Κύριε διευθυντά,
ήθελα να το πιστέψω ειλικρινά, όσον αφορά την φιλικότατη εµφάνιση στη χώρα µας του κυρίου Ερντογάν, ότι πράγµατι είναι φιλική αλλά έχω αµφιβολίες. Από το «γιοκ Μητσοτάκης» και από το «θα έρθοµε ξαφνικά µια νύχτα να αποβιβαστούµε στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου» η τωρινή επίσκεψή του, µε τα όσα έλεγε πριν αλλά και πριν από σειρά ετών, απέχουν έτη φωτός µεταξύ τους. Μακάρι να βγει ειλικρινής τούτη τη φορά. Να ανοίξει επιτέλους το χερσωµένο µονοπάτι της ειρήνης που πριν από αιώνες έχει γεµίσει ακραβάτους.
Μήπως όµως -λέω εγώ τώρα- µαγειρεύεται κάτι άλλο σε κάποια άλλη µεριά του πλανήτη µας; Μακριά από το χώρο της Ελλάδας και της Τουρκίας, από ξένους µάγειρες; Βέβαια, και αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα, ότι ο κύριος πρωθυπουργός µας, όσον αφορά στην αντιµετώπιση πολύ σοβαρών θεµάτων της χώρας µας, πως κάθε άλλο παρά ότι είναι αφελής. Ξέρει και διαχειρίζεται τα πράγµατα µε ψυχραιµία και σοβαρότητα. Αλλά και όλοι οι βουλευτές της ελληνικής επικράτειας και γενικότερα όλοι οι Έλληνες όπου γης γνωρίζουµε πολύ καλά από άλλες φορές την τελείως αντίθετη θέση του πρωθυπουργού της γείτονος Τουρκίας κι εκεί που προσδοκούσαµε ότι όπου να ‘ναι θα ξηµέρωνε η ελπιδοφόρος αυγή, πρόβαινε µαύρη κι άραχνη. Τέλος πάντων.
Εκείνο όµως που γνωρίζουµε πολύ καλά είναι ότι οι ηγέτες της Τουρκίας, από την ίδρυση του Τουρκικού κράτους, πλάθουν όνειρα για την επεκτατικότητα των συνόρων της πατρίδας τους. Είχαν και έχουν τον τρόπο και το σύνδροµο της επεκτατικότητας το φυτεύουν στην ψυχή όλων των Τούρκων πριν ακόµα δουν το φως της ηµέρας. Μια χούφτα ήταν στην αρχή και µέσα σε λίγους αιώνες τη µικρή τότε κι ασήµαντη χώρα τους την έκαναν µια από τις µεγαλύτερες αυτοκρατορίες που δηµιουργήθηκαν ποτέ πάνω στη γη. Για να τη µεγαλώσουν βέβαια σκότωναν χωρίς έλεος όποιον λαό έβρισκαν µπροστά τους µηδενός εξαιρουµένου, παιδιά, γυναίκες… κι αυτό βέβαια το γνωρίζει όλος ο κόσµος.
Γι’ αυτούς όµως το τελικό αποτέλεσµα µετρούσε και ακόµα αυτό µετράει.
Εδώ επιτρέψτε µου να αναφέρω ένα φρικτό παράδειγµα που έζησα όταν υπηρετούσα την θητεία µου ως στρατιώτης στη Μεγαλόνησο Κύπρο. Οι τότε Τουρκοκύπριοι ένα όνειρο έτρεφαν και ας ζούσαν κάτω από την ίδια σηµαία. Έλεγαν στην προσευχή τους και στις συνοµιλίες µεταξύ τους και όταν τύχαινε να κουβεντιάζουν µαζί µε ‘µας ότι η Κύπρος κάποτε θα ενωθεί µε την µητέρα πατρίδα δηλαδή την Τουρκία. Βέβαια, δεν βγήκε αληθινό το όνειρό τους εκείνο, βγήκε κάπως κουτσουρεµένο, καταπατώντας σχεδόν την µισή Μεγαλόνησο. Ίδρυσαν το ψευδοκράτος τους αλλά ποτέ δεν έπαψαν να ονειρεύονται την ένωσή του µε την µητέρα Τουρκία. Βέβαια, όλα τα παραπάνω που ανέφερα, λίγο πολύ όλοι οι Έλληνες τα γνωρίζουµε και δεν πρόσθεσα κάτι τι καινούργιο, αλλά το περίσσιο φως δεν βλάπτει πουθενά.
