Η επόμενη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.

Κύριε διευθυντά,

οι τελευταίες εξελίξεις μετά και την παραίτηση του προέδρου Αλέξη Τσίπρα μάς αναγκάζουν να επιταχύνουμε τις διεργασίες ανασυγκρότησης του κόμματος. Ο πρόεδρός μας κατάφερε και έβγαλε την αριστερά από το καβούκι της. Κατάφερε και κράτησε την χώρα όρθια σε μια δύσκολη περίοδο. Μπορεί να παραιτήθηκε από πρόεδρος αλλά έμεινε κοντά μας. Όλοι εμείς στην Αριστερά του χρωστούμε πολλά. Τώρα όμως που είμαστε σε μια δύσκολη καμπή θα πρέπει να προχωρήσουμε με σύνεση και σκεπτικισμό.
Τα ερωτήματα πολλά!
Μήπως είναι η ώρα να πιάσουμε το νήμα από την αρχή ή καλύτερα από εκεί που το αφήσαμε; Μήπως είναι η ώρα να αναπροσδιοριστούμε ως Αριστερά; Μήπως ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στις ρίζες μας; Μήπως έχουμε μπερδέψει ιδέες και αξίες; Μήπως κάναμε πολλούς συμβιβασμούς και τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε την ταυτότητα μας ως κόμμα της Αριστεράς; Μήπως το έχουμε τερματίσει και δεν έχουμε άλλη επιλογή με λίγα λόγια ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;
Χάραξη μιας νέας πορείας!
Πιστεύω ότι είναι πλέον ανάγκη μιας νέας προγραμματικής ανανέωσης ενός νέου ριζοσπαστικού σχεδιασμού του κόμματος. Η Αριστερά σήμερα εκπροσωπεί ένα ευρύ φάσμα δημοκρατικών και σκεπτόμενων πολιτών. Σήμερα ο αριστερός, ο προοδευτικός άνθρωπος είναι αυτός που στηρίζει τους αδύναμους, που πιστεύει στην ισότητα, στην αξιοκρατία στη δικαιοσύνη . Είναι αυτός που αποζητά δικαιότερη φορολογία ανακατανομή του πλούτου. Είναι αυτός που αγωνίζεται ενάντια στην εκμετάλλευση για τα δικαιώματα των εργαζομένων για δωρεάν παιδεία. Είναι αυτός που στηρίζει το δημόσιο σύστημα υγείας, την ισότητα των δύο φύλων. Είναι αυτός που έχει οικολογική συνείδηση που αγωνιά για το περιβάλλον. Ήρθε λοιπόν η ώρα για χάραξη νέας πορείας. Αυτό που θα πρέπει να καθορίσουμε είναι στο που θέλουμε να πάμε και σίγουρα να λάβουμε υπόψη την σημερινή κατάσταση. Μόνο ένα μακροχρόνιο σχέδιο μπορεί να αφυπνίσει τους πολίτες.
Γιατί φθάσαμε ως εδώ!
