Οι πρώτοι καθώς και οι μετέπειτα αιώνες του χριστιανισμού στην Ευρώπη παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο ιστορικά όσο και γεωγραφικά. Αυτό είναι έντονα ανάγλυφο σε κάθε χρονικό σημείο της πορείας της.
H αντιπαράθεση αλλά και η επιβολή είναι δύο έννοιες οι οποίες θα σφυρηλατήσουν αλλά και καθορίσουν αδιάκοπα τον ρου των εξελίξεων μέσα από τις οποίες θα διαμορφωθούν ολόκληρα έθνη.
Ένα καθοριστικό παράδειγμα θα αποτελέσει η εικονομαχία στο Βυζάντιο μεταξύ 8ου και 9ου αιώνα την περίοδο των ετών 741 έως το 843. Ένα κοσμοϊστορικό γεγονός το οποίο θα ανεξίτηλα τα σημάδια του στην μετέπειτα εξέλιξη μεταξύ καθολικής δύσης και ορθόδοξης ανατολής.
Με αφορμή την εικονομαχία η Ιταλία θα βρει την ευκαιρία υπό την αιγίδα του πάπα να απομακρυνθεί από τα εικονοκλαστικά δρώμενα της Κωνσταντινούπολης. Έτσι μέσα στα επόμενα χρόνια η χειραφέτηση της Ιταλίας & γενικότερα της δυτικής χριστιανοσύνης από την Κωνσταντινούπολη θα πάψει, με επιστέγασμα την στέψη, τα Χριστούγεννα του 800 από τον πάπα Λέοντα τον ΄Γ του Καρλομάγνου ως αυτοκράτορα, τίτλο που κατείχε έως τότε μόνο ο βυζαντινός ηγέτης. Όλα τα προαναφερθέντα γεγονότα θα αποτελέσουν τις αιτίες για την διάσταση μεταξύ της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας & της ορθόδοξης κωνσταντινουπολίτικης εκκλησίας με επιστέγασμα το πρώτο σχίσμα το 867.Μια διάσταση η οποία θα έχει εφεξής βαθιές, διαχρονικές και ουσιαστικές επιπτώσεις, συνολικά στον ρου του λεγόμενου τότε πολιτισμένου κόσμου αλλά και της ανθρωπότητας ως στις μέρες μας. Για να μην ξεχνάμε όμως, η πραγματική αιτία του τότε σχίσματος βέβαια, ήταν η δικαιοδοσία πάνω στους νεοφωτισθέντες Σλάβους.
Πάραυτα όπως προείπαμε το πιο ουσιώδης γεγονός της διάστασης αυτής είναι η έντονη διαφοροποίηση μεταξύ των χριστιανών της ανατολής και της δύσης. Ένα γεγονός τόσο κομβικό το οποίο θα επηρεάσει(θα χτιστούν αυτοκρατορίες πάνω σε αυτό)ανεξίτηλα και μόνιμα τις κοινωνικές δομές των εμπλεκομένων λαών, τα ήθη τα έθιμα τους σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε να προκύψουν διαφορετικές κουλτούρες. Με ίδια αφετηρία μεν, αλλά μιλώντας πλέον για διαφορετικές παραδόσεις. Καίριο γεγονός για την εξέλιξη αυτή θα αποτελέσει η περίοδος της Αναγέννησης που λάβει χώρα στον κόλπο των δυτικοκαθολικών στην Ευρώπη κατά την πάροδο των αιώνων. Ένα γεγονός που θα έχει σαν βάση την αναβίωση της κλασσικής αρχαιότητας σε κάθε πτυχή του πολιτισμού των ευρωπαϊκών λαών, πόσο μάλλον στο χώρο της θρησκείας.
Όπως είπαμε νωρίτερα η πραγματική αιτία του σχίσματος, ήταν η δικαιοδοσία πάνω στους νεοφωτισθέντες Σλάβους. Αυτή η τελευταία αιτία θα αποτελέσει ένα τόσο επαναλαμβανόμενο-επίκαιρο γεγονός, όχι από την άποψη του ότι τα σλαβικά φύλλα θα συνεχίζουν να είναι το μήλον της Έριδος για τις δύο πλευρές, αλλά το ότι οι τότε ιστορικές επιλογές-αντιμετώπιση τους και η είσοδος τους στο χώρο των εξελίξεων, θα διαμορφώσουν τους επόμενους αιώνες ανεπίστρεπτη το αποτύπωμα- παρουσία τους, τόσο στο ιστορικό όσο και στο γεωγραφικό πεδίο.
Τελικά εξ αφορμής αυτού θα αποδειχτεί ότι η ιστορία είναι πάντα εδώ, πάντα βαρύνουσα και επίκαιρη για να μας κλείνει το μάτι….
Το ζήτημα είναι… Μαθαίνουμε από αυτήν;;
Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΣΤΕΦΑΝΩΝ (TOKALI KILISE) στην Καππαδοκία λαξεμένος μέσα στο βράχο Ναός των Στεφάνων [Tokalı Kilise], βρίσκεται στην κοιλάδα της Ματιανής [Göreme] 11 Km βορειοανατολικά της Νεάπολης και αποτελεί μοναδικό δείγμα της μεταβυζαντινής περιόδου.
(Καππαδοκία, η ανατολική εσχατιά του ελληνισμού. Ένας τόπος όπου έβριθε από ελληνικό πληθυσμό, μιας και ήταν μία από τις πλέον πυκνοκατοικημένες ελληνικές περιοχές της Μικράς Ασίας για πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, μία από τις βασικότερες περιφέρειες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, τόσο για τον υλικό όσο και το πολιτιστικό της πλούτο στα ελληνικά δρώμενα),και η πρώτη ελληνική περιοχή που έπεσε στα χέρια των Οθωμανών-Τούρκων(ήδη από τα τέλη του 11ου αιώνα-συγκεκριμένα κατόπιν του κομβικού-μοιραίου έτους 1071).
Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Notre Dame de Paris (Νοτρ Νταμ ντε Παρί) ή απλούστερα Notre Dame(Νοτρ Νταμ) .Είναι ο μητροπολιτικός χριστιανικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα Cite il de la cité του ποταμού Σηκουάνα(Seine)στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.
Ο Ναός των στεφάνων (TOKALI KILISE) στην Καππαδοκία και η Παναγία των Παρισίων.
Το ένα στην καρδιά της δύσης και το άλλο στην καρδιά της ανατολής. Και τα δύο σε εκ διαμέτρου αντίθετες γεωγραφικές κατευθύνσεις. Δύο διαφορετικοί αρχιτεκτονικοί ρυθμοί, δύο διαφορετικών δογμάτων, άλλη αντίληψη, ίδια ομορφιά όμως.
