Εδά κι από καιρό έχει αρχινίξει το σαρανταήµερο η χριστουγεννιάτικη νηστεία. Απού όσοι επιµένουνε ν’ ακλουθούνε τη προτροπή του Αποστόλου Παύλου Β.Τιµ 3,14 «Συ δε µενε εν οις έµαθες και επιστώθης» συνεχίζουνε τούτονα, τση νηστείας αγώνα.
Και µ’ αυτό το τρόπο ασκούνται, στην άσκηση τσ’ υπακοής. Και τη θωράκιση τσ’ υγείας τωνε από τη διατροφική ασυδοσία. Γιατί πάλι κατά τον σοφό Απόστολο Παύλο «Πάντα µοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συµφέρει» Α κοριθ. 6,12 κι ενώ κάνοµε τα πρώτα µας ζάλα στσ’ ηµεροµηνίες του καινουργιοφερµένου ∆εκέµπρη του άλλοτε σκληροτράχηλου και σφόδρα χειµωνιάτικου µήνα. Απού τα κύµατα εµουγκρίζανε σαν ανήµερα θεριά και το βίαιο πέρασµα των αέρηδω από τα γδυµνά κλαδιά τω δέντρω τα κάνανε να σφυρίζουνε κι εκείνα τσοι χειµωνιάτικους τωνε σκοπούς. Κι οι κορφές των Λευκών Ορέων, στσ’ ώρες απού η γι ορατότητα το επέτρεπε, εφαίνουντανε ντυµένη µε τη χειµωνιάτικη ντωνε φορεσιά και κείνες. Όµως τούτηνε τη χρονιά απού η γι αγωνία τσ’ αναβροχιάς µας επροβληµάτιζε. Τούτεσας τσοι µέρες έδειξε και πάλι πως πολλές φορές ο Θεός αργεί, αλλά δε ξεχνά, γιατί το θεϊκό ντου Έλεος µένει ανεξάντλητο. Κι ο διψασµένος τόπος µας εδέχθηκε σα θείο δώρο την ευλοηµένη βροχούλα. Βέβαια τα Λευκά Όρη συνεχίζουνε να µένουνε παραπονεµένα, αν κι είµαστε στα «Νικολοβάρβαρα απού κι οι τοίχοι παγώνουνε». Εµείς όµως συνεχίζοµε να ελπίζοµε στη πρόνοια του Θεού πως θα έρθει η γι ώρα ντωνε κι εκείνω.
Τη ζωή στην ύπαιθρο τη ζωντανεύανε οι γι αγρότες µας µε το λιοµάζωµα και µε τσ’ όποιες άλλες εργασίες τσ’ εποχής. Και τα βράδια κείνανα τα τρισευλογηµένα χρόνια, απού η παραδοσιακή ζωή συγκέντρωνε τούτανα τα χειµωνιάτικα βράδια η κρυγιότης γύρω στη ζεστασιά του µαγκαλιού ούλη η οικογένεια, µε τσοι µεγάλους να δασκαλεύουνε και τσοι νεότερους να ερωτούνε. Για ν’ αλλάξουνε οι καιροί και να ρθουνε καινούργια ζαµάνια, απ’ ούλα τ’ αλλάξανε και το δασκαλίκι το αναλάβανε τα µέσα τση τεχνικής προόδου. Γι’ αυτό και οι γι άλλοτε χαρούµενες και πολύβουες αποσπερίδες, εδά σωπαίνουνε και το λόγο τον έχουνε τα πάσης φύσεως ηλεκτρονικά εργαλεία. Τσοι προάλλες εδά, είδα να παίζει η τηλεόραση µια ελληνική ταινία του παλιού καιρού, και εξανακαινούργιωσα το θαυµασµό µου γι’ αυτές. Γιατί µου ξαναθυµήσανε τσ’ αθρώπινες συµπεριφορές κι ευαιστησίες µιας άλλης εποχής. Για να ΄ρθει η σκέψη µου αυθόρµητα στο νου και να πω: τούτανε τα έργα θα συγκινούνε κι ύστερα από εκατό χρόνια, γιατί έχουνε τη δύναµη να ξυπνούνε ευαιστησίες απού µπορεί να παραµείνουνε ανενεργές, αλλά είναι ζωντανές όπως και η ψυχή «πράγµατος αθανάτου». Και η σκέψη µου ταξιδεύει στα περασµένα και µε µοναδικό µου εφόδιο η πολυετή φοίτηση µου στη ζωή.
Τολµώ να πω τη γνώµη µου µε τη βοήθεια του ασπούδαχτου νου µου πως εδά και χρόνια έκλεψε η τεχνική πρόοδος την πνευµατική πρόοδο. Γι’ αυτό και κάθε φορά θωρούµε την τεχνητή πρόοδο να προσφέρει καινούργια επιτεύγµατα η πνευµατική αποδέχεται και ανυπακοή ως άβουλη και σωπαίνει. Με αποτέλεσµα, όπως έγραφα κι οπροχθές να χτίζοµε ένα καινούργιο πύργο της Βαβέλ απού αυτή τη φορά έχει φέρει τη σύγχυση τω φρένω. Γι’ αυτό και ο ένας αµφισβητεί τον άλλο. ∆ιέλυσαν τσ’ οικογένειες, οι πεποικιλµένες από αρετές και µε αστείρευτες δυνάµεις γυναίκες, αµφισβητούνε τσοι ρόλους τωνε και «περί άλλων τυρβάζουν». Κι ούλοι ακλουθούµε την τεχνική πρόοδο στο χάος τσ’ υπερβολής, γιατί κατά την ταπεινή µου γνώµη η τεχνητή νοηµοσύνη είναι ενδεδυµένη την λεοντή του συµφέροντος και τση ψυχρής λογικής. Ενώ η έµφυτη νοηµοσύνη είναι ντυµένη µε τη φορεσιά τση συνεργασίας των αρετών και τη συµπόρευση µε τσ’ αθρώπινες αδυναµίες.
∆ηλαδή είναι κοµµένη και ραµµένη στ’ αθρώπινα µέτρα για ν’ αναδεικνύει την προοδευτική ανάπτυξη των ανθρωπίνω µε την άσκηση και την εκπαίδευση. Απού θα φέρουνε και πάλι τσ’ αθρώπους στο σωστό δρόµο τ’ αθρωπισµού, του φιλότιµου και του σεβασµού. Και θα ξαναζωντανέψουνε τα αιστήµατα κι οι γι αθρώπινες ευαιστησίες. Κι οι γι αθρώποι θα συµπεριφέρονται και πάλι σα τσ’ αθρώπους. Ετσά όπως ήταν και τότεσας απού τσοι παράλαβε η τεχνική πρόοδος κι από µέρα σε µέρα τσ’ αθρώπινες υπάρξεις τσοι µετατρέπει σε άβουλα ροµπότ, µε σάρκες και οστά απού ζούνε και κινούνται µε τσ’ εντολές των ηλεκτρονικών µέσω απού κουµαντάρουνε τη ζωή ντωνε. Ύστερα από αυτές τσοι σκέψεις ξαναβρέθηκα σε µια αποσπερίδα του παλιού καιρού απού οι προετοιµασίες για την υποδοχή των Χριστουγέννω ήτανε έντονες.
Θεέ µου, βλέπε µας το νου µας και καθοδήγα µας για τη καλή ντου χρήση.
Καληµέρα σας αναγνώστριες κι αναγνώστες µου κι αναζήτηχτοι.
Το γεροντάκι
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ζάλα = Βήµατα
Ζαµάνια = Εποχές
Οπροχθές = Προχθές