Τέλος, ο κύριος Ερντογάν γνωρίζει ότι στην γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται η πατρίδα του πως όλες οι µεγάλες δυνάµεις έχουν την ανάγκη του και του χαϊδεύουν τα αυτιά θέλουν δε θέλουν και του δίνουν άφεση αµαρτιών σε όποιες ατασθαλίες προβεί. Εδώ αλώνιζε όλη την Μεσόγειο και δεν βγήκε ένας να τον εµποδίσει και το γιατί όλοι το καταλαβαίνουµε ποιο είναι.
Κλείνω το σηµερινό άρθρο µου αναφέροντας πως ως άνθρωπος είµαι πολύ αδύναµος να διαχειριστώ τόσο πολύ σοβαρά θέµατα που αφορούν την πατρίδα µου. Είµαι όµως αρκετά µεγάλος και στο διάβα της πολύχρονης ζωής µου έζησα πολλά, και καλά και πολύ επώδυνα χρόνια. Βοηθήστε κύριοι της βουλής, σε όποια πτέρυγα κι αν είστε, σταθείτε στο πλευρό του κυρίου πρωθυπουργού µας γιατί έχει την ανάγκη σας. Έρχονται πολύ ζοφερές ηµέρες κι ένας µονιασµένος λαός µπορεί να κάνει θαύµατα. Οι Έλληνες άλλωστε από καταβολής κόσµου το έχουν αποδείξει αυτό.
∆ηµήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
µέλος της Παγκοσµίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών, µέλος των Πνευµατικών ∆ηµιουργών νοµού Χανίων και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
Aξιότιμε κύριε επιτρέψτε ένα σχόλιο στο κείμενο σας, το οποίο αντιπροσωπεύει πιστεύω την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ειδικά στα όσα αναφέρετε για την απαραίτητη ενότητα σε ζητήματα εθνικής επιβίωσης. Όσον αφορά την εικόνα του προέδρου της γειτονικής μας χώρας, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην πατρίδα μας, εξηγείται από τον παρακάτω ορισμό της διπλωματίας :” Διπλωματία είναι η υπηρεσία στην οποία ευγενικοί και αξιοπρεπείς άνθρωποι, υποκρίνονται και ψεύδονται για τα συμφέροντα της χώρας τους “……Τούτου δοθέντος όλα τα υπόλοιπα είναι μουσική του μέλλοντος και μένει να αποδειχτούν στην πράξη…….Η πατρίδα μας ως φιλειρηνική χώρα οφείλει να συζητά με τους πάντες , αφού προηγουμένως έχει φροντίσει, η αμυντική της θωράκιση να είναι σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να καθιστά απαγορευτικό το “άνοιγμα της πόρτας του φρενοκομείου” και τους “χορούς των δερβίσηδων” που ονειρεύονται διάφοροι ισλαμοφασίστες και χατζαρομπαχτσελίδες της ΄Αγκυρας. Αυτό σε συνδυασμό με συμμαχίες- συμφωνίες με σημαντικά κράτη της περιοχής (Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιορδανία, χώρες του κόλπου ,Γαλλία κλπ.)των οποίων τα συμφέροντα θίγονται από τις “ταρζανιές” της Τουρκίας δημιουργεί ένα πλέγμα ισχύος ,το οποίο όπως μας δίδαξε ο πατέρας της ρεαλιστικής πολιτικής Θουκυδίδης είναι το μόνο που βάζει τα πράγματα στην θέση τους και εξασφαλίζει ισορροπίες και ασφάλεια……Καλές γιορτές με υγεία και κάθε καλό. Με εκτίμηση