Συνεχίζοντας τη στραθιά μας στη ζωή, στον απόηχο τση σύγκρουσης των τραίνω στα Τέμπη με τσοι τραγικές συνέπειες.
Mας ακλουθούνε κατά πόδα τα αναρίθμητα γιατί, και τα πολλά ερωτήματα. Κάποια στιγμή θα αρχειοθετηθούνε και κείνα στα ράφια τση λησμονιάς μαζί με τα ερωτήματα και τα γιατί των προηγούμενων ατυχημάτων γη καλύτερα ανθρώπινων λαθών, απού τα προκαλέσανε. Και θ’ απομένουνε αιωρούμενα τα επόμενα λάθη μας απού θα πάρουνε σειρά, να ψάχνουνε ποια ώρα θα μετατρέψουνε σε κακιά, σε κάποια στιγμιαία ολιγωρία, ασυνέπεια στο προσεχές μέλλον… γη και γιάντα όι αφηρημάδα μας.
Κι όμως η γι αθρώπινη αλαζονεία «ουκ ηβουλήθ’ συνιέναι», παρά προτιμά να χτίζει νέους πύργους τση Βαβέλ. Γι’ αυτό κι οι προοδευτικές τση τάσεις την οδηγήσανε να πάει στο φεγγάρι για να ικανοποιήσει βέβαια την αυταρέσκεια τση μόνο. Γι’ αυτό εδά και μιας και τα τραγικά θύματα αυτού του δυστυχήματος, απού έχει κι εκείνος την αιτία ντου σε αθρώπινο λαθός, υποκλίνομαι γι’ άλλη μια φορά στσοι τάφους των θυμάτων και θρηνώ για τσ’ αδικοχαμένες υπάρξεις τωνε και συντετριμμένος των εύκομαι την αιωνία ανάπαψη και τσοι συγγενείς κι εδικούς τωνε εύκομαι η πρόνοια του Θεού να των εδώσει παρηγοριά και αντοχή για υπομονή. Κι ακόμη σ’ αυτούς τσ’ αδικοχαμένους συναθρώπους μας θ’ αφιερώσω στη μνήμη ντωνε τούτεσας τσ’ απλοϊκές σκέψεις μου, απού αφορούνε αθρώπινα λάθη απού θα συνεχίζουνε να γίνουνται. Ετσά για ν’ απαλύνω λιγάκι το πόνο ντωνε για τον πρόωρο και άδικο χαμό ντωνε.
Σκέψεις βέβαια, νιους ταπεινού κι ασπούδαχτου νου. Απού οι γνώσεις του προέρχονται από τσ’ εμπειρίες του, από την πολυετή φοίτηση ντου στη ζωή. Κι από τα δασκαλέματα των φυσικών φαινομένω και την υπακοή των ορατών κι αοράτω στσοι φυσικούς νόμους απού τα κουμαντάρουνε. Γι’ αυτό κι ατενίζω με θαυμασμό την ακρίβεια και την αρμονική συμπεριφορά των όσω γίνονται στο φυσικό περιβάλλον. Και τα λογικά ερωτήματα να κατακλύζουνε τη σκέψη μας. Στ’ αλήθεια! Ποιος εδιάταξε τα νέφαλα να φορτώσουνε με χιόνια τη μαδάρα, να ποτίσουνε βουνά και κάμπους με τσοι βροχές απού ρίξανε. Κι ύστερα ν’ αποσυρθούνε από τον ορίζοντα για το χατίρι τσ’ ανοιξιάτικης εποχής και ν’ αφήκουνε τον ζωοδότη Ήλιο να κυριαρχεί στον ουράνιο θολο; Μα ερωτήματα προκύπτουνε κι από τσοι συμπεριφορές απού διαδραματίζονται στο φυτικό και ζωικό βασίλειο και ποιες δυνάμεις ξυπνούνε τσοι συμπεριφορές τούτεσας από το χειμωνιάτικο ύπνο και ζωντανεύουνε τα αιστήματα τω πουλιώ και τ’ απανωβάζουνε και ξεσπούνε με τα ολόγλυκα κι επίμονα κελαηδήματα ντωνε και τσοι χαριτωμένες συμπεριφορές ντωνε με τα κουζουλίστικα παιχνιδίσματα ντωνε, όπως τα καμάρωνα κι επίμονα τα σοντηρούνα το παλιό καλό καιρό απού μας εγειτονεύανε.
