Οι προσπάθειες για την επιβίωση της ελληνικής γεωργίας είναι καθήκον όχι µόνο των αγροτών, οι οποίοι πιέζονται διαρκώς, αλλά και του δηµόσιου τοµέα στον οποίο προΐσταται η κυβέρνηση. ∆ηµοσιεύµατα περίεργα για εκτεταµένες απάτες δεν πρέπει να διαχέονται προς κάθε κατεύθυνση, δεδοµένου ότι η γεωργία δεν αποτελείται από απατεώνες αγρότες, ούτε διαθέτει περισσότερους παράνοµους από ότι παρατηρείται τόσο στους άλλους τοµείς της οικονοµίας στη χώρα µας όσο και στις άλλες χώρες της ΕΕ. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι θεµελιώδεις τοµείς για την επιβίωση της χώρας µας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης και πρέπει να γίνει κατανοητό από κάθε Έλληνα, ότι είτε αγρότης είναι είτε καταναλωτής το συµφέρον µας περιστρέφεται γύρω από την ελληνική παραγωγή τροφίµων. Η ΚΓΠ είναι εδώ και αυτήν πρέπει να υποστηρίξουµε και να εµπεδώσουµε, ως προς την εφαρµογή της στο κάθε ελληνικό νοικοκυριό και στο κάθε σπίτι αγρότη και κτηνοτρόφου.
Σ
ε έγκυρα περιοδικά της ΕΕ δηµοσιεύονται απάτες που επισυµβαίνουν στον αγροτικό τοµέα από την εφαρµογή της ΚΓΠ1. Οι απάτες αυτές αφορούν την κεντρική υπηρεσία ΟΠΕΚΕΠΕ και υποθέτω ότι η δικαστική αρχή που επιλαµβάνεται του θέµατος θα βγάλει άκρη, όπως γίνεται πάντοτε σε παρόµοιες περιπτώσεις. Το πρόβληµά µας είναι ότι δεν εννοούµε να καταλάβουµε γιατί οι αγρότες µας είναι στους δρόµους, γιατί ολοένα διεκδικούν και τι πρέπει να γίνει επιτέλους, ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα η παραγωγή και εµπορία των τροφίµων σε αρµονική σχέση τιµών παραγωγού µε τα εισοδήµατα των καταναλωτών.
Έτσι ερχόµαστε στο ζητούµενο που είναι να δούµε πώς µπορεί να λειτουργήσει η ΚΓΠ εκ νέου, µε του κατάλληλους πόρους. ∆ιότι έχει πάρει πλέον θέση χιονοστιβάδας η ετήσια µείωση των πληρωµών , αλλά και των δεσµεύσεων που προβλέπονται στον ετήσιο προϋπολογισµό.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται οι ετήσιες µειώσεις των κονδυλίων του προϋπολογισµού της ΕΕ για τον τοµέα της γεωργίας.
Όπως φαίνεται σε σχέση µε τον ίδιο πίνακα που δηµοσιεύσαµε τον περασµένο χρόνο, οι µειώσεις των κονδυλίων δείχνουν µια αυξητική τάση. Αν µάλιστα, σκεφτεί κανείς ότι όταν έγινε η ΚΓΠ προικοδοτήθηκε µε το 75% των δαπανών του προϋπολογισµού της τότε ΕΟΚ, γίνεται αντιληπτή η προσπάθεια διαρκούς µείωσης των δαπανών, άρα και των εισοδηµατικών ενισχύσεων των γεωργών.
Έτσι έχουν χαθεί εκατοµµύρια στρέµµατα καλλιεργήσιµης γης και ισχυρής µείωσης του ζωικού κεφαλαίου της ΕΕ, µε αποτέλεσµα οι τιµές καταναλωτή να αυξάνονται διαρκώς και να µην µπορεί να επιβιώσει ακόµη και µια µέση οικογένεια στην ΕΕ.
Η εφεύρεση δε της επανεθνικοποίησης της ΚΓΠ δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε η ενδεδειγµένη λύση.
