«Πολιτισμός είναι η επικράτηση του δικαίου πάνω στη δύναμη, της πειθούς στη βία, του διαλόγου στο μονόλογο, του πνεύματος στην ύλη»
Γ. Ντυράν
Mελέτη η οποία χρηματοδοτήθηκε από το κέντρο Διαστημικών πτήσεων Γκοντάρ της ΝΑΣΑ προβλέπει ότι σύσσωμος ο ανεπτυγμένος κόσμος του πλανήτη οδεύει προς την καταστροφή, αφού ο βιομηχανικός πολιτισμός θα καταρρεύσει μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Αιτία της πτώσης θα είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μη βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων και η διαρκώς αυξανόμενη ανισότητα στην κατανομή του πλούτου.
Η μελέτη έγινε με βάση το καινούργιο διεπιστημονικό μοντέλο (Ανθρώπινη και φυσική δυναμική) το οποίο συνδυάζει τα «φώτα» πολλών διαφορετικών επιστημονικών κλάδων.
Ερχόμαστε, λοιπόν, στο σημείο που πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο άνθρωπος – μηχανή παραγωγής, ο άνθρωπος πολέμαρχος, ο άνθρωπος καταναλωτής, ο άνθρωπος χωρίς ψυχή, που δημιούργησε ο πολιτισμός μας, αυτόν που κανακεύει, επιβραβεύει και στηρίζει η κοινωνία μας είναι ο άνθρωπος που κατακρεουργεί μια ολόκληρη εποχή. Αυτή τη στιγμή ο πολιτισμός σκεπάζει τη γη με μία λάβα σκουριάς και με σωρούς σκουπιδιών. Η φύση πληρώνει καθημερινά ένα σκληρό τίμημα καθώς ο πολιτισμένος άνθρωπος χαράζει βαθιές ουλές στο πρόσωπο της. Οι ρόλοι μπερδεμένοι, οι ανάγκες λάθος ιεραρχημένες, η έλλειψη της πίστης στη ζωή, της πίστης στον εαυτό μας, της πίστης στο Θεό, η άρνηση να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας οδηγεί στο χάος που βιώνουμε καθημερινά.
Η σημερινή πολιτική δε θα μπορούσε παρά να αντικατοπτρίζει αυτό το χάος. Στην πλειονότητα τους οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι. Υποφέρουν, όχι μόνο από την έλλειψη αγαθών και υπηρεσιών, αλλά περισσότερο από την τεράστια έλλειψη επικοινωνίας με το ίδιο τους το είδος. Το αντικείμενο της πάλης που διεξάγεται τώρα είναι το σώμα και η ψυχή του κόσμου. Αγάπα τον πλησίον σου είπε ο Χριστός, αναρτημένα κείμενα παντού που υποδεικνύουν τη θετική σκέψη, την αισιόδοξη στάση ζωής που πρέπει να έχουμε, την θεωρία της αγάπης που παρά τα απανωτά πλήγματα παραμένει μονάχα στα λόγια. Γιατί όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν πράξη στην καθημερινότητα μας, παρά μόνο όταν αντιμετωπίζουμε τραγωδίες; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε ότι έχουμε ανάγκη τον διπλανό μας; Είμαστε έρμαια της επιθυμίας μια άρρωστης κοσμοκρατορίας, μιας καλά στημένης παγίδας που εξυπηρετεί το κακό σε όλες του τις διαστάσεις. Η ανθρωπότητα, δηλαδή η πλειοψηφία των ανθρώπων, ήταν πάντα εναντίον εκείνων που επιθυμούσαν το καλό, γιατί οι μάζες δεν είναι ούτε καλές, ούτε κακές, είναι πάνω από όλα αδρανείς και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο γι’ αυτούς από το να επικαλεστούν την συνείδηση τους. Η εξέλιξη προς ανώτερα επίπεδα μπορεί να υπάρξει μόνο όταν καταφέρουμε πρώτα ως μονάδες κι έπειτα ως μάζες να υπερνικήσουμε τον εγωισμό και την αδράνεια. Αυτό προϋποθέτει προσωπική δουλειά σκληρή και επίπονη για τον καθένα ξεχωριστά. Ξεκινώντας από τον εαυτό μας, συνεχίζοντας με την οικογένεια και τους φίλους και καταλήγοντας με το σύνολο.
Όταν όλοι προσπαθήσουμε συνειδητά, θα δούμε θαύματα μπροστά στα μάτια μας. Η ιστορία μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει πορεία, τα τέρατα θα κρυφτούν στα έγκατα της γης αφού η δική μας ανοχή τους επέτρεψε να βγουν στην επιφάνεια και να κυριαρχήσουν. Το ανθρώπινο πρόσωπο του κόσμου θα αρχίσει να ξεκαθαρίζεται αργά αλλά σταθερά. Ας ενωθούμε πριν είναι πολύ αργά, πριν χρειαστεί να μας ενώσει η τραγωδία, ο θάνατος , η καταστροφή. Ας ελευθερώσουμε την συνείδηση μας από το κλουβί που την κρατάμε φυλακισμένη και ας στρέψουμε τα μάτια στην ψυχή μας που περιμένει παρατημένη σε μια γωνιά ανήμπορη να της δώσουμε λίγη σημασία.
