Tι ακριβώς έχει συµβεί στη Γαλλία µετά την επικράτηση της λεπενικής ακροδεξιάς; Πως θα συνέλθει η χώρα µετά από την αναµενόµενη αλλά µη αποδεκτή επικράτηση της γαλλικής ακροδεξιάς που ναι µεν δεν αναµένεται να έχει απόλυτη πλειοψηφία αλλά έχει ήδη προετοιµάζει το έδαφος για µελλοντική οριστική και σταθερά διαχρονική επικράτηση;
Μπορεί την επόµενη Κυριακή ο συνασπισµός κατά της Λεπέν να έχει οριακή πλειοψηφία, µπορεί η χώρα να ανασάνει προσωρινά από την εν λόγω λαίλαπα, εντούτοις η Ευρώπη και δη η καρδιά της – η Γαλλία – δέχεται ένα από τα πιο σκληρά χτυπήµατα στην δηµοκρατική της ιστορία.
Όπως αναφέρει και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων σε σχετική του άρθρο – ανταπόκριση, ο Εµανουέλ Μακρόν έπαιξε στοίχηµα και έχασε. Η κατανοµή των εδρών στην Εθνοσυνέλευση δεν έχει ακόµη οριστικοποιηθεί, αλλά το ακροδεξιό κόµµα Rassemblement National (RN) βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στο κατώφλι της εξουσίας.
Ο φιλελεύθερος, ενεργητικός και υπερβολικά γεµάτος αυτοπεποίθηση πρόεδρος θα µπορούσε να µείνει στην ιστορία ως το πρόσωπο που άνοιξε το δρόµο στην ακροδεξιά για να γίνει επικεφαλής της κυβέρνησης.
Η χώρα βρίσκεται αντιµέτωπη µε τη µεγαλύτερη ιστορική καµπή από το τέλος του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου. Το αν η Rassemblement National (Εθνική Ένωση) της Λεπέν θα κερδίσει µια σχετική ή ακόµη και απόλυτη πλειοψηφία θα κριθεί το βράδυ της 7ης Ιουλίου.
Προς το παρόν, είναι βέβαιο ότι οι δεξιοί λαϊκιστές και οι σύµµαχοί τους έλαβαν µακράν το µεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών φτάνοντας το 33%. Τουλάχιστον 37 βουλευτές του RN εξελέγησαν απευθείας στην Εθνοσυνέλευση στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας, µεταξύ των οποίων και η Λεπέν.
Αυτό από µόνο του συνιστά άµεση απειλή για την δηµοκρατία, θα έλεγα εγώ. ΤΗΝ 1η Ιουλίου 2024 όπου την προεδρία της ΕΕ αναλαµβάνει ο έτερος ρωσόφιλος και ακραίος αντιευρωπαϊστής Ορµπάν, αναµένεται να προκαλέσει σοβαρούς τριγµούς στις εναποµείνασες (ψευδο)δηµοκρατίες και να ταρακουνήσει σοβαρά το υπάρχον σύστηµα εξουσίας.
Οι δε ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη µετά και την ευθεία ανάµιξη του Κρεµλίνου που έχει πλέον σοβαρούς υποστηρικτές εντός της – και από την ακροδεξιά αλλά και την αριστερά – , αναµένεται να αλλάξει άρδην τα δεδοµένα.
Το άρθρο του AFP αναφέρει χαρακτηριστικά ότι µιας και η Γαλλία έχει πλειοψηφικό εκλογικό σύστηµα, πολλά εξαρτώνται από το πόσοι υποψήφιοι θα αποσυρθούν στον επαναληπτικό γύρο για να µην κερδίσει ένας υποψήφιος του ακροδεξιού RN.
Λόγω της υψηλής συµµετοχής των ψηφοφόρων που έφθασε το 67%, τρεις υποψήφιοι προκρίθηκαν για τον δεύτερο γύρο σε κάθε µία από τις περίπου 300 από τις 577 εκλογικές περιφέρειες. Ο υπουργός Οικονοµίας Bruno Le Maire αρνήθηκε τη ∆ευτέρα να ζητήσει την εκλογή αριστερών λαϊκιστών υποψηφίων.
