Κύριε διευθυντά,
εις το μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς “Ολιβερ Τουίστ” αναλύεται η προστατευτική δομή του ορφανοτροφείου εις την Μεγάλη Βρετανία της Βικτωριανής Εποχής. Από την ανάλυση αυτή προκύπτει ότι τότε τα οφρανοτροφεία ή πτωχοκομεία μόνο τον σκοπόν τους δεν υπηρετούσαν. Είχαν μετατραπεί σε δομές εφαρμογής εξουσίας και πλουτισμού διά τους διευθύνοντες. Έτσι συνέβαινε και σε άλλου είδους ιδρύματα. Με αποτέλεσμα, όταν μιλάμε σήμερα για “ιδρυματοποίηση” να εννοούμε χώρους εκμετάλλευσης, αδικίας και ψυχαναγκασμού. Χώρους όπου κυβερνά το παράλογο προς ώφελος των εξουσιαζόντων και επικαρπωτών.
Τα σχολεία μας παρουσιάζουν χαρακτηριστικά “ιδρυματοποίησης”. Οι κατά τα άλλα καθ’ ηγούμενοι “καθηγητές” έχουν μετατραπεί σε “δημόσιους υπαλλήλους” μ’ όλη τη θετική και αρνητική σημασία του όρου. Οι μαθητές σε “έγκλειστους ψυχιατρείου” αφού καλούνται να αποστηθίσουν και παπαγαλίσουν άπειρη ύλη χωρίς να την έχουν καν διδαχθεί δηλαδή αφομοιώσει και κατανοήσει! Και έπεται το πάρτι της Παρα-παιδείας! Δηλαδή της ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!
Κωνσταντίνος Κ. Κνιθάκης
