Το φάντασµα που πλανιόταν πάνω στην Ευρώπη τον 19ο αιώνα ήταν ο κοµµουνισµός. Τώρα τον 21ο αιώνα αντικρίζουµε την ακροδεξιά εκεί που γεννήθηκε ο ναζισµός, στη Γερµανία και σε άλλα κράτη της γηραιάς Ηπείρου µε προεξάρχουσα τη Γαλλία όπου η Μαρί Λεπέν υπερσκελίζει τον Εµανουέλ Μακρόν. Η παραδοσιακή αριστερά που απέµεινε, πάει να συναντηθεί µε την κεντροδεξιά µήπως καταστείλουν µαζί την επικράτηση της ακροδεξιάς.
Η απώλεια 200.000 ψηφοφόρων της δεξιάς, που κυβερνά την Ελλάδα, από τις ευρωεκλογές, οφείλεται στην ακρίβεια και στην αισχροκέρδεια, στο κουκούλωµα των παρακολουθήσεων στη λάθος ανάγνωση του εγκλήµατος των Τεµπών, στον γάµο των οµοφυλοφίλων, στη στάση έναντι του ουκρανικού χωρίς τη γνώµη των οργάνων της διπλωµατίας και της στρατιωτικής πολιτικής και στη διαπίστωση ότι στο Μεσανατολικό δεν βρισκόµαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
∆ιασταυρώθηκαν δύο εκ διαµέτρου αντίθετες πολιτικές. Η µία της ακροδεξιάς και η άλλη της δεξιάς των συντηρητικών πολιτικών αρχών των θεωρούµενων προοδευτικών, που µαζί µε τους σοσιαλ-δηµοκράτες και τους συντηρητικούς συνοµιλούν και πολλάκις συνεργάζονται.
Η αριστερά έλαµψε διά της απουσίας της. Αντί να επιδιώκει τη συντήρησή της µε βάση τις αρχές της, µεταλλάσσεται στο ευρωπαϊκό κατεστηµένο µε τους ουτοπιστές µετά την κατάρρευση της ΕΣΣ∆ χωρίς να µπορέσει να αυτοπροσδιοριστεί και να χαράξει ένα δικό της προσανατολισµό µακριά απ’ την πραγµατικότητα, τον καπιταλισµό στην πρωτογενή του µορφή.
Στον κόσµο που ζούµε επικρατεί η αυτοµατοποίηση της εργασίας, βοηθούσης και της τεχνητής νοηµοσύνης. Απλοποιεί και αποδεσµεύει τον άνθρωπο από τη σκληρή δουλειά, αλλά επειδή οι εργασίες όλο και µειώνονται ο εργαζόµενος περιέρχεται σε απόγνωση διερωτώµενος πώς θα είναι το µέλλον του.
Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι «οι καιροί ου µενετοί», δεν επιτρέπουν να χρονοτριβούµε.
Μια και παρέχονται πολλά µέσα, µπορούµε να βγούµε από κάθε κακοδαιµονία και να διαµορφώσουµε µια εύρωστη κοινωνία, στην οποία ο κόσµος θα ζήσει καλύτερα.
