«Και εισήλθα στο µέσον της φυλακής τους, η οποία είναι η φυλακή του σώµατος. Και είπα: Εκείνος ο οποίος ακούει, ας βγει από τον βαθύ του ύπνο».
Απόκρυφο Ευαγγέλιο Ιωάννη
Αυτή είναι η εποχή που ο φόβος αρχίζει να υποχωρεί και να απαλλάσσει τους ανθρώπους από µια προδιαγεγραµµένη µοίρα και ένα χαώδες κατεστηµένο.
Το πέπλο της λήθης και της ασυνειδησίας αφαιρείται. Αυτή είναι η εποχή των µεγάλων αποκαλύψεων. Η εποχής της µεγάλης αλλαγής είναι εδώ µπροστά µας. Ζούµε µέσα στην πιο σηµαντική και πιο κρίσιµη στιγµή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εποµένως, δεν πρέπει να φοβόµαστε, τουλάχιστον όλοι εκείνοι που δεν έχουν κάτι να φοβηθούν. Και δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, όλοι όσοι δεν έχουν κάνει άσχηµα και άδικα πράγµατα στη ζωή τους. Όλοι όσοι δεν έχουν προδώσει την ανθρωπιά και την υπόσταση τους για λίγα ή πολλά χρήµατα, είτε για το προσωπικό τους όφελος, όσοι έχουν σεβαστεί και βοηθήσει τον συνάνθρωπο τους και όσοι σε δύσκολες στιγµές επέλεξαν να είναι άνθρωποι και όχι τέρατα.
Οι υπόλοιποι, όχι µόνο πρέπει να φοβούνται, αλλά θα πρέπει να καταλάβουν ότι πολύ σύντοµα θα έχουν σοβαρά προβλήµατα. Όσο κι αν κλείνει κάποιος τα µάτια και τα αυτιά στην αλλαγή που είναι µπροστά µας, όσο κι αν παριστάνει τον αδιάφορο και αλαζόνα, δεν θα µπορέσει να αποφύγει την συνέπεια των σκέψεων και των πράξεων του. Ακόµα και αν αρχίσουν να καταλαβαίνουν και να υποψιάζονται ότι κάτι συµβαίνει, όλοι εκείνοι που νοµίζουν ότι είναι ακλόνητοι στις θέσεις τους, δεν θα µπορέσουν να προλάβουν, γιατί τα σηµάδια έχουν δοθεί εδώ και πολλά χρόνια και οι ευκαιρίες επίσης. Ο χρόνος είναι πολύ περιορισµένος πια και άλλη χάρη δεν θα µπορέσει να δοθεί. Οι εκπρόσωποι του κακού, αυτοί που επέλεξαν το δρόµο της ευκολίας και της κατάχρησης των δικαιωµάτων τους, αυτοί που αδικούν κατάφορα, καταπιέζουν και βασανίζουν τους συνανθρώπους τους δεν έχουν πλέον έξοδο διαφυγής. Η πόρτα έχει κλείσει. Αυτοί ,λοιπόν, που εκπροσωπούν το κακό σε αυτόν τον κόσµο, αυτοί έχουν τώρα κάθε λόγο να φοβούνται πολύ.
Αυτοί που πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο γιατί το µόνο που θέλησαν ήταν δόξα, χρήµατα, κυριαρχικές θέσεις και δύναµη, θα τροµοκρατηθούν και θα πληγούν ανεπανόρθωτα. Άραγε που τελικά θα τους χρησιµεύσουν όλα αυτά; Η µόνη πόρτα που θα τους ανοίξει είναι της αβύσσου. Έχει έρθει επιτέλους η ώρα που ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει. Θα ανέβει στο βάθρο ανάλογα µε τις πράξεις του. Και εκεί δεν γίνονται λάθη στις κρίσεις, γιατί οι δικαστές και οι εισαγγελείς είναι από άλλο κόσµο κι όχι από το δικό µας. Λάθη µεγάλα και απανωτά κάνουν και συνεχίζουν να κάνουν οι άνθρωποι, σαν µια µεγάλη δύναµη να τους κλείνει τα µάτια, σα να µην µπορούν να σκεφτούν, σα να έχουν χαθεί στην βεβαιότητα αυτής της ύπαρξης.
Μια βεβαιότητα η οποία καταρρίπτεται από τη στιγµή που ανοίγουµε τα µάτια µας σε αυτόν τον κόσµο, αφού η µόνη βεβαιότητα της ζωής είναι ο θάνατος.
