Η επόμενη μέρα

Συναντήθηκαν στη Φραγκφούρτη τραπεζικά στελέχη και βιομήχανοι, υπό την αιγίδα του Μάριο Ντράγκι της Ε.Κ.Τ. και συζήτησαν για την επόμενη μέρα της λήξης του προγράμματος της Ελλάδας απ’ το μνημόνιο. Ηταν παρών ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας Γενς Βάιντμαν και ο δικός μας κ. Στουρνάρας. Ακούστηκε, ότι δεν πρέπει να είναι «καθαρή η έξοδος» απ’ το μνημόνιο, ή «αυτοδύναμη έξοδος» και ότι πρέπει να βρεθεί κάποιο σχέδιο “υβριδικό” το λένε χωρίς να το καθορίζουν.
Προετοιμάζονται να καθορίσουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και τη γραμμή στήριξης για το χρέος, που σημαίνει κάποιου είδους καμουφλαρισμένο μνημόνιο. Την πρόταση αυτή εισηγήθηκε ο Βάιντμαν, ο οποίος ανέκαθεν υποστήρζε ότι η Ελλάδα, «πρέπει να διορθώσει τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, που δημιούργησε η ίδια(!). Να γίνει αγωνιστική, παραγωγική και εξυγειάνει τον προϋπολογισμό της». Ισχυρίζεται ότι «η κρίση μπορεί να αναζωπυρωθεί και ο καθένας πρέπει να έχει συναίσθηση της ευθύνης του για μια σταθερή βάση στη χώρα του”. Κατά τον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Γερμανικής Τράπεζας νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους «δεν αποτελεί λύση». Είχε ταχθεί απ’ την αρχή να συνεχισθούν η λιτότητα και οι μεταρρυθμίσεις.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ε.Ε. έχει επικρίνει με έκθεσή του την Ε.Κ.Τ., ότι αποδείχθηκε ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την κρίση στην Ελλάδα και απεκρύβησαν από σημαίνοντα στελέχη της πολλά στοιχεία με ποιον τρόπο λειτουργούσε το τραπεζικό σύστημα. Την έκθεση, που έχει συμβουλευτική θέση, την παρακάμπτει η Ε.Κ.Τ. κι έρχεται να συζητήσει τα της επόμενης μέρας, επηρεασμένη και από μια έρευνα, που αποκαλύπτει ότι μεγάλο ποσοστό υψηλόβαθμων στελεχών επιχειρήσεων ζητούν να υπάρξει διαρκής επιτήρηση για την πιστή εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων. Ελπίζω αυτή η άποψη να μην εκπορεύεται από Ελληνες επιχειρηματίες(!).
Και ενώ συμβαίνουν αυτά μέρος του Γερμανικού Τύπου αναλύει εμπεριστατωμένα, ότι ο τρόπος χορήγησης της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα ήταν για να σωθούν οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες, που ήσαν παραφορτωμένες από ελληνικά ομολόγα.
Και αφού απηλλάγησαν απ’ αυτά κατάφεραν να επιβάλλουν απαράδεκτους όρους στους οφειλέτες με πρωταγωνιστή τον Σόιμπλε. Το έργο δεν έληξε. Η πολιτική του χρέους έχει σκαμπανεβάσματα. Στην Φραγκφούρτη απόφαση δεν ελήφθη.
Αν υπάρχουν διχογνωμίες μεταξύ Ε.Ε. και Ε.Κ.Τ. δεν πρέπει ο κ. Στουρνάρας να εμπλακεί, εκτός εάν υποστηρίζει κάποιο ισχυρό μπλοκ συμφερόντων στην Ελλάδα και τον Ντράγκι στην Ευρώπη, οπότε το κάνει όχι για το θεσμικό συμφέρον για το οποίο ετάχθη, αλλά προς ίδιον όφελος. Ως τραπεζίτης το γνωρίζει και οφείλει να το πει, ότι η χώρα δεν μπορεί να σταθεί ακόμα μόνη της στις αγορές, χρειάζεται βοήθεια.
Ας ξεκαθαρίσουν λοιπόν, τι πάει να πει «καθαρή έξοδος», «αυτοδύναμη έξοδος» να μην παίζουν με λεκτικά εφευρήματα και ας εξηγήσουν τι εννοούν όταν λένε «υβριδικό σχέδιο».