Η Αριστερά έχει υποστεί την μεγαλύτερη ήττα από την μεταπολίτευση και ας πανηγυρίζει το ΚΚΕ επειδή αύξησε την δύναμή του κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες. Δεν μας κέρδισαν οι πολιτικές της ΝΔ ούτε του Μητσοτάκη. Εμείς χάσαμε την επαφή με την κοινωνία. Διολισθήσαμε άλλοτε προς τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, άλλοτε τρέχαμε να καλύψουμε τον κεντρώο χώρο. Στο τέλος καταφέραμε να γίνουμε ένα προσωποκεντρικό κόμμα. Με λίγα λόγια χάσαμε την ταυτότητά μας. Καταφέραμε να «κάψουμε» ένα πάγιο αίτημα της Αριστεράς την απλή αναλογική με τους άστοχους χειρισμούς. Πιέσαμε για συναίνεση χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει προηγουμένως τις απαιτούμενες συμμαχίες. Καταφέραμε να έχουμε απέναντί μας όχι μόνο τη δεξιά αλλά και τα κόμματα της αριστεράς. Δώσαμε αφορμή με τις παλινωδίες μας δεν κρατήσαμε μια σταθερή γραμμή. Απομακρυνθήκαμε από τη νεολαία, δεν ακούσαμε την φωνή της δεν μιλήσαμε στη γλώσσα της και πολλές φορές την αφήσαμε μόνη της να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Χάσαμε την επαφή με τα κινήματα και τις πρωτοβουλίες πολιτών, τους θυμηθήκαμε μόνο παραμονές των εκλογών. Είμαστε σε μεγάλο βαθμό “απών” από τους αγώνες της κοινωνίας. Συνεχώς τρέχαμε πίσω από τις εξελίξεις. Η πραγματικότητα δυστυχώς μας ξεπερνούσε. Κάποτε μιλούσαμε για την οικολογία, για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για σεβασμό στο περιβάλλον . Αλήθεια που είμαστε όταν οι τοπικές κοινωνίες αγωνιζότανε για τις παράλογες άδειες εγκατάστασης ανεμογεννητριών και τις παράνομες εξορύξεις; Κάποτε μιλούσαμε για μια ριζοσπαστική αριστερά που ξέρει να αγωνίζεται να διεκδικεί να απαιτεί και να μη συμβιβάζεται. Μιλούσαμε για διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους. Τώρα γιατί σιωπούμε;
Στον προεκλογικό αγώνα προτάξαμε ένα ομολογουμένως ριζοσπαστικό πρόγραμμα που έδινε λύσεις στα προβλήματα των αδυνάτων, των μικρομεσαίων των φτωχών όμως δεν είχε την ανάλογη απήχηση. Το εκλογικό σώμα μας αντιμετώπισε με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα. Αυτό δεν θα πρέπει να μας προβληματίσει; Όλα σχεδόν τα ΜΜΕ στάθηκαν απέναντί μας. Οι υποψήφιοι βουλευτές μας προσπαθούσαν να μιλήσουν για το πρόγραμμά μας και οι δημοσιογράφοι έστρεφαν την κουβέντα στο τι κάναμε ως κυβέρνηση το 2015 και στο πώς θα συνεργαστούμε με τα άλλα κόμματα την επόμενη μέρα.
Ο κυβερνητισμός.
Πάντα με προβλημάτιζε εάν η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. άφησε θετικό ή αρνητικό αποτύπωμα. Από τη μια μεριά είχαμε ένα αξιόλογο κυβερνητικό έργο: καταφέραμε να κρατήσουμε την πατρίδα όρθια, διαχειριστήκαμε με επιτυχία ίσως την δυσκολότερη περίοδο μετά την μεταπολίτευση. Δυστυχώς όμως για εμάς όλα αυτά γρήγορα ξεχάστηκαν. Και από την άλλη έμειναν: το ατυχές δημοψήφισμα, η εφαρμογή των μνημονίων, η συνεργασία με ένα ακροδεξιό κόμμα για το σχηματισμό κυβέρνησης. Πρώτα από όλα πρέπει να κτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία που τελευταία την έχουμε χάσει. Ο κυβερνητισμός δεν πρέπει να μας γίνει εμμονή ούτε αυτοσκοπός.
Τι κόμμα θέλουμε.
