Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγµατα στις Βρυξέλλες λένε πως: «Για να επιτευχθούν οι διακηρυγµένοι ευρωπαϊκοί στόχοι απαιτούνται πολλά τρισεκατοµµύρια ευρώ».
Αυτά σήµερα δεν υπάρχουν.
Η Ευρώπη έχει µεγάλες ιδέες αλλά µικρές τσέπες, λένε στην Αµερική.
Γίναµε σοφότεροι τη ∆ευτέρα των ευρωεκλογών;
Νοµίζω ναι.
Η καταστροφή δεν “επήλθε”, το µπλοκ των ευρωπαϊκών οικογενειών (Χριστιανοδηµοκράτες, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι) παραµένει ισχυρό.
Ελπίζω όχι και ανενεργό.
Οι εµπειρογνώµονες λένε ότι η έκφραση «τη γλυτώσαµε» κυκλοφορεί από στόµα σε στόµα στα πολυτελή γραφεία των Βρυξελλών.
Υπάρχει ένας κορµός µιας πλειοψηφίας λογικής.
Σε αυτόν εναπόθεταν οι ηγέτες τις ελπίδες τους για να βρεθεί λύση για τη νέα ηγεσία της Ε.Ε.
Χωρίς πληροφορίες δεν διοικείται το µεγαλύτερο ανθρώπινο εγχείρηµα του πλανήτη.
Φυσικά µιλάω για την Ευρώπη ως πολιτικό οργανισµό.
Όχι για τη Γιουροβίζιον…
Υπάρχει όµως και µια προφανής πραγµατικότητα.
Οι λαϊκιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάµεις έχουν ενισχυθεί.
Πώς θα το αντιµετωπίσουν αυτό;
Η λύση που θα δοθεί πρέπει να είναι πολιτική.
Και στην πολιτική πρέπει να µάθεις να µετράς.
Να µάθεις καλά πρόσθεση, όχι αφαίρεση.
Η Ε.Ε. είναι προϊόν µιας εξαιρετικής συγκυρίας, µιας ιστορικής ρωγµής, µετά τον Μεγάλο Πόλεµο.
Πρέπει να αναλάβουν δράση οι άνθρωποι ως πολιτικά όντα, µε την Αριστοτέλεια άποψη.