συνόρων», καθώς και «Συνεργασία µε Τρίτες Χώρες».
Ας ελπίσουµε ότι ο νέος επίτροπος δε θα σπρώχνουµε µόνο το καροτσάκι µε τα ψώνια της προέδρου φον ντερ Λάϊεν.
