Η εθνική μας “κατάθλιψη”

» Από τις αρχές του 21ου αιώνα, ψυχολόγοι, ψυχίατροι και άλλοι σχετικοί φορείς έκρουαν τον κώδωνα της αύξησης των ψυχικών ασθενειών σε παγκόσμια κλίμακα στο πρώτο τέταρτο του αιώνα.
Η χώρα μας, εδώ και 6 χρόνια, “πρωτοπορεί” στο θέμα των καταθλιπτικών ατόμων (περισσότερο γυναικών), αλλά και στις αυτοκτονίες που απορρέουν από την οικονομική κρίση, την απόγνωση και την ανέλπιδη ζωή μας.
Η επιβεβαίωση των παραπάνω έρχεται από αρμόδια χείλη: Σύμφωνα με την κα Οικονόμου Μαρίνα, ψυχολόγο – συγγραφέα (Mega, 13-3-15, “Κοινωνία ώρα Mega”) «η κατάθλιψη από 3% που ήταν το 2008 -δηλαδή, πριν την κρίση- παρουσίασε μια τρομακτική άνοδο: μέσα σε  μόλις 5 χρόνια ανέβηκε στο 12% καταγράφοντας ένα από τα εντυπωσιαστικότερα ποσοστά σε παγκόσμια κλίμακα».
Εντάξει, δεν λέω, να φροντίσουμε τους μετανάστες που μας έρχονται από έξω. Αν μπορούμε κι αυτό! Αλλά πρώτα απ’ όλα ας φροντίσουμε τους “εσωτερικούς μετανάστες” που γέννησε και γεννά καθημερινά η κάκιστη πολιτική των προηγούμενων κυβερνητικών σχημάτων και η ολιγωρία των σημερινών. Η τωρινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. κάτι λέει για την αντιμετώπιση της “ανθρωπιστικής κρίσης” στη χώρα. Τι ακριβώς και πώς το εννοεί, θα το δούμε άραγε; Θα είναι μόνο με οικονομικούς όρους ή μήπως προγραμματίζει μια γενικότερη αντιμετώπιση, με πρόσθετους φόρους; Θα έχει τη δυνατότητα να επέμβει, χωρίς την έγκριση της Ε.Ε.;