Περίπου όλοι – όλες έχουμε απομακρυνθεί τόσο αποξενωτικά στριμωγμένοι εξουθενωτικά από λάθη δικά μας και από συμφέροντα ξένα εκμεταλλευτικά, που συνεχώς τα καλύπτουν με σχέδια γεωστρατηγικά που εδώ και χρόνια απεργάζονται την ελληνική αποκυριαρχία συστηματικά υπερκαταναλωτικά με δανεισμούς δραματικής καταστροφής, ώσπου ήρθε η κρίση η οικονομική για να γίνει η Ελλάδα το θύμα μιας πολύπλευρης εκμετάλλευσης συνενοχής, όπου βρισκόμαστε χαμένοι σε νέα “κατοχή”.
Σε νέα δουλεία χρέους ως τα μέσα του 21ου αιώνα κι ακόμα πιο μακριά με επεμβάσεις ανθελληνικές και ξετυλίγοντας μπροστά μας συνεχώς όσο κι αν η κυρία Μέρκελ δέχτηκε τον νέο Ελληνα πρωθυπουργό με πικρό ενθουσιασμό… που στάθηκε ψύχραιμη στο δείπνο το γερμανικό. Με την ελληνική κρίση να έχει κορυφωθεί σε κρίση ευρωζωνικής και σε κατάστασης νέας ακόμα και πολεμικής.
Μέσα σ’ αυτή τη σκληρή πραγματικότητα ο ελληνικός λαός έχει απο-εμψυχωθεί. Αλλά μέσα σ’ αυτό το χάος που η Ελλάδα έχει βρεθεί προβάλλει η ανάγκη να ξαναβρούμε το ουσιώδες νόημα της πατρίδας που έχει χαθεί… μέσα σε τόσο χαλασμό και ξεπεσμό, όπως επεσήμανε στις “Δοκιμές” του ο Σεφέρης για τον παλαμικό ποιητικό λόγο τον τόσο προφητικό για ανάξιους ή αδιάφορους άρχοντες και για όχλο που χλευάζει, προπηλακίζει μέσα σε τόση κρίση της Ελλάδας του αρχαίου κλέους που τώρα ταλανίζεται στο μεγάλο χρέος.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Οι σημερινοί – αυριανοί Ελληνες μαζί και οι Ελληνίδες έχουν απομακρυνθεί δραματικά και αποξενωτικά από τον βαθύ και ουσιαστικό ψυχισμό αγάπης προς την πατρίδα. Μιας αγάπης που συνείχε τους Ελληνες και τις Ελληνίδες παλαιότερα και ιδιαίτερα τους νέους ακόμα και τα παιδιά ανεξάρτητα αν η νεοελληνική πατρίδα (εξαρτημένη από τις σκοπιμότητες και τα εκμεταλλευτικά συμφέροντα των ξένων προστατών και μαζί υπερεξουσιαστικών δανειστών και ελεγκτόρων) τους απογοήτευε με τις επιβαλλόμενες αποικιοκρατικές συνθήκες που δημιουργούσανε σε βάρος του ελληνικού λαού και της ελληνικής πατρίδας σε συνεχή χρόνο.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΑΣ
Τώρα η συμβατική πατρίδα μας, ως μικρή υποπεριφέρεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, βιώνει τη σύγχρονη οικονομική, αντιδημοκρατική και αποκυρίαρχη τραγωδία της. Για να διαπραγματεύεται, να λοιδορείται και να απειλείται από συμμάχους και ασυμμάχους στη Γερμανία, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Πραγματικότητα οδυνηρή για τους σημερινούς Ελληνες -παλιούς και νέους- που πορεύονται στον δρόμο μιας νέας βαρβαρότητας, που άλλοι την αντιμετωπίζουν με σύγχυση, με μοιραία ανοχή των συνθηκών μιας σύγχρονης υποταγής και άλλοι (πάνω από 300 χιλιάδες νέοι Ελληνες επιστήμονες) με φυγή σε άλλες χώρες Δύσης (κυρίως), αλλά και Ανατολής, για να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και να επιβιώσουν.
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Ετσι, η πατρίδα αποψιλώνεται από τους ικανούς νέους της, γιατί εδώ ούτε οι ικανότητές τους δεν αξιοποιούνται, λόγω της μεγάλης κρίσης που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας.
Ομως, η ευρύτερη κρίση της χώρας δημιουργήθηκε από την προ-χουντική εποχή. Για να γίνει δραματική η κατάσταση όταν το ξενοκίνητο πραξικόπημα επέβαλε το στρατιωτικό καθεστώς στη χώρα για να δημιουργηθούν στη χουντική επταετία τα τόσα δραματικά γεγονότα. Κι ακόμα αυτή η επταετής δραματικότητα να καταλήξει στην κυπριακή τραγωδία με την τουρκική εισβολή και την κατάληψη της βόρειας Κύπρου, η οποία είναι ακόμα υπό τουρκική κατοχή.
