Η ιστορία του Γ. ή αλλιώς… βουλευτής και εκπαιδευτικός

Αναπληρωτής εκπαιδευτικός ο Γ. Βρέθηκε από τα Ιωάννινα στην ενδοχώρα της Κρήτης για να διδάξει. Καλείται να ζήσει(;) με λίγο περισσότερα από 800 ευρώ τον μήνα. Να πληρώνει ενοίκιο, να βρίσκει μεταφορικό μέσο για το σχολείο, να προσπαθεί όσο μπορεί να πηγαίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Να μην μπορεί να κάνει σχέδια για το μέλλον, γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζει πού και αν θα δουλεύει την επόμενη χρονιά.
Απέναντι στον Γ. ας βάλουμε έναν Ελληνα βουλευτή. Ο οποίος απολαμβάνει μισθό λίγο πάνω από 5.000 ευρώ, και πρόσθετες παροχές όπως επιδόματα γραφείου, ενοικίου, τηλεφωνική και ταχυδρομική ατέλεια, έξοδα κίνησης κι άλλο διάφορα “εξτραδάκια”.
Είναι γνωστό βέβαια το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο ο βουλευτής πρέπει να έχει μεγάλες παροχές και προνόμια για να μην μπαίνει στον… πειρασμό να δωροδοκείται. Αυτό όμως, αποδομείται από την ελληνική πραγματικότητα της μεταπολίτευσης, στη διάρκεια της οποίας βαρεθήκαμε να μετράμε σκάνδαλα με εμπλοκή βουλευτών και υπουργών.
Γιατί τώρα να βάλουμε απέναντι από τον εκπαιδευτικό τον βουλευτή; Δεν είναι λαϊκισμός. Είναι η χαρακτηριστικότερη ίσως απόδειξη του παραλογισμού στον οποίο συνεχίζει να ζει η χώρα. Αγνοώντας πολύ απλοϊκά, ότι ο κάθε “Γ.” είναι αυτός που σηκώνει όλο το φορτίο του μέλλοντος, φέροντας την ευθύνη να “πλάσει” τους αυριανούς πολίτες, ίσως και τους αυριανούς βουλευτές.
Και κάπως έτσι, δικαιώνεται ο άγνωστος με το σπρέι που έγραψε σε τοίχο της πόλης μας: «Βάλτε τον βασικό μισθό στους βουλευτές, να δείτε πόσο γρήγορα θ’ αλλάξουν τα πράγματα».