Η καμήλα και ο καμπούρης δεν βλέπουν την καμπούρα τους!

Η καμήλα είναι ένα ζώο της φύσης που κατοικεί περισσότερο σε θερμές χώρες. Στη χώρα μας την παλιά εποχή υπήρχανε καμήλες αλλά όταν φεύγανε από τη ζωή δεν υπήρχε ενδιαφέρον να ανανεώνονται επειδή δεν εξυπηρετούσε κανένα επάγγελμα παρά μόνο την οικογένειά τους ως μικρό μεταφορικό μέσον. Αργότερα τη χρησιμοποιούσανε στις αποκριάτικες εκδηλώσεις που έδινε χαρούμενο θέαμα σε όλους λόγω της σωματικής της διάπλασης και το περπάτημά της. Όμως και σήμερα συνεχίζει να συμμετάσχει στις ίδιες εκδηλώσεις αλλά ως ομοίωμα τεχνητής κατασκευής.
Το σώμα της είναι μεγάλο και πολύ παράξενο από όλα τα άλλα ζώα. Έχει υψηλά πόδια «τετράποδη» -μακρύ σώμα – μεγάλο κεφάλι και λαιμό. Στην πλάτη φέρει δύο μεγάλα εξογκώματα που προεξέχουν και παρέχουν θέσεις να κάθονται δύο άτομα όταν μεταφέρεται η οικογένεια μαζί και με άλλα πράγματα. Η τροφή της είναι περισσότερο από διάφορα χόρτα. Λόγω του ύψους όταν ήτανε να την φορτώσει ο άνθρωπος την υποχρέωνε να καθίσει κάτω στο έδαφος και όταν τελείωνε της έλεγε να σηκωθεί επάνω και με την μουράγια που είχε στο κεφάλι την οδηγούσε στον τόπο του προορισμού του.
Η καμήλα μπορεί να είχε και παράπονο που δεν μπορούσε να δει τις δύο καμπούρες που είχε στην πλάτη της. Όμως έβλεπε η μια της άλλης και είχανε την ίδια παρηγοριά.
Όπως και σε παλαιότερες περιπτώσεις που είχε συναντήσει στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος και τις είχε αξιολογήσει σωστά, έτσι συνέχιζε να αξιολογεί και τις άλλες που εμφανιζότανε στο χώρο του ακόμα και με την συμμετοχή ορισμένων ζώων όπως: τον σκύλο, το πρόβατο, την καμήλα, την αγελάδα κ.λπ.
Αυτή τη φορά θεώρησε χρήσιμο ότι και η καμπούρα της καμήλας πρέπει να μεταφερθεί και προς τον ίδιο για να του επιτρέπει να βλέπει τις καλές και τις κακές συμπεριφορές όλων οπότε αμέσως την υιοθέτησε και αυτήν ως σπουδαία παροιμία για το μέλλον του. Όμως όσο προχωρούσανε τα χρόνια γινότανε σταδιακά οι εμφανίσεις της για να λέγεται π.χ. όταν έλεγε κάποιος βαριές κατηγορίες εναντίον άλλων όπως: συκοφαντίες για αφαιρέσεις αγαθών ενώ και ο ίδιος τα διέπρατται κατά διαστήματα.
Σε αυτό το σημείο έπαιρνε την απάντηση από αυτόν λέγοντάς του: πρώτα να βλέπεις την δική σου καμπούρα και μετά να λες για τον άλλον. Ορισμένες φορές φέρνανε και σοβαρές παρεξηγήσεις μεταξύ των.
Η καλή συμπεριφορά είχε συγχρόνως και διδακτικό σκοπό για τα παιδιά όλων οπότε δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο να επαναλαμβάνεται προς όφελος όλων.
