Η υποψηφιότητά μου με το ΜέΡΑ25

Τα παιδιά μας απεργούν διαμαρτυρόμενα για την απάθεια των μεγάλων, ανθρώπινες ζωές χάνονται, περιουσίες καταστρέφονται, αλλά η πλειοψηφία των πολιτικών, εγχωρίων και ξένων περί άλλα τυρβάζει.
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Πομπέο, μας έδωσε πρόσφατα τη συμβουλή να μετακομίσουμε σε πιο δροσερά μέρη και η Ελληνική Κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνίες εξόρυξης υδρογονανθράκων με την ExxonMobil. Μιλώ για την κλιματική κρίση που δεν είναι πλέον μόνο επιστημονικό πρόβλημα αλλά κυρίως πολιτικό και ακόμη στοιχειωδέστερα, πρόβλημα επιβίωσης. Οι υδρογονάνθρακες φέρουν το κύριο βάρος της κλιματικής αλλαγής και όσο περισσότερους  καίμε στην ατμόσφαιρα τόσο περισσότερο καταστρέφουμε το κλίμα.
Παγκοσμίως ο αριθμός πλημμυρών και άλλων ακραίων υδρολογικών φαινομένων έχει τετραπλασιαστεί από το 1980 και διπλασιαστεί από το 2004. Οι καύσωνες, οι παγετοί, οι ξηρασίες, οι πυρκαγιές δασών, και οι καταιγίδες έχουν διπλασιαστεί από το 1980. Τα βιώνουμε όλα αυτά στην Ελλάδα με τεράστιες οικονομικές συνέπειες. Υπάρχουν επιστημονικές προβλέψεις ότι η νότια Ισπανία, η Σικελία, η Κρήτη και άλλες περιοχές της Μεσογείου πιθανώς θα μετατραπούν σε ερήμους μέχρι το 2100, μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει.
Ο ΟΗΕ έχει ανακοινώσει ότι η υποβάθμιση του εδάφους απειλεί 3,2 δισεκατομμύρια ανθρώπων. Μέχρι το 2050, 50 έως 700 εκατομμύρια ανθρώπων προβλέπεται να γίνουν περιβαλλοντικοί πρόσφυγες κυρίως από το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν θα λυθεί με ευχολόγια, φράχτες και ρατσισμό.
Στην Ελλάδα και στην Κρήτη έχουμε ζήσει ακραία καιρικά φαινόμενα με τρομακτικές συνέπειες απώλειας ζωής και περιουσιών. Αυτά τα φαινόμενα θα ενταθούν αν δεν δράσουμε συντονισμένα και άμεσα για την περικοπή των καύσεων των ορυκτών καυσίμων, μεταξύ άλλων. Δυστυχώς, οι πολιτικοί μένουν αδρανείς στην πλειοψηφία τους. Μόλις στις 20 Ιουνίου  οι ηγέτες της  Ευρωπαϊκής  Ένωσης δεν συμφώνησαν στην πλήρη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050 επειδή διαφώνησαν η Πολωνία, η Τσεχία και η Ουγγαρία. Με τον χρόνο χάνουμε το παιχνίδι με ανυπολόγιστες συνέπειες στη γεωργία, την αλιεία, την υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον. Θα έλεγα ότι αυτοί είναι κίνδυνοι για την ίδια τη δημοκρατία.
Κατεβαίνω στις εκλογές της 7ης Ιουλίου με το ΜέΡΑ25, το οποίο, σε αντίθεση με τα γνωστά κόμματα, θεωρεί την κλιματική αλλαγή και την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα το πλέον σημαντικό ζήτημα της κοινωνίας. Το ζήτημα αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από τα υπόλοιπα της καθημερινότητας. Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα σημαίνει επιθετικές και άμεσες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλες πράσινες τεχνολογίες με συνέπεια τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας και την εισροή κεφαλαίων στην αδύναμη οικονομία μας.
Επιπλέον, ανάσχεση των κλιματικών συνεπειών σημαίνει ανάσχεση των αρνητικών συνεπειών τους στην οικονομία – κάτι που θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα κάθε οικονομικής πολιτικής.
Η δημόσια παιδεία και υγεία χρειάζονται βελτιώσεις με έμφαση στις υποδομές και στο επαρκές προσωπικό. Είμαι της άποψης ότι η χώρα δεν έχει πριθώρια για κατεδαφίσεις υπαρχουσών δομών, αλλά βελτιώσεις. Βελτιώσεις με δράσεις που δεν εμπεριέχουν δογματισμό και δόσεις αλάθητου, αλλά ετοιμότητα προσαρμογής και αλλαγής πορείας με μικρά βήματα μέχρι να επιτευχθεί το βέλτιστο για την κοινωνία.
Η εθνική ασφάλεια απειλείται εξ ανατολών. Αυτή η απειλή πρέπει να αντιμετωπίζεται με χαμηλούς τόνους, χωρίς υπερβολές και αντιπολιτευτικές κορώνες. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και δεν έχει τέτοια πολυτέλεια. Πρέπει ακόμη να συνειδητοποιήσουμε ότι σ’ αυτό το ζήτημα οι σύμμαχοι προσφέρουν μόνο νουθεσίες. Το ενδιαφέρον τους για την εθνική μας ασφάλεια εστιάζεται κυρίως στην πώληση όπλων. Εντούτοις, δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι και εσωστρεφείς. Η διπλωματία, όσο υποκριτική κι αν είναι, είναι απαραίτητη. Το γνώριζε αυτό άριστα ο Κολοκοτρώνης και το διατύπωσε εξαιρετικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ποτέ μόνοι. Και θα προσέθετα, ποτέ διαιρεμένοι, τουλάχιστον στα εθνικά ζητήματα.
Χρειάζεται να μιλάμε «ήσυχα κι απλά», όπως λέει ο Ρίτσος, κάτι όμως που δεν το μάθαμε ακόμη, παρά την αντίθετη άποψη του μεγάλου ποιητή. Χρειάζεται να μιλάμε χωρίς ύβρεις και απειλές. Όταν οι πολιτικοί ουρλιάζουν, δεν συζητούν, απλώς κακοποιούν τη γλώσσα.
Σας εξέθεσα μερικές από τις γενικές απόψεις μου. Σας ζητώ την ψήφο σας αν συμμερίζεσθε αυτές τις ιδέες.