Περνάνε τα χρόνια και οι εξουσίες εκμεταλλευόμενες την ολιγωρία των μαζών επιδίδονται σε ένα ξέφρενο κυνήγι στρατιωτικών εξοπλισμών.
Το μοντέλο της στρατιωτικοποιημένης πολυεπεκτατικής ζώνης σε πολλές περιοχές του πλανήτη έχει υπερκεράσει τις όποιες χλιαρές διαμαρτυρίες από την πλευρά των πολιτών, που μάλλον κοιτούν αποσβολωμένοι τα στοιχεία, που είναι διαφορετικά σε κάθε ήπειρο.
Tα κονδύλια για την άμυνα στην Ευρώπη παραμένουν, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η Κομισιόν, σταθερά τα τελευταία χρόνια, την ίδια στιγμή που άλλες διεθνείς δυνάμεις (Κίνα, Ρωσία και Σαουδική Αραβία) αναβαθμίζουν τους αμυντικούς τους τομείς σε πρωτοφανή κλίμακα. Η τελευταία, μάλιστα, παρά την πτώση των τιμών του πετρελαίου, αύξησε τις στρατιωτικές της δαπάνες στα 87,2 δισ. δολάρια, ξοδεύοντας διπλάσια χρήματα για όπλα απ’ ό,τι το 2006.
Το 2015, η δαπάνη των ΗΠΑ υπήρξε υπερδιπλάσια σε σχέση με τις συνολικές δαπάνες των κρατών μελών της ΕΕ στην άμυνα. Η Κίνα, από την μεριά της, αύξησε τον αμυντικό της προϋπολογισμό κατά 150% την τελευταία δεκαετία. Αντιθέτως, την τελευταία δεκαετία, τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν μειώσει τις δαπάνες για την άμυνα κατά περίπου 12% σε πραγματικές τιμές, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η Κομισιόν. Πάραυτα όπως θα δούμε παρακάτω ούτε οι Γάλλοι ούτε και οι Βρετανοί φείδονται χρημάτων για όπλα.
Η Ρωσία, από την άλλη, έχει καταφέρει να αυξήσει θεαματικά τις στρατιωτικές της δαπάνες, ανεβάζοντας το ποσοστό των σύγχρονων όπλων και άλλων μέσων στο ρωσικό στρατό κατά 47%.
Το γερμανικό Υπουργείο Αμυνας, από την πλευρά του, επρόκειτο να επενδύσει έως και 6 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα χρόνια για να αντιμετωπίσει τα επίμονα προβλήματα στο υλικό των ενόπλων δυνάμεων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της περυσινής ετήσια έκθεσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) οι παγκόσμιες εξοπλιστικές δαπάνες το 2015 αυξήθηκαν κατά 1% φθάνοντας το αστρονομικό ποσό του 1,67 τρισ. δολαρίων, που μεταφράζεται σε 2,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία για τους εξοπλισμούς που προκαλούν επιεικώς αποστροφή και απογοήτευση για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι το ενδιαφέρον για την πώληση και αγορά όπλων παραμένει αμείωτο. Πρώτες και με διαφορά στις δαπάνες για τον στρατιωτικό εξοπλισμό παραμένουν οι ΗΠΑ, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου για θέματα Ειρήνης της Στοκχόλμης, ακολουθούν κατά σειρά η Κίνα με 216 δισ. δολάρια, η Ρωσία με 85 δισ., η Σαουδική Αραβία με 81 δισ., η Γαλλία με 62 δισ, το Ηνωμένο Βασίλειο με 61 δισ, η Ινδία με 50 δισ. και η Γερμανία με 46 δισ. δολάρια.
Οπλα παντού λοιπόν και το αξίωμα του νέου μιλιταριστικού μοντέλου όχι απλά παραμένει σε ισχύ αλλά διαφημίζεται ποικιλοτρόπως.
Στο μικρό αυτό αφιέρωμα για τους εξοπλισμούς δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και η Ελλάδα της κρίσης που πάραυτα έχει ακόμη να ξοδεύει αφειδώς για όπλα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα κατατάσσεται δεύτερη στις αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, αποτελώντας τη μία από τις μόλις πέντε (από τις 28) χώρες που ξεπερνούν το 2% των ετήσιων δαπανών για την άμυνα, που είναι και η βασική κατεύθυνση που δίνει το ΝΑΤΟ προς τα μέλη του.
Υψηλότερες δαπάνες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, έχουν μόνον οι ΗΠΑ με 3,61%. Ακολουθούν η Ελλάδα με 2,38%, το Ηνωμένο Βασίλειο με 2,21%, η Εσθονία με 2,16% και η Πολωνία με 2%. Τα συμπεράσματα δικά σας.
να ένας βασικότατος λόγος για την προώθηση της Παγκοσμιοποίησης -με στόχο την αδελφοποίηση των λαών. να καταργήσει η ανθρωπότητα παντελώς το μιλιταριστικό καθεστώς. κύρια μηχανή για την απαλλαγή της Ανθρωπότητας από το μιλιταρισμό -ΕΊΝΑΙ οι πολυεθνικές, αν είναι δυνατόν τα πάντα να οργανωθούν μέσω των πολυεθνικών, και παράλληλα να διαμορφωθεί στο κάθε ξεχωριστό έθνος (παγκόσμια Συνείδηση) προκειμένου να κοινωνικοποιηθούν όλες οι πολυεθνικές με βάση τον ίσο καταμερισμό του Πλούτου (κατ’ άτομο), με παράλληλη φροντίδα, να ελέγχονται απόλυτα οι πολυεθνικές προς το παγκόσμιο πανανθρώπινο Κοινό συμφέρον.—–