Ενώ η κακή συμπεριφορά των ολίγων δημιουργούσε προβλήματα για τους πολλούς στο περιβάλλον τους, αυτός που ήτανε κακός εκτελεστής της παροιμίας δεν μπορούσε ποτέ να καταλάβει τα σφάλματά του γι’ αυτό μειονεκτούσε όπου έκανε την παρουσία του και δεν ήτανε συμπαθής από όλους, παράλληλα και τα παιδιά του ακολουθούσανε τις ίδιες συνήθειες. Άρα πολύ σωστά του λέγανε να κοιτάς πρώτα τη δική σου καμπούρα και ανάλογα να λες και για τους άλλους.
Συνήθως στα καφενεία των χωριών που γινότανε οι πολλές συναντήσεις των κατοίκων τους, εκεί ακουγότανε περισσότερο η παροιμία γιατί εκεί λεγότανε από όλους όσα πράττανε μεταξύ τους και που ήτανε προς όφελος ή εις βάρος των άλλων οπότε και δινότανε οι ανάλογες απαντήσεις πάντα με το νόημα της παροιμίας.
Δυστυχώς ορισμένες φορές υπήρχανε και αντιδράσεις από ορισμένους που δεν παραδεχότανε τα σφάλματά τους και ακολουθούσανε έντονες καταστάσεις στο χώρο του καφενείου και έπαιρνε το λόγο ο καφετζής που τους έλεγε έξω να πάτε να μαλώνετε.
Απαραίτητο είναι να αναφερθούμε για ορισμένες καταστάσεις που είχανε συμβεί στα χωριά κατά την εφαρμογή της παροιμίας που τις επαναλαμβάνουν σήμερα οι ηλικιωμένοι στις παρέες τους που κάνουν στα καφενεία ή στα σπίτια που τους επισκέπτονται όταν για λόγους υγείας δεν μπορούν να βγούνε έξω για περίπατο. Οι νεότεροι απορούν για τα γεγονότα που έχουν συμβεί στην εποχή τους, τα δε παιδιά γελούν γιατί τους φαίνονται αστεία όπως τα λένε.
Είναι πραγματικότητα αφού μας την ανέφερε ο ίδιος που την έζησε ο ηλικιωμένος κ. Κωστής… που έχει γεννηθεί το 1937 και κατοικεί σε χωριό… του Βρύσινα (δεν θέλει να γραφτεί το επίθετό του και το χωριό του) που είχε αργήσει να πάει στον καφενέ που τον περίμενε η παρέα του για να φάνε τους ομανίτες που είχε βρει στον Βρύσινα ο χωριανός του ο Στελής… και για να πιούνε το καινούριο κρασί του που ήτανε η γιορτή του Αγ. Γεωργίου του Μεθυστή.
Μόλις έκανε την εμφάνισή του τον ρωτήσανε όλοι, ίντα έπαθες Κωστή, και ανησυχούμε. Άργησα γιατί πήγα στο λιόφυτο και πήρα τις κατσίκες και τις άρμεξα. Όμως εκείνη την ώρα είδα και στο διπλανό λιόφυτο τον γείτονά μου τον Μπερέτη να βάζει τέλια για λαγούς. Αλλά δεν του είπα τίποτα ούτε και αυτός με είδε. Αμέσως ορισμένοι της παρέας του είπανε: Κωστή, γιατί σουχλίζεις τον άνθρωπο αφού και εσύ κάνεις το ίδιο κάθε βράδυ; Δεν κοιτάζεις την καμπούρα σου μόνο κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι;
Στη συνέχεια είπε φάγαμε τους ομανίτες και τις οφτές πατάτες που έκανε ο καφετζής στο τζάκι και όταν τελείωσε το κρασί κατά τις 12 η ώρα φύγαμε για ύπνο.
