Η ημέρα της μητέρας μας Γης

22 Απριλίου. Διεθνής Ημέρα της Μητέρας Γης, της κατά το Μένανδρο κοινής τροφού όλων.

Ημέρα τιμής αλλά και ευαισθητοποίησης για τη «ζείδωρον άρουραν (γην)» του Ομήρου, την «γόνιμον, βιόδωρον, ζωοδότην και ζωγόνον» Γη, για τη μυθολογική μητέρα της δημιουργίας της πλάσης Γαία, που με τον Ουρανό και τη μεσολάβηση του Έρωτος-Φάνητος γέννησε τους θεούς, τους Γίγαντες, τους Τιτάνες, τον Ωκεανό και πολλές δεκάδες άλλα τέκνα. Τη Γη που με τόσους επιθετικούς προσδιορισμούς και με θυμίαμα «πᾶν σπέρμα πλὴν κυάμων καὶ ἀρωμάτων» ύμνησε ο γιος του βασιλιά της Θράκης Οιάγρου και της μούσας Καλλιόπης ο Ορφέας.

(Ω θεά Γη, συ η μητέρα των μακαρίων θεών και των θνητών ανθρώπων, που τρέφεις τα πάντα και δίνεις τα πάντα, πού φέρνεις σε πέρας την ωρίμανση των καρπών και τα πάντα θανατώνεις, που βοηθάς την αύξηση των καρπών και παράγεις καρπούς και είσαι γεμάτη από ωραίες εποχές, είσαι ο θρόνος του αθανάτου κόσμου, ω κόρη πολυποίκιλη, που κυοφορείς πολύμορφο καρπό με τα επιλόχεια κοιλοπονέματα, ώ αθάνατη, πολυσέβαστη με τα βαθειά στέρνα, με την ευτυχισμένη μοίρα πού χαίρεσαι στις γλυκόπνοες χλόες, εσύ η θεά με τα πολλά άνθη χαίρεσαι με τις βροχές, και γύρω από σένα περιστρέφεται ένας πολυποίκιλτος κόσμος από αστέρια, που κινείται από την διαρκώς ρέουσα φύση και από δυνατά ρεύματα. Αλλά συ η μακάρια θεά, είθε να αυξήσεις τους καρπούς, πού μας δίνουν πολλή ευχαρίστηση και να έχεις ευμενή καρδιά μαζί με ευτυχισμένες εποχές).

Το θεσμό αυτό εμπνεύστηκε το 1969 ο ακτιβιστής Τζον Μακ Κόννελλ (John McConnell) . Το 1970 καθιερώθηκε στις ΗΠΑ η «Ημέρα της Γης» με πρωτοβουλία του γερουσιαστή Γκέιλορντ Νέλσον (Gaylord Nelson) πράξη που σηματοδότησε τη γένεση του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος. Τo 2009, τα Ηνωμένα Έθνη όρισαν τις 22 Απριλίου ως «Διεθνή Ημέρα της Μητέρας Γης» τουλάχιστον μέχρι το 2025. Σήμερα η ημέρα της μητέρας Γης τιμάται από περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους σε πάνω από 190 χώρες. Βασικός στόχος είναι το ταρακούνημα και η ευαισθητοποίηση του «βαυκαλιζόμενου στην αιώρα του ωχαδερφισμού» Homo sapiens, ο οποίος για χάρη της κερδοφρένειας δεν διστάζει να εξαντλήσει του φυσικούς πόρους μετατρέποντας τον πλανήτη σε ένα περιβαλλοντικά τρύπιο λαγήνι. Ακόμα να σταλεί το μήνυμα στις κυβερνήσεις να αφυπνιστούν και να κατανοήσουν πως η μάχη για το περιβάλλον είναι και μάχη υπέρ του μέλλοντος της Γης και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Είναι μια ευκαιρία να αναζητηθούν καθαρότερα , πιο πράσινα και πιο βιώσιμα μονοπάτια για την αειφόρο ανάπτυξη.

Το 97,2% των οικοσυστημάτων του πλανήτη υποφέρουν από την ανεξέλεγκτη παρέμβαση του ανθρώπου. Οι ωκεανοί γεμίζουν με πλαστικά και γίνονται πιο όξινοι με την έξαρση του φαινομένου της όξινης βροχής. Η τρύπα του όζοντος αυξάνεται επιδεινώνοντας τις δυσάρεστες συνέπειες . Η υπερθέρμανση του πλανήτη με την επακόλουθη κλιματική αλλαγή προκαλούν ολοένα και πιο συχνά ακραία ζέστη, δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες και αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία των φυσικών οικοσυστημάτων επηρεάζοντας την οικονομία και την υγεία του ανθρώπου. Η εισχώρηση σε αυτά ξένων χωροκατακτητικών φυτικών και ζωικών ειδών καταστρέφει τη βιοποικιλότητά τους, που διαμορφώθηκε με τη διαρκή αλληλεπίδραση των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων.

«Λεηλατούμε απερίσκεπτα τους πόρους της Γης, εξαντλούμε την άγρια ζωή και συμπεριφερόμαστε στον αέρα, στη στεριά και στις θάλασσες σαν να είναι σκουπιδότοποι. Αυτή είναι μία αυτοκτονική συμπεριφορά» θα πει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντώνιο Γκουτέρες (Antonio Guterres) και δεν έχει άδικο. Πριν 60 χρόνια ο Ρώσος κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin) βλέποντας από το διάστημα τη γη θα αναφωνήσει «κοιτάζω τη γη και είναι τόσο όμορφη». Δεν είναι σίγουρο πως αν την έβλεπε σήμερα θα έλεγε τα ίδια.