Ύστερα από ένα μήνα πολέμου στην Ουκρανία, οι διεθνείς ισορροπίες έχουν διαταραχθεί σοβαρά και η Ευρώπη είναι αυτή που αισθάνεται έντονα τις επιπτώσεις από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Καθώς διαψεύστηκαν οι πρώτες εκτιμήσεις ότι ο πόλεμος θα ήταν μικρής διάρκειας και οι δυτικές κυρώσεις θα λύγιζαν τη Μόσχα, οι παράπλευρες συνέπειες γίνονται όλο και πιο σοβαρές για τη Γηραιά Ήπειρο, με τους ευρωπαίους ηγέτες να μην τολμούν να παρουσιάσουν την άσχημη εικόνα και πολύ περισσότερο να αποφασίσουν γρήγορα μέτρα που θα μειώσουν τις αρνητικές συνέπειες στην οικονομία και την καθημερινότητα των πολιτών τους.
Επισήμως ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη αυτή τη στιγμή τρέχει πάνω από 7,5% τον Μάρτιο, ξεπερνώντας κάθε αρνητική πρόβλεψη της ΕΚΤ.
Η Λιθουανία κατέχει το ρεκόρ με πληθωρισμό 15,6% στην ΕΕ, αλλά και η ευρωζώνη δεν πάρει πίσω, με την Ισπανία στο 9,8% την Ιταλία στο 7% τη Γερμανία στο 7,6% και τη Γαλλία στο 5,1% και την Ελλάδα στην ίδια «πληθωριστική ζώνη» του 8%».Οι αυξήσεις στην ενέργεια και στα τρόφιμα δεν πρόκειται να σταματήσουν, ομολογούν όλοι στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συνεπικουρούμενη από την ΙΕΑ (Διεθνή Επιτροπή Ενέργειας) σιγομουρμουρίζουν άμεσα πρακτικά μέτρα ειδικά στον τομέα της ενέργειας, όπως π.χ. να χαμηλώσουν οι καταναλωτές τον θερμοστάτη κατά ένα βαθμό, να μειωθεί το όριο ταχύτητας στα αυτοκίνητα, να απαγορευθεί η κυκλοφορία αυτοκινήτων τα Σ/Κ και να αυξηθεί η εργασία από το σπίτι.
Φυσικά όλα αυτά είναι σταγόνες στον ωκεανό, διότι το μείζον πρόβλημα για την Ευρώπη είναι ο χρόνος και οι ποσότητες που πρέπει να εξασφαλιστούν για να αντικατασταθεί το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, που καλύπτουν πάνω από το 50% των αναγκών της Ευρώπης.
Οι ΗΠΑ του Τζο Μπάιντεν και οι Βρυξέλλες των φον ντερ Λάιεν και Μπορέλ ευκόλως και προθύμως διακήρυξαν ότι ή Ευρώπη θα απεξαρτηθεί «εν καιρώ» από το ρωσικό φυσικό αέριο και θα εξαρτηθεί πλήρως από το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Αλλά παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις, τα πράγματα δεν είναι εύκολα ούτε ομαλά. Και τούτο διότι το αμερικανικό αέριο και πετρέλαιο ανήκει, παράγεται και εξάγεται μόνον από ιδιώτες, (π.χ. Cheniere, Tellurian Sempra ) και όχι από αμερικανική κρατική εταιρεία, οι οποίοι δεν θέλουν και δεν μπορούν να σπάσουν τα τρέχοντα συμβόλαια τους σε άλλα μέρη του πλανήτη, ούτε είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν την προτροπή Μπάιντεν να αυξήσουν την παραγωγή τους (σσ. σε ποια τιμή αυτό είναι ένα θέμα που θα δούμε ακροθιγώς παρακάτω ). Γι’ αυτό και ο Αμερικανός πρόεδρος απελευθέρωσε για το επόμενο διάστημα μέρος των αμερικανικών αποθεμάτων σε πετρέλαιο..
Το επόμενο μεγάλο πρόβλημα είναι το πού και το πώς θα αποθηκευτούν οι ποσότητες αμερικανικών υδρογονανθράκων που θα εισρεύσουν στην Ευρώπη για το επόμενο διάστημα.
Η Ευρώπη, ομαλά εξαρτημένη εδώ και δεκαετίες από το ρωσικό φυσικό αέριο, δεν έχει δημιουργήσει αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους υδρογονανθράκων. Οι ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις για LNG (υγροποιημένο αέριο, που πρέπει να μετατραπεί σε φυσικό αέριο δεν είναι πολλές (Αλεξανδρούπολη και Ρεβυθούσα, δύο στην Ιταλία, τρεις στη μεσογειακή Γαλλία, στη Δουκάκη, στο Αμβούργο, και στις Βαλτικές- η Ισπανία να έχει τις περισσότερες εγκαταστάσεις) δεν επαρκούν για να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες της Ευρώπης. Ακόμα και τα σχέδια για υπόγειες αποθήκες αερίου θέλουν χρόνο και χρήμα.
Υπάρχει και το μεγάλο πρόβλημα των ίδιων των αγωγών, (διατομές, ποσότητες, ταχύτητα ροής κ.λπ.) οι οποίοι διακλαδίζονται στην Ευρώπη με φορά από το Βορρά ( Ρωσία) προς την Ευρώπη. Η μεταφορά άλλου είδους φυσικού αερίου αλλά και πετρελαίου από όλα τα σημεία του ορίζοντα μέσα στους αγωγούς αυτούς δημιουργεί μεγάλα προβλήματα προς διευθέτηση με κύριο το «μπούκωμα» των διακλαδώσεων των αγωγών.
Ολα αυτά απαιτούν χρόνο, δημιουργία εγκαταστάσεων και κυρίως χρήμα, που φυσικά θα πέσει στις πλάτες των ευρωπαίων καταναλωτών και θα είναι… η χαρά του πληθωρισμού στην Ευρώπη. Και δυστυχώς δεν είναι η μόνη επίπτωση για τις πλάτες του καταναλωτή.
Ταυτόχρονα η ραγδαία αύξηση τιμών ενέργειας και καυσίμων δεν ήλθε για να φύγει και οι αυξομειώσεις που βλέπουμε έχουν μόνο διορθωτικό χαρακτήρα. Οι τιμές του φυσικού αερίου θα παραμείνουν πολλαπλά αυξημένες, πράγμα που θα επιτρέψει στους αμερικανούς ιδιώτες παραγωγούς LNG, χωρίς να σπάσουν τα συμβόλαιά τους, να κερδοφορήσουν, μεταφέροντας στις ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις αυξημένη παραγωγή από τα αμερικάνικα πετρώματα. Σε βάρος και πάλι του καταναλωτή.