Επίσης και σε καφενείο άλλου χωριού μας είπε και άλλος ηλικιωμένος που έτυχε να βρεθεί εκείνη την ώρα μπροστά όταν δύο ζωοκλέφτες βάλανε καβγά μεταξύ τους. Ο ένας είπε στον άλλον ότι, μωρέ, χωριανέ, έμαθα ότι δεν αφήνεις εδώ στο χωριό τα δύο να πηγαίνουνε μαζί. Εννοούσε τα δύο πρόβατα, τις δύο κατσίκες, τις δύο κότες, τις δύο αγελάδες κ.λπ., δηλαδή όποιος χωριανός είχε δύο από αυτά πήγαινε και του έπαιρνε το ένα!
Γι’ αυτό πιαστήκανε στα χέρια με τις κατσούνες έτοιμες να χτυπηθούνε για την προσβολή που του έκανε και του απαντά: εσύ δεν κοιτάς την καμπούρα σου που δεν αφήνεις τα κοπάδια στον Βρύσινα να βόσκουνε να τους παίρνεις και να πεινούνε οι άνθρωποι και λες για εμένα που δεν έχω κλέψει ποτέ; Η παρέμβαση του καφετζή και των άλλων δεν τους αφήσανε να έχει συνέχεια.
Ο κ. Γιάννης… είχε κάνει πολλές μπουνταλές, όταν ήτανε κοπέλι μας είπε γι’ αυτό του δώσανε το παρατσούκλι: καμπούρης συν Γιάννης: Καμπουρογιάννης. Όταν παντρεύτηκε άνοιξε καφενείο στο χωριό του. Επειδή ήτανε αστείος πηγαίνανε πολλοί χωριανοί για να γελούνε. Μια μέρα όταν έβρεχε και χιόνιζε είχανε μαζευτεί πολλοί χωριανοί κοντά στο τζάκι – πίνανε τσικουδιές και λέγανε όλοι αστεία να γελούνε. Τη σειρά πήρε και ο καφετζής να πει το δικό του. Με πολύ σοβαρότητα είπε: την προπερασμένη Κυριακή παντρεύτηκε ο γιος μου και μετά πήγε στο φωτογραφείο να βγάλει φωτογραφίες όταν πήγε να τις πάρει του είπε ο φωτογράφος: γαμπρέ, οι φωτογραφίες σου δεν χωρούνε στο φάκελο ούτε στο άλμπουμ γιατί εμποδίζει η καμπούρα που πήρες κληρονομιά από τον πατέρα σου. Αργήσανε να πάρουνε χαμπάρι τι εννοεί το αστείο του άλλα όταν το καταλάβανε σπάσανε δυνατά όλοι στα γέλια.
Υπόψιν ότι παλιά συνηθίζανε να λένε το παρατσούκλι του πατέρα στη γυναίκα του, στα παιδιά του ακόμα στα ζώα και στα χωράφια όταν αγοράζανε από τον Καμπούρη.
Δυστυχώς σήμερα η παροιμία έχει σχεδόν εξαφανιστεί να λέγεται εκτός μόνο όπου υπάρχουν ορεινά χωριά πότε – πότε ακούγεται. Όλοι οι νέοι δηλώνουν ότι κανείς από το οικογενειακό τους περιβάλλον δεν τους έχει ενημερώσει από πού προέρχεται το νόημά της και σε ποιους αντανακλά αλλά ούτε και στα σχολεία την έχουν ακούσει.
Οι νέοι σήμερα με τις γνώσεις που διαθέτουν και με τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους μπορούν να ενημερώνονται εύκολα και να φιλοσοφήσουν το νόημά της και ποιοι θα είναι κερδισμένοι ή χαμένοι.
Πιστεύουμε ότι την τοποθέτησή τους θα την κάνουν πολύ εύκολα προς τους υπεύθυνους: της οικογένειας, στα επαγγέλματα, σε όλες τις υπηρεσίες και περισσότερο στους υπεύθυνους της πολιτείας και θα μας πούνε πρώτα αυτοί να κοιτάξουν τη δική τους καμπούρα και μετά εμείς τη δική μας!