Το περίφημο “δύο μέτρα και δύο σταθμά” φαίνεται πως ακολουθεί η Διοίκηση της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης Αποχέτευσης Χανίων (ΔΕΥΑΧ) όταν πρόκειται για τη δημοσιογραφική κάλυψη των θεμάτων που την αφορούν.
Τη δημοτική της καταγωγή και τις ανοιχτές θύρες σε δημοσιογράφους τη θυμάται όταν πρόκειται να κοπούν “κορδέλες” και να ανακοινωθούν μεγαλόπνοα σχέδια. Αντίθετα όταν πρόκειται για την κάλυψη σημαντικών διαδικασιών και αποφάσεων επικαλείται την ιδιότητά της ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και απαιτεί συνεδριάσεις κεκλεισμένων των θυρών.
Ετσι και χθες, όταν επιχειρήσαμε να καλύψουμε τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, ο γενικός διευθυντής της Επιχείρησης Κώστας Στεργιάννης (αυτενεργώντας άραγε ή κατόπιν συνεννόησης με τους πολιτικούς του προϊσταμένους;) ζήτησε την αποχώρησή μας από την αίθουσα. Οταν του υπενθυμίσαμε τον δημοτικό χαρακτήρα της Επιχείρησης, εκείνος αντέτεινε ότι… ναι μεν είναι δημοτική η Επιχείρηση, αλλά είναι και Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.
Πώς μεταφράζεται αυτό κατά το σκεπτικό του κ. Στεργιάννη και των πολιτικών του προϊσταμένων; Οτι η δημοτική ΔΕΥΑΧ έχει δικαίωμα να αποφασίζει πίσω από κλειστές πόρτες.
Μάλιστα, το παλαιό στέλεχος της Επιχείρησης που συμμετέχει ως υπηρεσιακός στις συνεδριάσεις του Δ.Σ., αιτιολόγησε τη θέση του (η οποία αντανακλά προφανώς και τη θέση της Διοίκησης) λέγοντας πως η δημοσιογραφική παρουσία φέρνει στο προσκήνιο τα πολιτικά αντί για τα τεχνικά – τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά των θεμάτων.
Κι αναρωτιόμαστε βλέποντας τα χθεσινά θέματα τη συνεδρίασης: η πρόσληψη 40 συμβασιούχων διαφόρων ειδικοτήτων είναι τεχνοκρατική ή πολιτική απόφαση;
Κι ακόμα, ο ισολογισμός που επρόκειτο να εγκριθεί στη συνεδρίαση αποτυπώνει τεχνοκρατικές ή πολιτικές αποφάσεις;
Να φέρουμε κι άλλα παραδείγματα;
Η τιμολογιακή πολιτική τι είδους απόφαση είναι; Το αν θα γίνει μια επένδυση στη μια ή την άλλη περιοχή, αποτυπώνει πολιτικές προτεραιότητες ή είναι προϊόν της κρίσης ενός τεχνοκράτη; Κι αν είναι “τεχνικά” τα θέματα, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης του Συμβουλίου και της συμμετοχής σε αυτό πολιτικών προσώπων;
Και κάτι τελευταίο.
Ας αποφασίσουν εκεί στη ΔΕΥΑΧ αν θέλουν να είναι δημοτική ή ιδιωτική επιχείρηση. Αλλωστε οι ιδιωτικοποιήσεις αντίστοιχων επιχειρήσεων φαίνεται να είναι προ των πυλών στην υπόλοιπη χώρα. Οταν θα χτυπήσουν και τη δική μας πόρτα να ξέρουμε τι θα τους απαντήσουμε.
