Eίναι γεγονός ότι τα φασιστικά μορφώματα που κατά καιρούς γεννιούνται στην χώρα μας δεν έρχονται αν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Οι αδυναμίες, οι ατέλειες και οι παραλείψεις του πολιτικού συστήματος είναι οι αιτίες που δημιουργούν αυτές τις φασιστικές εκδηλώσεις.
Η επτάχρονη στρατιωτική δικτατορία, που αποτέλεσε και την πρώτη εισβολή του νεοφασισμού σε Ευρωπαϊκή χώρα μετά τον πόλεμο, ήταν το επιστέγασμα της ανάμιξης του στρατού στην πολιτική ζωή και επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο τα όρια της μετεμφυλιακής “καχεκτικής” Δημοκρατίας.
Η οικοδόμηση του μετεμφυλιακού κράτους ήταν τέτοια, που οι στρατιωτικοί αποτελούσαν τον σιδηρό βραχίονα του κατεστημένου. Ενα κατεστημένο που δεν ήθελε η Ελλάδα να οδηγηθεί στα δημοκρατικά βήματα της Δυτικής Ευρώπης!
Η δημιουργία της “Χρυσής Αυγής” ήταν το αποτέλεσμα της δυσφορίας και αγανάκτησης του Λαού μας, για τα κατεστημένα κόμματα.
Κρίσεις αντιπροσώπευσης, διαφθοράς, δυσαρέσκειας για την λειτουργία του πολιτικού συστήματος, εξέθρεψαν αυτό το φασιστικό κίνημα. Οταν μια Δημοκρατία λειτουργεί σωστά και δεν παρουσιάζει αδυναμίες, τέτοιου είδους κινήματα δεν μπορούν να βρουν πρόσφορο έδαφος. Και δυστυχώς παρέσυρε πολλούς Ελληνες. Από το 0,3% το 2009, βρέθηκε με 530.000 ψηφοφόρους το 2013 και κατέστη τρίτη πολιτική δύναμη!
Η οργάνωση αυτής της εγκληματικής φασιστικής κίνησης πρόσφερε στο ακροατήριο της μεσιανικές συνταγές εθνικής λύτρωσης, που είχαν σαν στόχο να παρασύρουν τους απογοητευμένους και δυσαρεστημένους.
Τα στοιχεία της πολιτικής και ιδεολογικής έκφρασης τους ήσαν τα ίδια που χαρακτηρίζουν τα φασιστικά κινήματα. Ησαν ο εθνικισμός, ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η απόρριψη της δημοκρατίας, ο αντικομμουνισμός, ο σωβινισμός της Κοινωνικής Πρόνοιας, η ισχυρή έκφραση στον νόμο και τάξη, η έκφραση στην εθνική ταυτότητα, η απόρριψη του πολιτισμικού πλουραλισμού, η πατριδοκαπηλία, η απόρριψη του φιλελεύθερου συστήματος αξιών σε σχέση με τις εθνικές μειονότητες, το πλησίασμα στα δυναμικά ερείσματα εξουσίας.
Σ’ αυτές τις θέσεις είχε οικοδομήσει το υπόβαθρο της αυτή η εγκληματική οργάνωση.
Σήμερα το πολιτικό σύστημα… πανηγυρίζει γιατί η δικαιοσύνη σταμάτησε την εγκληματική της παρουσία. Αντί όμως να πανηγυρίζει και να αναζητά “παράσημα” θάπρεπε να κάνει την αυτοκριτική του και να εντοπίσει τις αιτίες που γέννησαν αυτή την φασιστική οργάνωση και κατάφερε να την ακολουθήσει σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος. Για να μην επαναληφθεί στο μέλλον!
Είναι δυστυχώς στην ιδιοσυγκρασία μας να μην επεμβαίνουμε στην γέννηση τέτοιων φαινομένων, αλλά αφού κάνουν την διαδρομή και επιφέρουν την καταστροφή, τότε επιδιώκουμε και επαινούν γιατί “έπεσαν” αυτά τα φασιστικά μορφώματα.
Για πολλά χρόνια προετοιμαζόταν η στρατιωτική δικτατορία. Είχαμε παραστρατιωτικές οργανώσεις, είχαμε ομαδοποιήσεις στρατιωτικών, είχαμε συμμετοχή στρατιωτικών στο παρακράτος, είχαμε συσκέψεις για την εκδήλωση του πραξικοπήματος και το πολιτικό σύστημα παρακολουθούσε!
Μέχρι που καταλύθηκε η Δημοκρατία χωρίς αντίσταση!