Με δημιουργία του κράτους του Ντεκτάς, που χώρισε βίαια το επίσημο κυπριακό κράτος του Ο.Η.Ε., στα δύο.
ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Με αδιαμφισβήτητη καθοδήγηση όλης αυτής της εισβολής και κατοχής της Βόρειας Κύπρου από τον ανθέλληνα στην πραγματικότητα “εξοχότατο” κ. Κίσινγκερ. Χωρίς να εξαιρούνται και οι ευρωπαϊκοί εταίροι, που διαμαρτυρήθηκαν μεν συμβατικά, αλλά πραγματικά με δική τους συνενοχή, θεώρησαν εκείνο το τραγικό γεγονός ως συντελεσμένο.
Για να ξαναχτυπηθεί η Ελλάδα και η Κύπρος από τη βαριά οικονομική κρίση που την έπληξε στοχευμένα με στόχο την αποδυνάμωση της οικονομίας τους.
Για να προτάσσεται και για τον ελληνικό λαό, αλλά και τον κυπριακό – ως απόλυτη προτεραιότητα για την επιβίωση των δύο λαών.
ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΩΝ
Για να έχουμε φθάσει τώρα την Ελλάδα ειδικότερα στο σημείο της κορύφωσης της οικονομικής, εθνικής και κοινωνικής κρίσης, μέσα στο πλαίσιο της οποίας δεν αποκλείεται ενδεχόμενη μεγαλύτερη όξυνση αυτής της κατάστασης που επιτείνεται σε παγκόσμια κλίμακα με σύγχρονους σκληρότατους στρατηγικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα στην αμερικανική στρατιωτική – πολεμική υπερδύναμη, στην κινεζική ως παραγωγική και εμπορική επικυρίαρχη υπερδύναμη και τη ρωσική ως σύγχρονη ενεργειακή υπερδύναμη που παράλληλα έχει τη δική της μυστική τεχνο-πολεμική υπεροχή. Ομως και οι 3 μαζί ανταγωνίζονται ποια από αυτές μπορεί να αποκτήσει το στέμμα της νέας πλανηταρχίας.
ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Αλλά και η αμερικανική πλανηταρχική υπερδύναμη αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό: α) σε επίπεδο εσωτερικής ασφάλειας και ειρήνης, β) σε διεθνές επίπεδο που σήμερα έχουν αλλάξει σχέσεις, συσχετισμοί, επιρροές και εξισορροπήσεις από τη νότια Αμερική, ως την Αφρική, την Ευρώπη, την Απω Ανατολή, τη Ρωσία κ.λπ.
γ) Ομως, και η οικονομία της Αμερικής αντιμετωπίζει, παρά την αύξηση της τιμής του δολαρίου, τη βαριά κρίση του δικού της δημόσιου χρέους το οποίο αυξάνει την ανθρωπιστική κρίση παρά τις διάφορες μορφές αντιμετώπισής της, στα μεγάλα κέντρα, αλλά και σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ-ΕΜΨΥΧΩΜΕΝΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
Μέσα σε αυτή την κρίσιμη πραγματικότητα με τη χώρα μας να αντιμετωπίζει οικονομικούς και εθνικούς κινδύνους. Ομως σήμερα, 25 Μαρτίου, η χώρα μας γιορτάζει την εθνική εορτή των 194 χρόνων από το 1821 μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Η σημαία για εθνική απελευθέρωση και ανεξαρτησία. Αξίες πολύτιμες τις οποίες έχουμε χάσει ως χώρα υψηλού δημόσιου χρέους το οποίο φοβούμεθα πως θα χοχλάζει και στην επέτειο των διακοσίων χρόνων από τη νικηφόρα επανάσταση του 1821, που τόσο συνείχε και εμψύχωνε τον λαό μας ως τον καιρό του έπους της Αλβανίας, που σύψυχος ο ελληνισμός, αντιστάθηκε τόσο γενναιόψυχα στον ιταλικό φασισμό και μετέπειτα στον γερμανικό ολοκληρωτισμό που πήρε το μέγα μάθημα μιας μεγάλης καταστροφής του επίλεκτου σώματος των αλεξιπτωτιστών που χάθηκαν στη θρυλική Μάχη της Κρήτης.
ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, ΟΥΤΕ ΑΛΛΑΓΗ, ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ
Μετά τον πόλεμο οι δυτικοί σύμμαχοι και οι σοβιετικοί σύμμαχοι του πολέμου κατά φασισμού και κατά χιτλερισμού μας έριξαν στον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο για να χάσουμε τόσα πολλά ως έθνος και λαός.
