Η ηθική της αριστεράς

Μέσα στα απόνερα των ψευδαισθήσεων της συγκυβέρνησης πνίγηκε  και το τελευταίο συγκριτικό πλεονέκτημα που είχε η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε άλλους σχηματισμούς κομμάτων, το ηθικό πλεονέκτημα. Είναι η τιμιότητα απέναντι στους ανθρώπους που τη στηρίζουν ή την εμπιστεύονται, είναι ο λόγος η όπως αλλιώς λένε η μπέσα.
Πέρα όμως από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που παγίδευσαν την ψήφο του λαού αποδεικνύεται δυστυχώς και το πώς αντιλαμβάνονται την “ηθική προστασία των μεταναστών” όταν επιτρέπουν να έχει μετατραπεί σε “γκέτο” ο καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών στην Ειδομένη, με καταγγελίες για πορνεία μέσα σε βαγόνια εγκαταλελειμμένου τρένου ή και σε ξενοδοχείο της περιοχής. Με την πλήρη απουσία της Αστυνομίας ομάδες κατηγορούνται πως ελέγχουν τη διακίνηση ναρκωτικών και εκμεταλλεύονται ανυπεράσπιστες πρόσφυγες που ζουν μόνες στην Ειδομένη.  Δυστυχώς τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού όπου, όπως ο δήμαρχος Αλίμου καταγγέλλει συμμορίες που έχουν δημιουργήσει οι πρόσφυγες και εξαναγκάζουν μετανάστριες και ανήλικα παιδιά να εκδίδονται.
Πέρα από τη σκληρή πραγματικότητα που αποδεικνύεται  πως  αριθμός  των παρανόμως εισερχομένων στη χώρα μας είναι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και για τον λόγο αυτό θα έπρεπε οι άνθρωποι αυτοί να μην αγκαλιάζονται τόσο εύκολα από αυτούς που αγιοποιούσαν όλους όσους έρχονταν στη χώρα μας) και αφετέρου προκαλεί η αδιαφορία της κυβέρνησης σε αυτό το τεράστιο ηθικό πρόβλημα. Δηλαδή η προστασία που υποτίθεται παρέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. σε παιδιά και ανυπεράσπιστες γυναίκες ποια είναι;
Αυτά που συμβαίνουν στην Ειδομένη και στο Ελληνικό; Οι λαλίστατοι ηθικολόγοι προστάτες τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γιατί σιωπούν;
Ισως η απάντηση να κρύβεται στη (λογική) της επιστολή του κ. Τσίπρα στον πρόεδρο της Βενεζουέλας για να συγκαλύψουν τις καταγγελίες Ελληνίδων εργαζομένων στην πρεσβεία της Βενεζουέλας για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις του πρέσβη και όλα αυτά στο όνομα της ηθικής της Αριστεράς, η οποία θα επλήττετο από τη δημοσίευση στα (Συστημικά Μέσα Ενημέρωσης) όπως αρέσκεται η κυβέρνηση να αποκαλεί όλα τα Μ.Μ.Ε. που της ασκούν κριτική. Το ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο ψηφοφόρος τους είναι εάν αποδέχονται ή όχι τη λογική αυτή.