Προσέχεις καθώς περπατάς τον εσώτερο
άνθρωπο· πνευματική διαύγεια και
καρδιακή αταραξία δημιουργούν
ηλιαχτίδες με ανταύγειες ελπίδας.
Ισορροπείς στο νήμα της ύπαρξης·
λογισμοί για το παρελθόν και
το μέλλον σε βασανίζουν.
Με μοναξιά ποτίζω την ψυχή μου
κι ο άλλος μου εαυτός
αναμένει το έτερον ήμισύ του.
Κρυπτογραφώ τις σκέψεις μου
με σύμβολα επιστημονικά·
πολύπλοκοι άνθρωποι καταδεικνύουν
πως η απλότητα είναι το ζητούμενο.
Στο μπλε της θάλασσας, με αρμυρίκια
φόβων, το κύμα παιχνιδίζει
με τους απόκρημνους βράχους
που προστατεύουν το λιμάνι
απ’ τα κύματα.
Κι ο δείκτης του ρολογιού κολλημένος
στα σκληρά δειλινά και τις στιγμές
μονώσεως.
Και το φως ξεπηδάει από πίδακες
ηφαιστειακής λάβας για να τονίσει
τη δύναμη που κρύβει μέσα της
η ανθρώπινη ψυχή.
