Πολλά παράξενα θωρεί κιανείς και περισσότερα γροικά, περνοδιαβαίνοντας τσοι στράτες και τα σοκάκια τση κοινωνίας μας τουτουσές τσοι καιρούς.
Mα και τουτονέ απού μου φέρνει σαν είδηση η γι επικαιρότητα, παραείναι παράξενο και πολύ αδύναμο στη κοινή λογική. Γροικάτε ‘σεις είδηση! Ανε τηνε βάστηξε σωστά ο γερασμένος μου νους: αποσύρθηκε, λέει, διάταξη νόμου προς ψήφιση, σαν αναχρονιστική, ύστερα από τσοι διαφωνίες βουλευτών και δικηγόρων γιατί τηνε θεωρήσανε σαν αντικοινωνική ρύθμιση κι έτσα εσώθηκε, λέω εγώ, από τουτηνά τη κατρακύλα ο πολιτισμός μας, εξαιτίας τση πρωτοβουλίας των όσων εγνοιαστήκανε την ώρα απου ‘πρεπε. Κι έτσα θα συνεχίσουνε από παέ και πέρα να χυδαιολογούνε και να βλαστημούνε τα ιερά και τα όσια, χωρίς να φοβούνται τη τσιμπίδα του νόμου οι γι αθυρόστομοι, μέσα κι όξω από τη Βουλή.
Τουτηνά την ώρα ο νους μου αγκανάρει τη σκέψη μου για ένα σεργιάνισμα στα περασμένα. Κι αναστορούμαι τσοι μεγάλες και σεβάσμιες κυράδες κεινουνά του καιρού, απου εθρέφουντανε με τα βάσανα κι εξιούσανε με τσοι δυσκολίες. Ν’ αντιστέκουντανε όμως δυναμικά, σαν απροσπέλαστοι κυματοθραύστες, σ’ όσους βλαστημούσανε γή εσυμπεριφέρουντανε άπρεπα, τσ’ ώρες απου εροζονάρανε οι συντροφιές στσ’ αποσπερίδες και στσ’ άλλες κοινωνικές συνάξεις, απου κάνανε κεινουσάς τσοι καιρούς, που τσ’ αντικόβανε τσοι κακότροπους με τη φράση: «Δε φοβάστε μπρε το Θεό και δε ντρέπεστε τσ’ αθρώπους!» γή «Σωπάστε μπρε, γιατί παέ είναι κοπελιές και κοπέλια, και δε πρέπει να γροικούνε τουτεσάς τσοι τροζάδες απού λέτε». Γιατί ετσά τηνε θωρακίζανε την ηθική ζωή τοτεσάς και δεν επιτρέπανε άπρεπες κουβέντες και προκλητικές συμπεριφορές.
Και για ν’ αντιγαήρω και πάλι στο επίπεδο τση κοινής λογικής, σκέφτομαι πως μπορεί και με τούτηνα τη σκέψη να κινήθηκε η γι ενέργεια του αρμόδιου υπουργού για να προστατέψει την κοινωνία από τσοι κακότροπους, βλάστημους και χυδαιολόγους. Γιατί κατά τη ταπεινή μου γνώμη, απου στηρίζεται και καθοδηγείται από τη ξεθωριασμένη φαιά ουσία που μ’ απομένει, η κοινωνία μας έχει ανάγκη προστασίας από τσοι κακότροπες συμπεριφορές και τσ’ ανάρμοστες φράσεις απ’ ανταλλάσσονται τσοι τελευταίους καιρούς με μεγάλη ευκολία, ανακατωμένες με βρισιές και κακόηχες εκφράσεις, απου δε χαραχτηρίζουνε συμπεριφορές πολιτισμένω αθρώπω.
Γιατί ‘ναι και φορές, επαέ που τα λέμε, που γροικούνται άπρεπες φράσεις που θυμίζουν τσοι κακόφημες γειτονιές μιας άλλης εποχής. Τουτεσάς οι σκέψεις μου μ’ οδηγούνε στο συμπέρασμα πως όποιοι κι αν είστε κυρίες και κύριοι απου αντιδράσετε δυναμικά στο περιεχόμενο τουτουνά του νομοσχεδίου, σας διαβεβαιώνω εγώ, ο ταπεινός και άσημος, ότι αυτή σας η ενέργεια ήτανε λάθος και το μόνο κέρδο σας είναι το στέφανο τσ’ απερισκεψίας.
Όσο δα για τσοι βλαστήμιες απου απευθύνονται προς τα ιερά και όσια, που την απαγόρευσή ντωνε θεωρείτε αναχρονιστική, γιατί άτζεμπις Θεέ μου, θέλετε να ικανοποιήσετε τσ’ αθεϊστικές σας δοξασίες και να υποβαθμίσετε την Ιερότητα των οσίων και ιερών; Σας διαβεβαιώ και πάλι πως κάνετε μεγάλο λάθος και τουτηνέ τη φορά. Κι άδικα κουράζεστε να πετροβολάτε το πλάτανο, γιατί στσοι τόπους τσ’ Αγιότητος τση Βασιλείας του Θεού, δεν αποφτάνουνε οι λάσπες απου πετούνε από τη γη, παρά αντιγαέρνουνε και πάλι στη γη και γροικούνται σα βρισιές και κακότροπες συμπεριφορές. Και επειδή οι παραπάνω σκέψεις μου είναι δικές μου εξυπνάδες παρά είναι θεμελιωμένες με τα λόγια του ίδιου του Χριστού, γι’ αυτό σας παραπέμπω για του λόγου το αληθές στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, κεφ. 22, στιχ. 30: «Εν γαρ τη αναστάσει ούτα γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλά ως άγγελοι Θεού εν Ουρανώ εισιν».
