Ενα καλαίσθητο ημερολόγιο βρέθηκε στα χέρια μου με την αρχή του νέου χρόνου. Στην πρώτη σελίδα του ο Πηχυαίος τίτλος:
Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Σκάφης – Αργαστηρίου – Τζαγκαριάκου “Τα Σκαφιδάκια”.
Προσεγμένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια, και πλουτισμένο με αρκετό φωτογραφικό υλικό, τραβάει από την αρχή μέχρι το τέλος το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Η πρώτη φράση του: -Ισχυρή δέσμη φωτός διαπερνά το σκοτάδι της σκλαβιάς και κουβαλά τα λόγια του Ρήγα Φεραίου: Αρκετό σπόρο ελευθερίας έσπειρα… το γένος μου ας θερίσει τον καρπό-, κομμάτι της δέσμης έφτασε και στη Σκάφη και ίδρυσε το Δημοτικό Σχολείο Σκάφης το έτος 1899.
Ο Μαλανδράκης Παναγιώτης του Νικ., Ιεροδιδάσκαλος – Πρώτος διδάξας από το 1899 έως το 1928.
Στη συνέχεια ο γιος του Μαλανδράκης Νικόλαος το χρονικό διάστημα 1928- 1940.
Στη δεκαετία 1954- 1964 το σχολείο υπηρέτησε ο δάσκαλος Μαυραντωνάκης Νικόλαος, που κατόρθωσε με δικές του ενέργειες και προσπάθειες, σε συνεργασία με τον τότε Κοινοτάρχη Μαλανδράκη Εμμανουήλ να ανεγερθεί το νέο Δημοτικό Σχολείο Σκάφης.
Το χρονικό διάστημα 1963 έως το 1974 στο 2/θέσιο πλέον Δημοτικό Σχολείο Σκάφης υπηρέτησαν: α) Αλυγιζάκης Σπύρος, ο και μετέπειτα προϊστάμενος Α/θμιας εκπαίδευσης του Νομού Χανίων, β) Κορακάκη -Σχοινά Αικατερίνη, γ) Χαλιβελάκη Όλγα και δ) Πυροβολάκης Γιάννης.
Ήταν η περίοδος που τα χωριά της υπαίθρου γνώρισαν μεγάλη ακμή, με αποτέλεσμα το σχολείο να μην μπορεί να εξυπηρετήσει με μια αίθουσα τους μαθητές, οπότε κατασκευάστηκε και δεύτερη αίθουσα, με την οποία απέκτησε την τελική του μορφή, στην οποία βρίσκεται έως και σήμερα.
Αλήθεια πόσες μνήμες ανθρώπων ξυπνά το παραπάνω εγχείρημα έκδοσης του ημερολογίου, διατρέχοντας ένα περίπου αιώνα της εκπαιδευτικής ιστορίας του τόπου.
Αυτός ο τόπος “Ο μικρός ο Μέγας” θα αποτελεί για πολλά χρόνια σημείο αναφοράς τόσων ανθρώπων, που γεννήθηκαν, έζησαν, περπάτησαν κι αγάπησαν τόσο πολύ τον όμορφο τόπο τους.
Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία θα διηγούνται νοσταλγικά στα παιδιά και τα εγγόνια τους ατέλειωτες -αληθινές ιστορίες για τη ζωή τους στα “άγια” εκείνα χώματα.
Κι όταν θα φτάνουν στην αυλή του άλλοτε σχολείου και τώρα Πολιτιστικού Κέντρου, θα θυμούνται το δάσκαλο που τους έμαθε τα πρώτα γράμματα κι έριξε φως στο νου και την καρδιά τους.
Αξιέπαινη η προσπάθεια, συγχαρητήρια σ’ όσους βοήθησαν να γίνει το ημερολόγιο και καλή χρονιά με υγεία σε όλους.
* Ο Λεωνίδας Βεγλιρής είναι δάσκαλος