Το γεγονός ότι το RN κατέκτησε µαζική εκλογική νίκη για δεύτερη φορά µέσα σε τρεις εβδοµάδες είναι πρωτίστως ευθύνη του Μακρόν. ∆εν υπήρχε κανένας επιτακτικός λόγος να προκηρυχθούν νέες εκλογές µετά τις ευρωεκλογές, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ήθελε να δηµιουργήσει «σαφήνεια», υποστήριξε ο Μακρόν, ο οποίος έχει έφεση στις µεγάλες χειρονοµίες, τονίζεται χαρακτηριστικά.
Το αντίθετο όµως συνέβη, επισηµαίνεται στο σχετικό άρθρο, καθώς η κατάσταση είναι πιο ασαφής από ποτέ. Ο Μακρόν µπορεί να έτρεφε την ελπίδα ότι οι ψηφοφόροι θα ψήφιζαν διαφορετικά αν επρόκειτο για εθνικές εκλογές. Στην πραγµατικότητα, το RN έχει σηµειώσει ακόµη και ελαφρά κέρδη σε σχέση µε τις ευρωεκλογές.
Ο Μακρόν κατέβηκε το 2017 µε την υπόσχεση να εξαλείψει από τους Γάλλους τους λόγους για να ψηφίσουν την ακροδεξιά. Επτά χρόνια αργότερα, το σενάριο στο οποίο ο Μακρόν θα πρέπει µια µέρα να παραδώσει το αξίωµά του Λεπέν -συµπεριλαµβανοµένης µιας δεξίωσης µε κόκκινο χαλί µπροστά από το Μέγαρο των Ηλυσίων και τους κωδικούς των πυρηνικών- έχει έρθει πιο κοντά.
Η Λεπέν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν στοχεύει µόνο την κυβέρνηση, αλλά και την προεδρία.
Οι ευσεβείς λοιπόν πόθοι της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς θέλουν να πιάσουν τόπο. Με αυτά τα αποτελέσµατα επιχαίρουν και οι δικοί µας εγχώριοι ακροδεξιοί. Το µέλλον φυγείν αδύνατον, όπως έλεγαν και οι πρόγονοί µας, ή αλλιώς η ακροδεξιά ρητορική εντός ευρωπαϊκού εδάφους είναι στα καλύτερά της.
Στα γερµανικά ΜΜΕ εκφράζονται ήδη σοβαροί φόβοι µιας και η ίδια η Γερµανία κινδυνεύει στην κυριολεξία από το ακροδεξιό AfD, τις ύποπτες διασυνδέσεις στελεχών του του µε τη Ρωσία και την Κίνα, και µε δηλώσεις του τύπου «κανένα µέλος των διαβόητων SS των Ναζί δεν ήταν αυτόµατα εγκληµατίας», προκαλεί ήδη οργή και αγανάκτηση από τον δηµοκρατικό κόσµο.
Το RN, πάντως είχε ήδη αποστασιοποιηθεί από το AfD µετά από δηµοσιεύµατα που εµφανίστηκαν τον Ιανουάριο ότι το γερµανικό κόµµα είχε συζητήσει την απέλαση µεταναστών και «µη αφοµοιωµένων» πολιτών σε συνάντηση µε εξτρεµιστές.
Τέλος και από το «Spiegel» εκφράζονται φόβοι για τη Γαλλία, ενώ επισηµαίνεται πως το αποτέλεσµα του πρώτου γύρου φανερώνει ποια κληρονοµιά αφήνει ο Μακρόν, δηλαδή µια διασπασµένη χώρα µε ακροδεξιά και ακροαριστερά στοιχεία.
Αλλάζουν λοιπόν τα πράγµατα και οι καιροί. Αποµένουν ακόµη λίγες ηµέρες πριν τον δεύτερο γύρο στη Γαλλία. Ο χρόνος για την Ευρώπη κυλά αντίστροφα.
Και η µαύρη µπότα του εθνικοσοσιαλισµού, ενίοτε συγκαλυµµένη από εθνικισµό και πατριωτισµό, ηχεί και πάλι έντονα. Ας ελπίσουµε πως την ύστατη στιγµή θα επικρατήσει η σύνεση στην Ευρώπη και δεν θα συρθεί στο έλεος της βαρβαρότητας. Σε έναν χορό που ξεκίνησε η Ρωσία, µε αρωγό την Κίνα.