Κι όπως εδά τ’ ανοστορούμαι στσ’ ώρες απού η θύμηση μου με σεργιανίζει στα περασμένα μου φέρνουνε στο νου τα λαχταριστά και χαριτωμένα ακούσματα από τσοι γειτονιές του χωριού από τσοι παιδικές φωνές την ώρα του παιχνιδιού τση πλια καλής θροφής τω παιδιώ απού ο σύγχρονος άθρωπος κατάργησε με τσοι λάθος πρωτοβουλίες του. Κι ήτανε τραγικό λάθος, γιατί εστέρησε τα παιδιά από τη φυσική ζωή. Κι είναι λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, όποια αθρώπινη πρωτοβουλία δεν συμπορεύεται με τη δοκιμασμένη παραδοσιακή ζωή απού σέβεται τσοι φυσικούς νόμους που συνεχίζουνε να είναι ανίκητοι. Για κείνο κι εθωρούσαμε το παλιό καιρό, απού τα πουλιά μα σε γειτονεύανε με τσοι φωλιές τωνε στα κεραμίδια τω σπιθιώ μας. Να δασκαλεύουνε αξιοζήλευτες συμπεριφορές πίστης, σύμπνοιας, αυτοθυσίας και στοργής. Τη περίοδο της επώασης των αυγών έως και την εκκόλαψη και την εν συνεχεία συντήρηση και διατροφή των νεοσσών.
Μ’ άλλα λόγια την αρμονική οικογενειακή συμβίωση, που με τσ’ εμπειρίες απούχομε, συνεχίζουνε να πορεύονται στη ζωή με τσ’ ίδιες συμπεριφορές και συνήθειες. Σε αντίθεση με τον σύγχρονο νοήμονα άθρωπο απ’ ούλα τα κατέει, γι’ αυτό κι ούλα τα σφάζει κι ούλα τα μαχαιρώνει, παρασερμένος από τη παντοδυναμία του “παρά”. Πάει εχαθήκανε τα γειτονέματα κι εξενέψανε οι δικολογιές κι εξεχαστήκανε οι φιλιές. Ούλα δείχνουνε πως ως ταχιά, μουδέ τ’ αδέρφια θα γνωρίζονται. Τα πανίσχυρα ηλεκτρονικά εφευρήματα απού αρχικά επιβάλανε τη σιωπή, απού όσο περνά ο καιρός εξελίσσεται σε απαίσια μουγγαμάρα με τα διάφορα video απού κατεργάζονται και διακινούνε για χατίρι του “παρά” κι ανεύθυνες σκέψεις διακινούνται κι ιδέες. Μ’ αποτέλεσμα να φέρνουνε σύγχυση κι αδυναμία επιλογή του σωστού και ξεχνιούνται οι φυσικές ομορφιές απού προσφέρει το φυσικό περιβάλλον.
Οι γι επιστήμονες φλυαρούνε για κινδύνους και επισημάνσεις στ’ άρθρα ντωνε. Αλλά συνεχίζουνε με τσοι γνώσεις τωνε την περιβαλλοντική καταστροφή και να γεμίζουνε τσοι φιάλες τσ’ Αποκαλύψεως με τα επικίνδυνα και δηλητηριώδη απόβλητα και ούλα τ’ άλλα δηλητήρια απού σκορπούμε για τσοι καλλιεργητικές ανάγκες. Απού ‘ναι άγνωστο ποτέ θαν’ αρχινίξει η γη μα τσ’ αναξερνά με τραγικές και ειν’ αναστρέψιμες συνέπειες. Μη γένοιτο βέβαια. Ούλες τούτεσας οι γι αλόγιστες αθρώπινες συμπεριφορές δεν είναι λάθη που πολλές φορές εμείς τσοι θεωρούμε προοδευτικές κι επιτυχημένες ενέργειες που όμως επί μάλλον και μάλλον, όπως έλεγε κι ένας καθηγητής μου μια φορά, οδηγούνε στο τραγικό αποτέλεσμα τσ’ αυτοκαταστροφής. Γι’ αυτό βλέπε μας το νου μας Θεέ μου, και καθοδήγα μας στη καλή χρήση ντου.
Πολλά τα έτη σας Αναγνώστριες κι Αναγνώστες μου κι αναζήτηχτοι.
Το γεροντάκι
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Στραθιά = Πεζοπορία, ταξίδι
Κατά πόδα = Από πολύ κοντά
Γιάντα = Γιατί
Σοντηρώ = Κοιτάζω
Αναστορούμαι = Θυμούμαι
Κατέει = Ξέρει
Δικολογιά = Συγγενολόι
Ταχιά = Μεθαύριο
Αναξερνώ = Ξαναφέρω κάτι που είχα