Πιστεύω ότι ένα κόμμα της Αριστεράς πρέπει να έχει μια στρατηγική για βελτίωση της ζωής των πολλών αλλά ταυτόχρονα να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα σοσιαλιστικό μετασχηματισμό στην κοινωνία. Θα πρέπει να στοχεύομε σε μια κοινωνία δικαιότερη χωρίς ανισότητες και φραγμούς στην έκφρασή της. Και εδώ γεννιέται το ερώτημα είμαστε διατεθειμένοι να αγωνιστούμε για τις ιδέες μας για τις αξίες μας ή θα παραμείνουμε γαντζωμένοι μόνο στην διαχείριση της εξουσίας;
Κατά τη γνώμη μου χρειαζόμαστε ένα κόμμα που θα λειτουργεί συλλογικά. Δεν θέλουμε ένα αρχηγικό κόμμα που δεν ταιριάζει στην Αριστερά που έχει μάθει να δίνει συλλογικά τους αγώνες. Δεν θέλουμε οπαδούς ούτε χειροκροτητές αλλά οργανωμένα μέλη που θα συμμετέχουν που θα διαμορφώνουν αποφάσεις. Χρειαζόμαστε ένα κόμμα που θα τολμά, που θα ξέρει να αγωνίζεται, που θα διορθώνει τα λάθη του, χωρίς όμως να χάνει την αριστερή φυσιογνωμία του.
Πώς πρέπει να πορευτούμε!
Συμφωνώ απόλυτα με την αναφορά του προέδρου ότι δηλ. στον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. έχει κλείσει ένας μεγάλος και δημιουργικός κύκλος. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να κτίσουμε μια γερή σχέση με την κοινωνία που θα απαντά στις νέες προκλήσεις. Χρειαζόμαστε ριζικές αλλαγές. Πριν όμως προχωρήσουμε στις αλλαγές θα πρέπει να συζητήσουμε τα αίτια της εκλογικής αποτυχίας του Ιουνίου μέσα στα κομματικά όργανα. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει τα προβλήματα να μπουν κάτω από το χαλί. Όλοι μας έχουμε την ευθύνη των πράξεων μας και λογοδοτούμε όχι μόνο σε αυτούς που μας επέλεξαν αλλά και στην ίδια την συνείδηση μας. Μα θα μου πείτε υπάρχουν ευθύνες. Αλλίμονο όμως αν σταθούμε στο τι έφταιξε και δεν πάμε ένα βήμα παρακάτω εξάλλου δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Λίγο ή πολύ θα συμφωνήσουμε ότι για το κακό εκλογικό αποτέλεσμα συνέβαλαν μεταξύ άλλων: οι άστοχες δηλώσεις στελεχών μας, τα εχθρικά ΜΜΕ, η κακή διαφημιστική προβολή κατά την προεκλογική περίοδο. Συμπερασματικά η εικόνα που παρουσιάσαμε απορρίφτηκε από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Γι’ αυτό θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα νέο ιδεολογικό συμβόλαιο με την κοινωνία. Η αλλαγή κατά τη γνώμη μου είναι μονόδρομος. Πρώτα πρέπει να αποδείξουμε έμπρακτα τις προθέσεις μας συμμετέχοντας στις διεκδικήσεις του λαού και μετά να μιλήσουμε για προγράμματα. Σήμερα έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και για να την ανακτήσουμε πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ και αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Πραγματικά δύσκολος ο ρόλος του νέου προέδρου που θα εκλεγεί στο αμέσως χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να τρέξει τις αλλαγές που χρειάζονται και να κρατήσει το κόμμα ενωμένο .
Τα ψεύτικα διλλήματα !
Η δημιουργία κλίματος σεβασμού, εκτίμησης – ισότητας μεταξύ των μελών και φίλων του κόμματος είναι επιβεβλημένο. Βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουμε είναι να αφήσουμε στην άκρη τις μικρότητες, τους ψευτο-εγωισμούς και τα συντροφικά μαχαιρώματα. Εξάλλου αυτά που μας ενώνουν είναι πολλά περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Άμεσα πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες προκειμένου να αρθεί ένα τοξικό κλίμα που διχάζει τα στελέχη μας. Είναι ανούσια τα ψευτο-διλλήματα που μπαίνουν από μερικούς: ποιοι στηρίζουν τη διεύρυνση, ποιοι υπονόμευσαν τον πρόεδρο, ποιοι τράβηξαν το κουπί στις εκλογές, ποια πρέπει να είναι η αντιπολίτευση, γιατί μετά τις εκλογές δεν παραιτούνται όλα τα κομματικά όργανα. Όλα αυτά κρύβουν μόνο σκοπιμότητες. Πηγάζουν από προσωπικές στρατηγικές και εξυπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα. Είναι ευκαιρία τώρα να τελειώνουμε μια για πάντα με όλα αυτά τα θέματα που μόνο εσωστρέφεια φέρνουν. Ας εργαστούμε για την ύπαρξη κλίματος εμπιστοσύνης, αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας.