Εκτοτε, από τις 10ετίες του ’60 – ’70 και μετά η χώρα περπάτησε στους δρόμους της δυτικής καταναλωτικότητας, για να φθασει το 1967 στη χούντα που μας επέβαλε η Αμερική που κατέστρεψε τόσα πολλά ως την πτώση της.
Για να έρθει η μεταπολίτευση, που δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του λαού από τα τόσα σκάνδαλα των ανήθικων πολιτικών που εκμηδενίσανε το ιδεώδες της αλλαγής με άθλιες συναλλαγές.
Που συνεχίστηκαν και από δεξιές πλευρές αλλά και από μεταανδρεϊκές καταστροφικές πολιτικές
ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΧΑΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ
οδηγήσανε τη διωκόμενη και διαφθειρόμενη Ελλάδα στο σημερινό χάος το οποίο προσπαθεί να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση μέσα σ’ έναν κυκεώνα και δικών της εσωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ίδια, πέρα από τις ήδη ασφυκτικές (έως πνιγμού) καταπιέσεις και εκβιασμούς που έχει ως σήμερα αντιμετωπίσει από τους Ευρωπαίους εταίρους και ιδιαίτερα από το μπλοκ των εταίρων της γερμανικής επιρροής όπως φάνηκε και στη συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ.
Γυρνώντας πίσω τη ματιά στον σηκωμό και την απελευθέρωση του 1821 κάθε συνειδητή ελληνική ψυχή, πρέπει σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες να ευαισθητοποιηθεί για την πατρίδα. Ας ξαναδιαβάσουμε έμπνοα λόγια ελληνικά από τις “Δοκιμές” του νομπελίστα Ελληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Διαλέγω ένα απόσπασμα για τον Κωστή Παλαμά που λέει:
ΣΕΦΕΡΗΣ: «ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ»
«Αλλά γιατί είναι τόσο μεγάλος ο Παλαμάς;
Πιστεύω πως ο Παλαμάς είναι ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο στην ιστορία της ελληνικής ποιητικής έκφρασης, γιατί, με δύο λέξεις, είναι το σημείο όπου λύεται και ξεσπά και βρίσκει την κάθαρσή του ένα υπόκωφο δράμα που παίζεται δύο χιλιάδες χρόνια για τον ελληνισμό… πιστεύω πως το παλαμικό έργο είναι ο τόπος όπου γίνεται η ολοκληρωτική πραγμάτωση και ανάσταση του ελληνικού ποιητικού λόγου στη ζωή.
Αργεί να ‘ρθει εκείνη η μέρα… πίσω από τη θύρα που προσπαθεί ν’ ανοίξει ο Παλαμάς έχουν στοιβαχτεί ανά τους αιώνες. Αισθήματα, θρύλοι…. θρίαμβοι, καταστροφές και περιμένουν και σπρώχνονται και λαχταρούν να ιδούνε, με τα λόγια που θα ενσαρκώσει το φως του ήλιου.
Απ’ έξω ένας όχλος χασομέρηδων, εξευτελισμένος, από ανάξιους ή αδιάφορους άρχοντες, όχλος χαζεύει, χλευάζει, προπηλακίζει…
Αυτός είναι ο ξεπεσμός…».
Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ: ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΛΕΡΩΜΕΝΟΙ: ΝΑ Η ΕΛΛΑΔΑ…
«Ζαγάρια και τσακάλια και κοκόροι σηκωτοί κάθε τόσο στο ποδάρι, μόρτηδες, λούστροι, αργοί, λιμοκοντόροι.
Στον αφέντη χαρά που τους λανσάρει! και ποια είναι τα σωστά, ποια τα μεγάλα που την ορμή τους δίνουν και τη χάρη;
Προδότες… πλερωμένοι
Να, η Ελλάδα».
Λόγος βαθύς βγαλμένος μέσα από τα βάθη των αιώνων και της ψυχής αυτού του ανθρώπου που κλεισμένος στο κελί του προσπαθεί να δημιουργήσει, ανοίγοντας τους κρουνούς μιας βαθιάς συνείδησης, “απωθημένης” για αιώνες.
Για να πει στον Δωδεκάλογό του:
«Κάποτε αυτός ο κόσμος που σηκώνει η ψυχή του είναι τόσο βαρύς που η ανθρώπινη αντοχή παραλύει:
Μα Κλειώ από τότε μέσα μου και ψάχνω μοναχή μου το χάλασμα ενός άρρωστου καταραμένου κόσμου.
Ναι ενός τοτινού κόσμου που σήμερα είναι ακόμα πιο σκοτισμένος και πιο απάνθρωπος.
Να η Ελλάδα…».