∆εν είναι οι αγρότες που πρέπει να σηκώνουν το βάρος είτε της οποιαδήποτε πανδηµίας, είτε το βάρος των πολεµικών δαπανών για τους κάθε λογής πολέµους που βρίσκονται σε εξέλιξη στη γειτονιά µας. Και µάλιστα, ακόµη περισσότερο τώρα, που βλέπουµε τον πλήρη παραγκωνισµό και την αδυναµία της ΕΕ να ασκήσει πολιτική στη φάση τερµατισµού του πολέµου στην Ουκρανία, για την οποία έχουµε αναλάβει υποχρεώσεις πολλών δεκάδων δισεκατοµµυρίων για τις απαραίτητες αποκαταστάσεις.
Στην ουσία οι νέοι ταγοί της Ευρώπης που ασκούν την πολιτική βάσης είναι ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο, συνεπικουρούµενος από µερικούς άλλους παρατρεχάµενους, µε βασικό χαρτί τις λίγες δεκάδες πλέον δις που αποµένουν για την εφαρµογή των πολιτικών που έχουν υιοθετηθεί.
Τώρα εισήλθε ένας νέος παράγων που βασανίζει τα ισχνά αποθέµατα πόρων για την άσκηση ευρωπαϊκής πολιτικής. Είναι ο παράγων «δαπάνες άµυνας» εν όψει κινδύνου που προέρχεται από τρίτους λαούς και έθνη που εχθρεύονται την Ευρώπη. Μια Ευρώπη σε προφανή δυσχέρεια να υλοποιήσει σχέδια. Έτσι άγεται και φέρεται πίσω από µερικούς γραφειοκράτες, που δε γνωρίζουµε ούτε από πού κρατάει η σκούφια τους, ούτε πού θέλουν να πάνε.
Έτσι, πολλαπλασιάζονται οι λάθος αποφάσεις. Οι διαρκείς µειώσεις των κονδυλίων που χορηγούνται στη γεωργία έχει καταντήσει πλέον εκτός από καθηµερινότητα και σύννοµο αξεσουάρ σταδιακής επανεθνικοποίησης της ΚΓΠ. Με µια διαφορά όµως: όπως το έχουµε πει πολλές φορές, στην ΕΕ υπάρχουν οι δυνατοί προϋπολογισµοί που αντέχουν τη σταδιακή επανεθνικοποίηση και πληρώνουν τα σχετικά ποσά, και οι αδύναµοι προϋπολογισµοί , όπως της χώρας µας, που δεν αντέχουν να πληρώνουν τα ποσά αυτά. Εδώ η επανεθνικοποίηση νοείται ότι το κράτος µέλος παρεµβαίνει εκεί που παρενέβαινε η ΚΓΠ. Αυτό είναι λάθος που πρέπει να διορθωθεί άµεσα , στη βάση ότι η ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί από την εφοδιαστική αλυσίδα δεν µπορεί να αντέξει τους κραδασµούς που επιφέρει η µείωση των κονδυλίων. Μάλιστα η επανεθνικοποίηση µπορεί να παίρνει πολλές µορφές και αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. ∆εν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, δήλωσε στις 27/1/20251 το πόσο αναγκαία είναι η σύσταση του Ταµείου Αλληλοβοηθείας που θα αποζηµιώνει τον αγροτικό κόσµο από τις καταστροφές, επισηµαίνοντας ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει τους αγρότες, αξιοποιώντας διαθέσιµους οικονοµικούς πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και µέσα από τις δυνατότητες που παρέχει η εθνική δηµοσιονοµική πολιτική».
Κατόπιν των ανωτέρω παραµένει ισχυρό το επιχείρηµα ότι χρειάζονται πολιτικοί µε όραµα για τον αγροτικό τοµέα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ώστε να πάρει η ΚΓΠ την πραγµατική της θέση στο ευρωπαϊκό στερέωµα και να πάψει να είναι θύµα των ταγών της Ευρώπης.
1 https://www.politico.eu/ The big fat Greek plot to defraud the EU
2 https://www.amna.gr/home/videos/879612/Kostas-Tsiaras-Anagkaia-i-sustasi-tou-Tameiou-Alliloboitheias-pou-tha-apozimionei-ton-agrotiko-kosmo-apo-tis-katastrofes
