Ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε, ο Τραμπ έχασε. Ο Τραμπισμός δεν κατάφερε να πάρει με το μέρος του την πλειοψηφία της λαϊκής ψήφου, αν και ο υποψήφιος για δεύτερη φορά πρόεδρος, παρά την αντιμεταναστευτική πολιτική του και την αύξηση της δύναμής του κατά 50% απ’ τους Αφροαμερικανούς, οι Αμερικανοί δεν τον επανεξέλεξαν.
Το περίεργο για πολλούς αναλυτές είναι ότι οι έγχρωμοι ψηφοφόροι προτίμησαν τον Μπάιντεν, χωρίς να λείψουν εκείνοι που τον κατηγορούσαν ότι ως γερουσιαστής για πολλά χρόνια, ήταν και ως αντιπρόεδρος επί Ομπάμα, δεν έχει να επιδείξει τίποτα σπουδαίο για τόσα ζητήματα που ενδιέφεραν τους μαύρους. Εκτιμούν, ωστόσο, ότι η εκλογή του δεν θα εκτρέψει, ούτε θα μετασχηματίσει την υφιστάμενη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, που διέπεται απ’ το βαθύ κράτος, το οποίο κατευθύνουν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο.
Ο νέος πρόεδρος θα επιδιώξει την ένωση των δημοκρατικών δυνάμεων, οι οποίες είχαν τεράστιες επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική, που φαίνεται σ’ όλα τα πεδία ως διαιρεμένη Αμερική. Ο Μπάιντεν βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση ν’ αντιμετωπίσει προβλήματα χειρότερα απ’ όσα στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο με κυριότερο την πανδημία. Ο Τραμπ αφήνει πίσω του μια διχασμένη δημοκρατία των ΗΠΑ, και μια συμμαχία, το ΝΑΤΟ, να υπάρχουν τα μέλη του σε διχόνοια. Όσον αφορά τις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία θα παραμείνει για την Ουάσινγκτον ένας δυνατός παίχτης, γι’ αυτό θα ενισχυθεί η συμμαχία με τη Γερμανία και τις Ανατολικές χώρες της Ευρώπης.
Ο Ερντογάν μπορεί να χάσει τις κατά το δοκούν συνομιλίες του με τον Μπάιντεν, όπως είχε με τον Τραμπ, ο οποίος τον ανεχόταν να αυτονομείται και να κάνει ό,τι θέλει. Τώρα, που δεν έχει προστάτη, θα προσπαθήσει στο διάστημα μέχρι τον Ιανουάριο, που θα είναι ο Τραμπ στο Λ. Οίκο, να προωθήσει τα νεοθωμανικά του σχέδια, αν καταφέρει να στρέψει αλλού την κοινή γνώμη απ’ την οικονομική κρίση με τον παραιτηθέντα γαμπρό του Μπαϊράκ, ο οποίος ήταν σύνδεσμος με τον γαμπρό του Τραμπ για τις υπόγειες δουλειές τους για τη λεγόμενη “διπλωματία των γαμπρών”.
Στο μεταξύ οι επικεφαλής του Μπάιντεν θα μελετήσουν τη σημερινή δραστηριότητα του Ερντογάν και θ’ ανοίξουν τα κιτάπια των μυστικών υπηρεσιών, να φρεσκάρουν στη μνήμη τους, τι έλεγε ο αείμνηστος βετεράνος Αμερικανός διπλωμάτης και πολιτικός Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο μεσολαβητής της Συμφωνίας του Ντέιτον ότι «η Τουρκία κάποια στιγμή θα βρεθεί στο σταυροδρόμι κάθε σημαντικού ζητήματος για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ». Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα αποκοπούν απ’ την Τουρκία και θα προσπαθήσουν να την ξαναφέρουν στη Δύση. Όσον αφορά την Ελλάδα περιμένει η νέα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας να είναι πιο σφιγμένη με τεταμένα τα χαλινάρια εν σχέσει με τον Τραμπ που τα είχε αφήσει λάσκα.
Με την αλλαγή φρουράς στον Λ. Οίκο δεν προβλέπεται ν’ αλλάξουν πολύ τα πράγματα για την Ελλάδα.
Μετά την αμυντική συμφωνία για την αναβάθμιση της Σούδας και την επέκταση στην Αλεξανδρούπολη οι σχέσεις Αθηνών – Ουάσινγκτον κινούνται σε θεσμικό επίπεδο. Εκείνο που θα αλλάξει είναι, να μην μπορεί πλέον ο Ερντογάν, να παίρνει στο τηλέφωνο όποτε θέλει τον πρόεδρο, όπως έκανε με τον Τραμπ.
Σήμερα ο Ερντογάν μπορεί να βρίσκεται στην εξουσία και να παραβιάζει Διεθνές Δίκαιο και κανόνες, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, αύριο πιθανόν να φύγει, όμως η Τουρκία θα υπάρχει.
