Η ΠΟΛΥΘΡΥΛΟΥΜΕΝΗ “έξοδος” στις αγορές έγινε αυτές τις μέρες, μετά από 3 χρόνια οικονομικής νέκρας. Η χώρα δανείστηκε (ενώ δεν τα είχε ανάγκη!) 3 (τρία) δισ. ευρώ με την έκδοση 5ετούς ομολόγου το οποίο έχει συνολική μέση απόδοση 4,625%.
ΟΣΟ κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να προβάλλει το γεγονός ως επιτυχία, ο απλός πολίτης αντιλαμβάνεται ότι όλα γίνονται για να τονωθεί το ηθικό της ίδιας της κυβέρνησης, διότι είναι ο λαός που δανείζεται και πάλι. Αλλά, με βαρύτερους όρους (από το 2014). Και πώς να θεωρείται επιτυχία ένας δανεισμός της χώρας με πάνω από 4,5% επιτόκιο, όταν Πορτογαλλία και Κύπρος βγήκαν με επιτόκιο κάτω από το 2%;
ΟΠΩΣ μάλιστα ισχυρίζεται η αντιπολίτευση -και φαίνεται να έχει δίκαιο- αυτό που πραγματικά μετράει δεν είναι το ονομαστικό επιτόκιο, αλλά η διαφορά από το αντίστοιχο γερμανικό, το λεγόμενο «σπρεντ», που ήταν 4,35 ποσοστιαίες μονάδες το 2014, ενώ τώρα αυξήθηκε στις 4,81 μονάδες! Μάλιστα, η έκδοση του πρώτου «αριστερού» ομολόγου καλύφθηκε κατά το μισό περίπου από κατόχους των παλαιών ομολόγων του 2014, οι οποίοι το αντάλλαξαν σε τιμή ακριβότερη κατά 2,6%.
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ, η κυβέρνηση επιθυμούσε διακαώς μια «επιτυχία», μια ένδειξη επιστροφής στην κανονικότητα. Γι’ αυτό και η σημασία της έκδοσης ομολόγου από την ελληνική κυβέρνηση είναι ότι πράγματι αποτελεί μια απόπειρα να δοθεί ένα «σήμα» προς τις διεθνείς αγορές ότι η χώρα δεν βρίσκεται πλέον σε φάση αβεβαιότητας, αλλά επανέρχεται σταδιακά στη λεγόμενη κανονικότητα. Μακάρι να το αντιληφθούν έτσι οι αγορές που ανέκαθεν είναι καχύποπτες απέναντι στην ελληνική οικονομία. Και μακάρι η κυβέρνηση να καταλάβει ότι οι αγορές δεν ήταν ποτέ «αρκούδες» για να… χορεύουν, όπως τις λαλεί ο καθένας.