Για 7 χρόνια οι πρωταγωνιστές αυτού του συστήματος είχαν “ακινητοποιηθεί”. Αλλοι κρυβόντουσαν στα “καταφύγια” και άλλοι από την ασφάλεια του εξωτερικού διακήρυσσε … ένοπλο αγώνα! Και ευτυχώς που η σπουδάζουσα νεολαία μπήκε μπροστά και έβαλε τα στήθη της απέναντι στα τανκς της Χούντας και έσωσε την τιμή της Δημοκρατίας.
Και όταν κατάρρευσε το στρατιωτικό καθεστώς οι ίδιοι πρωταγωνιστές, που για χρόνια παρακολουθούσαν την Χούντα, πριν και μετά την επιβολή της, έτρεξαν να ξαναπάρουν τα ηνία του πολιτικού συστήματος. Και οπως συνηθίζεται στην χώρα μας, λόγω έλλειψης ιστορικής μνήμης, τα ξαναπήραν, διεκδικώντας μάλιστα και περγαμηνές αντίστασης. Η ελευθερία ενός λαού κερδίζεται με αγώνα εκεί που καταπατείται. Και όχι με δηλώσεις από το εξωτερικό.
Οταν έπεσε η Χούντα όλοι μέσα σε μια βραδιά έγιναν αντιστασιακοί. Και αναρωτηθήκαμε Καλά πως γίνεται με τόσους αντιστασιακούς να κρατηθεί η Χούντα για 7 χρόνια! Που έβλεπαν οι συμπολίτες μας γνήσιους αντιστασιακούς και άλλαζαν… δρόμο!
Ετσι και τώρα. Μετά την ιστορική δικαστική απόφαση εμφανίσθηκαν όλοι αντιφασίστες. Και διερωτάται κανείς. Καλά που βρεθήκανε οι 530.000 Ελληνες ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής;
Το πολιτικό σύστημα δυστυχώς γνώριζε τους σκοπούς, τους στόχους και την ιδεολογία της. Το κατεστημένο της πολιτικής ζωής της χώρας αδιαφορούσε. Ηθελε να υπάρχει ένα δυναμικό αντίβαρο στις ακροαριστερές οργανώσεις. Την άφησε και γιγαντώθηκε και όταν κατέστη σοβαρή πολιτική δύναμη και “έκοβε” ψήφους από τα κατεστημένα κόμματα, άρχισε το πολιτικό σύστημα να προβληματίζεται. Μέχρι τότε δεν το ενοχλούσε ο φασιστικός χαρακτήρας της. Αφού παίρνει 0,2% δεν μας κάνει ζημιά!
Ο προβληματισμός και η στρατηγική της όμορων παρατάξεων ήταν πως θα αποσπάσουν το 7% . Και αγκάλιαζαν συνεργάτες της ηγεσίας της Χ.Α. και τους υποδέχονταν στους κόλπους τους.
Σήμερα λοιπόν όλοι έχουν πάθει αμνησία. Ολοι πανηγυρίζουν γιατί δικάσθηκε οτ φασιστικό μόρφωμα. Ολοι έγιναν αντιφασίστες. Γεγονός που μας θυμίζει τις μέρες της πτώσης της Χούντας που όλοι μέσα σε μια βραδιά έγιναν αντιστασιακοί!
Η ιστορία μας είναι γεμάτη με τέτοια γεγονότα υποκρισίας. Υπάρχει non paper της ΚΥΠΡ και που το παρέδωσε ο Κ. Καραμανλής στον Μακάριο, που αναφέρει πληροφορίες για το πραξικόπημα σε βάρος του Μακαρίου και που άνοιξε τον δρόμο για την προδοσία της Κύπρου.
Μέσα σ’ αυτό το έγγραφο στην ομάδα προετοιμασίας του εγχειρήματος, εκτός από τους στρατιωτικούς, αναφέρεται ένας εφοπλιστής και ένας μεγαλοεκδότης σαν τον πολιτικό νου του εγχειρήματος.
Οταν έπεσε η Χούντα, ύστερα από την προδοσία της Κύπρου, οι εφημερίδες του μεγαλοεκδότη είχαν τον τίτλο “Δώστε την Χούντα στον Λαό”!
Δυστυχώς λοιπόν η υποκρισία και η ιστορική αμνησία πρωτοστατούν στην πολιτική ζωή της χώρας.
Σήμερα πανηγυρίζει το πολιτικό σύστημα για την καταδίκη της Χ.Α. Και καλά κάνει.