Η πορεία προς το συνέδριο.
Είναι αυτονόητο ότι θα υπάρξουν συγκρούσεις κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα είναι εύκολη η πορεία, όμως είναι ένας δρόμος που πρέπει να διαβούμε και στο τέλος της διαδρομής θα πρέπει να βγούμε πιο δυνατοί πιο πολύ ενωμένοι πιο πολύ αποφασισμένοι. Και εδώ θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε όλους αυτούς που έτρεξαν δήθεν με κροκοδείλια δάκρυα να μας συμπαρασταθούν το βράδυ των εκλογών αλλά και σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι μας τελείωσαν και περιμένουν σαν κοράκια να ασελγήσουν πάνω από το πτώμα του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., θα τους πω απλά ότι ματαιοπονούν. Η Αριστερά έχει μάθει να κολυμπά στα δύσκολα πάντα εύρισκε τον τρόπο να ξεπερνά τα εμπόδια. Αυτοί που προβλέπουν σήμερα τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι όσο μας κυβερνά η δεξιά τόσο θα μεγαλώνουν οι αδικίες και η ψαλίδα φτωχών – πλούσιων θα ανοίγει ολοένα και περισσότερο. Με αποτέλεσμα οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις να γιγαντώνονται. Οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν θα αντιστρέψουν γρήγορα το κλίμα.
Ας συστηθούμε !
Πιστεύω σε μια ριζοσπαστική Αριστερά. Έχω μια σταθερή πορεία στην Αριστερά τώρα και δεκαετίες. Μου αρέσουν οι καθαρές κουβέντες και ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από πρόσωπα και καταστάσεις. Στο πρόσφατο Συνέδριο διαφώνησα ανοικτά με τις επιλογές της πλειοψηφίας, αρνήθηκα να συνταχθώ σε οπαδικές νοοτροπίες, αν και ήμουν υπέρ της εγγραφής νέων μελών υποστήριξα ότι πρώτα τα νέα μέλη θα πρέπει να αξιολογούνται και μετά να εγγράφονται όχι «είδαμε πόρτα ανοικτή και μπήκαμε μέσα». Διαφώνησα με τον τρόπο εκλογής της νέας κεντρικής επιτροπής και μίλησα τότε ότι θα φτιάξουμε ένα όργανο που θα είναι δυσλειτουργικό (500 μέλη) και δεν θα μπορεί να παράξει πολιτική.
Επίλογος!
Αυτή είναι η Αριστερά που θέλω να υπηρετήσω. Μια Αριστερά που θα έχει όραμα και αξίες και που δεν θα διστάζει να συγκρουστεί με τα συμφέροντα. Για αυτήν την Αριστερά δηλώνω ότι θα είμαι παρών. Και επειδή έχουν ξεκινήσει οι προσυνεδριακές διεργασίες καλώ όλους τους συντρόφους-ες σε ένα γόνιμο διάλογο ανταλλαγής απόψεων μέσα στα κομματικά όργανα χωρίς αποκλεισμούς και με ανοικτή ατζέντα θεμάτων. Δυστυχώς το χρονικό διάστημα έως το συνέδριο είναι μικρό και οι εξελίξεις τρέχουν .
Σας ευχαριστώ για
την φιλοξενία !
Γιώργος Περουλάκης
σμήναρχος ε.α., μέλος
του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.