Οι ευαισθησίες του πράσινου χρυσού

Από την αρχαιότητα ο χυμός του καρπού της ελιάς ήταν το βασικό διατροφικό στοιχείο των κατοίκων της μεσογειακής λεκάνης.
Οι χρήστες της εποχής εκείνης δεν γνώριζαν τη διατροφική αξία και την ευαισθησία του προϊόντος τότε, αλλά απλά το χρησιμοποιούσαν σαν μια λιπαρή ουσία, στο καθημερινό μαγείρεμα. Σήμερα με όλη την
τεχνογνωσία που έχουμε, έντυπη  βιβλιογραφία, ηλεκτρονική βιβλιογραφία και τις κάθε λογής χημικές αναλύσεις, εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε επιπόλαια σε ένα διατροφικό θησαυρό όπως είναι το ελαιόλαδο
Ας μην λησμονούμε το γνωμικό  των προγόνων μας: Να βρίσκεται στο σπίτι μας φρέσκο λάδι και  παλιό κρασί.
Εκτός από την σημαντική επιλογή ενός πολύ καλού ελαιολάδου και  επώνυμου τυποποιητή, καλό είναι να γνωρίζουμε και πώς θα συμπεριφερθούμε σε ένα super food και μιας απόλυτα λειτουργικής τροφής.
Οι βασικοί εχθροί του ελαιολάδου  είναι το φως, το οξυγόνο, ο χρόνος και η θερμότητα.
Το ελαιόλαδο το αποθηκεύουμε σε ανοξείδωτες δεξαμενές αν είμαστε παραγωγοί, το προμηθευόμαστε πάντα από επώνυμους τυποιητές  και μόνο σε σκουρόχρωμες γυάλινες  φιαλες, το διατηρούμε μακριά από εστίες θερμότητας και μακριά από απορρυπαντικά καθώς ο χυμός του ελαιοκάρπου είναι υπερβολικά ευαίσθητος και αλλοιώνεται η γεύση του με την έκθεση του στο φως του ηλιου ή του περιβάλλοντος
Αλλώστε οι επαγγελματίες που σέβονται τους πελάτες τους, προσφέρουν το ελαιόλαδο μαζί με τις σαλάτες στα εστιατόριά τους, καθώς αρκετοί επαγγελματίες έχουν παύσει να εκθέτουν της φιάλες ελαιολάδου στο φως της μέρας από την ώρα που θα στρώσουν τα τραπέζια μέχρι να κλείσουν το εστιατόριο καθώς γνωρίζουν ότι οι επισκέπτες είναι  αρκετά ευαισθητοποιημένοι στη  διατροφική αξία και λειτουργική  χρήση του ελαιολάδου.
Το ελαιόλαδο θεωρείται το ιδανικό έλαιο για τηγάνισμα σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή πανεπιστήμιου κ. Grousvelt αν χρησιμοποιείται σε θερμοκρασίες 160-170 βαθμούς, καθώς το τηγάνισμα με ελαιόλαδο δημιουργεί μια τραγανή κρούστα εξωτερικά και παραμένει ζουμερό εσωτερικά. Αν φτάσει σε σημείο καπνού 200-220 βαθμούς καταστρέφεται.
Το ελαιόλαδο αν αποθηκευτεί σωστά σε ιδανικές συνθήκες, έχει μια διάρκεια ζωής περίπου 20-24  μηνών από την ημέρα έκθλιψης.
Το φρέσκο ελαιόλαδο είναι ένα λειτουργικό τρόφιμο καθώς είναι πολύ  πλούσιο σε πολυφενόλες και αντιοξειδωτικά και λειτουργεί σαν  ασπίδα προστασίας στον οργανισμό μας. Με την πάροδο του χρόνου τα λειτουργικά στοιχεία του ελαιολάδου μειώνονται σημαντικά, εκτός αν έχουμε τη δυνατότητα να το συντηρήσουμε σε χαμηλές θερμοκρασίες και σε μικρές συσκευασίες.
Με τη διαδικασία της αποθήκευσης σε χαμηλή θερμοκρασία, παρατείνουμε τη διάρκεια ζωής του ελαιολάδου ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε γευστικά αγουρέλαιο, αρκετούς μήνες μετά την έκθλιψη του ελαιοκάρπου