Με τη λαμπρότητα που της αρμόζει γιορτάστηκε προχθές η 106η επέτειος από την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας, του προέδρου της Βουλής, των Αρχών της Κρήτης και του Ν. Χανίων, εκπροσώπους κομμάτων και φορέων. Κυρίως όμως παρουσία πολύ κόσμου, που λόγω της κυριακάτικης αργίας έσπευσε να τιμήσει τη σημαντικότερη επέτειο της ιδιαίτερης πατρίδας μας και βέβαια να απολαύσει το εντυπωσιακό θέαμα που πρόσφερε η ομάδα “Ζευς” με την επίδειξη F16. Η πραγματική τιμή, για κάθε αντίστοιχη εκδήλωση, είναι η μνήμη. Και η μνήμη κατακτάται, δεν χαρίζεται. Κατακτάται με κάθε πολίτη που δίνει το “παρών” στις εκδηλώσεις, με κάθε νέο που μαθαίνει τα ιστορικά γεγονότα και με κάθε αρμόδιο που προσπαθεί να δώσει νέα χροιά, νέα στοιχεία, νέο αέρα, σε αυτές τις εκδηλώσεις. Για να έχουν όμως νόημα όλα τα παραπάνω, οι εκδηλώσεις θα πρέπει να είναι προσβάσιμες στους πολίτες. Στους εργαζόμενους και στους μαθητές. Και η μόνη μέρα που μπορεί να γίνει αυτό είναι η Κυριακή. Μήπως λοιπόν η σκέψη να γιορτάζεται με κάθε επισημότητα η Ενωση την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου θα μπορούσε να έχει βάση; Και μήπως -σε δεύτερο επίπεδο- αυτή η καθιέρωση του εορτασμού την Κυριακή, με την αντίστοιχη μετατόπιση βέβαια των σημαντικών επετειακών εορτασμών και άλλων πόλεων της Ελλάδας, ενισχύει άτυπα τον ρόλο της Κυριακάτικης αργίας;