Γιατί τα βρομόλογα στσοι τόπους τσοι Αγιότητας δε χωρούνε μουδέ οι κακότροπες συμπεριφορές μουδέ κι αναγνωρίζονται. Γιατί τουτανά ‘ναι προϊόντα τση γης, γή καλύτερα αθρώπινες αδυναμίες, γιατί στη γη φυτρώνουνε και στη γη απομένουνε. Κι όσο διαβαίνουνε οι καιροί κι οι χρόνοι περνούνε, οι καλοί τρόποι κι ευγενικές συμπεριφορές, τσ’ απομονώνουνε τουτεσάς τσ’ αδυναμίες, γιατί πραγματικά είναι κι αναχρονιστικές και σφόδρα αντικοινωνικές. Γι’ αυτό και γροικούνται κατά καιρούς κάποιες φωνές, απ’ απολεμούνε να συνεφέρουνε τσ’ αθρώπους από τουτεσάς τσοι κακότροπες συμπεριφορές με τα λόγια «λογικευτείτε μωρέ γιατί ‘χομε 21ο αιώνα».
Βέβαια τσοι τελευταίους καιρούς τσ’ υπερβολής, τσ’ ασυδοσίας και τσ’ αλόγιστης συμπεριφοράς, κάποια ξενόφερτα ρέματα, δήθεν πολιτισμού, παρασέρνουνε στα λασπόνερά ντωνε κι αθρώπους που πιστέψανε πως κινούνται όθε τη πρόοδο. Κι αντί να ορθοφρονήσουνε και να προβληματιστούνε εάν η πρόοδός τωνε οδηγεί όθε τη σωστή κατεύθυνση κι όι στη κατηφόρα, την αποδέχονται κι ηχούνε στη συνέχεια ως κύμβαλα αλαλάζοντα, ξεστρατισμένοι από τη σωστή στράτα τσ’ αθρώπινης ζωής, κι οδηγούμενοι ολοταχώς όθε το χάος και το τίποτα.
Και τουτεσάς τσοι σκέψεις μου τσοι θεμελιώνω με τα συμπεράσματα απου βγαίνουνε απ’ όσα ο ασπούδαχτος νους μου ερευνά κι εξετάζει από το γύρω φυσικό περιβάλλον, από τα φυτά, τα πουλιά και τα ζώα, μ’ άλλα λόγια. Απου ‘ναι αλήθεια πως όπου δεν έβαλε τη χέρα ντου ο άθρωπος και συνεχίζουνε να κουμαντάρουνε οι φυσικοί νόμοι, ούλα λειτουργούνε μ’ υποδειγματική ακρίβεια και τελειότητα. Κι αναρωθιούμαι, γιάντα εμείς οι χαρισματικοί άθρωποι, απού με το πνεύμα απου μας ενεφύσησε κατά τη δημιουργία ο Θεός και Πλάστης μας, απού εξεχώρισε τον άθρωπο απ’ ούλα τ’ άλλα ορατά και αόρατα δημιουργήματά του, γιάντα άτζεμπις Θεέ μου, εμείς οι γι αθρώποι ξεστρατίζομε από τη στράτα τση λογικής και καβαλικεύομε τα καλάμια τσ’ ασυδοσίας κι υιοθετούμε κακότροπες συμπεριφορές και κακόηχες εκφράσεις;
Είναι η γι αλήθεια πως κάποιες δυνάμεις του κακού, τουτουσές τσ’ έσχατους καιρούς απού βασιλεύει η γι υπερβολή κι οι σκοπιμότητες απολεμούνε να εξαφανίσουνε τα πλια λαμπερά στολίδια τσ’ αθρώπινης ύπαρξης, όπως είναι η ντροπή, ο αθρωπισμός, ο σεβασμός κι η γι εντιμότητα και να χαθούνε οι γι ηθικές αξίες απού για αιώνες εστηρίζανε τσ’ αθρώπους κι εταιριάζανε σ’ οικογένειες απου ετροφοδοτούσανε τσοι κοινωνίες των αθρώπω με καλαναθρεμμένους κι ευγενικούς αθρώπους απού και κείνοι επιστεύανε στα λόγια του Πατέρα, στο ριζίτικο απού δασκάλεψε το γιο ντου σα μπάει στο καπηλειό:
«Ντήρα για ντήρα το σκαμνί τη τάβλα που καθίζεις
με το καλιά σου κάθιζε και νηστικός σηκώνου».
Και του Βιτσέντζου την ορμήνια:
«Απου κατέει και μιλεί με γνώση και με τρόπο
κάνει και κλαίσι και γελούν τα μάθια των αθρώπω»
Θεέ μου βλέπε μας το νου μας.
Πολλά τα έτη σας αναγνώστριες κι αναγνώστες μου.
Το Γεροντάκι
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Γροικά = Ακούει
Όξω = Έξω
Αγκανάρω = Πιέζω, εξαναγκάζω
Αναστορούμαι = Θυμούμαι
Ροζονάρω = Κουβεδιάζω
Μπρε = Βρε
Παέ = Εδώ
Τροζάδες = Τρέλες
Αντιγαήρω= Γυρίσω πίσω
Άτζεμπις = Άραγε
Απολεμώ = Προσπαθώ
Οθέ = Προς
Γιάντα = Γιατί
Ξεστρατίζω = Βγαίνω από το σωστό δρόμο
Ντηρώ = Παρατηρώ