Μέχρι νάρθει όμως η δολοφονία του Π. Φύσσα ποιά μέτρα έλαβε για να αποτρέψει την δολοφονική δράση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης;
Δυστυχώς δεν ενοχλήθηκε για την στρατιωτική εκπαίδευση των μελών της, για την πίστη της στον ναζισμό, για τις παρελάσεις σε βήμα ναζιστικό, για την εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου της, για τον φασιστικό χαιρετισμό των μελών της, για τα μαχαιρώματα στους μετανάστες, για την αντικαθεστωτική δράση της. Και ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος τους “χαϊδολογούσε” κιόλας!
Ωρισμένα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τους παρουσίαζαν σαν “καλούς σαμαρείτες” και προπαγάνδιζαν το… “φιλανθρωπικό” τους έργο.
Ακριβοπληρωμένοι καλλιτέχνες τους θαύμαζαν για τον “τσαμπουκά” τους και πίστευαν ότι αποτελούν μια… γροθιά εναντίον του κατεστημένου.
Εκπρόσωποι της εκλκησίας τους χαρακτήριζαν σαν “γλυκιά ελπίδα”. Μα μήπως και επί δικτατορίας ο τότε Μητροπολίτης Θεσ/κης δεν έλεγε ότι δύο γυναίκες φέρουν το ίδιο όνομα της Δέσποινας. Η γυναίκα του δικτάτορα και η Παναγία!
Πολιτικοί της συντηρητικής παράταξης διακήρυσσαν ότι είναι αδελφά κόμματα με την Χ.Α. και ο εξ απορρήτων συνεργάτης του Σαμαρά είχε ανοίξει ένα κανάλι συνομιλίας! Και το κυβερνητικό κόμμα ήταν το μοναδικό κόμμα που δεν παρέσχη στην δίκη της Χ.Α.!
Και τώρα ο φασισμός ηττήθηκε.
Δεν ηττήθηκε το φασιστικό μόρφωμα από την συμπεριφορά μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος. Ηττήθηκε μετά τον χαμό του Π. Φύσσα και την ιστορική απόφαση της Δικαιοσύνης.
Με την δολοφονία ενός νέου από μια λαϊκή οικογένεια και μια φτωχική περιοχή του Περάματος. Ναι από την φτωχογειτονιά του Περάματος, που απόρησε μια δημοσιογράφος του συστήματος και του δικαστικού ρεπορτάζ, πως κατάφερε και έβγαλε μια ηρωΐδα μάνα. Την μάνα του Π. Φύσσα, που η κραυγή της ακόμη μα ςσυγκλονίζει. Λες και οι λαϊκοί ήρωες και ηρωΐδες βγαίνουν από το Κολωνάκι. Από τις λαϊκές οικογένειες προέρχονται αυτοί οι ήρωες. Ενας τέτοιος ήρωας ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο, που βλέποντας την εικόνα της μάνας του πάνω στο πτώμα του παιδιού της, έγραψε τον επιτάφιο.
Η ιστορία μας λοιπόν είναι γεμάτη με τέτοιους ήρωες. Αυτοί οι ήρωες θα αποτελέσουν τους δείκτες πάνω στους οποίους θα στοιχηθεί το μέλλον αυτής της χώρας.
Ωστόσο σήμερα ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, στρέφοντας την προσοχή της, στο γεγονός αν τα μέλη της Χ.Α. χάσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα. Λες και δεν θα “γεννηθούν” άλλες φασιστικές κινήσεις με άλλο όνομα, εφ’ όσον το πολιτικό σύστημα δεν κάνει την αυτοκριτική του και διορθώσει τα λάθη του, που αποτελούν την προϋπόθεση της δημιουργίας τους.
Δεν θα εκθρέψουν ξανά τέτοια φασιστικά μορφώματα τα πολιτικά δικαιώματα του Μιχαλολιάκου, αλλά οι αδυναμίες του πολιτικοκοινωνικού συστήματος.
Οταν υπάρχει κοινωνική ανισότητα και φτώχεια. Οταν υπάρχει ανεργία που μαστίζει την νεολαία. Οταν υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δεν δέχονται τα ορφανά παιδιά των μεταναστών να φιλοξενηθούν στην πατρίδα τους.
Οταν υπάρχει ξενοφοβία και ρατσισμός. Οταν υπάρχουν πολιτικοί που λένε “καλύτερα ο γιος μου Χρυσαυγίτης παρά αριστερός” και να αποκαλούν “αλήτες” τους μαθητές που ζητούν καλύτερη Παιδεία.
Τότε ο φασισμός πάντοτε θάναι παρών!
