Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειον και στη Μέσην Ανατολήν είναι περισσότερον από εκρηκτική. Τώρα, βέβαια, το βάρος πήγε στη Μέση Ανατολή. Η κρίση, όμως, υποβόσκει σ’ ολόκληρη την περιοχή.
Ας δούμε, μόνον τα κύρια στοιχεία γι’ αυτές τις κρίσεις:
Από τον καιρόν που ανάλαβε την εξουσία στην Τουρκίαν ο κ. Ερντογάν (2002), η χώρα εφάρμοσεν μιαν περισσότερον επιθετικήν εξωτερικήν πολιτικήν. Έγινεν με την πάροδον του χρόνου φανερόν ότι ο κ. Ερντογάν ήθελε να καταστήσει την Τουρκίαν τουλάχιστον Περιφερειακή Δύναμη και έδειξε τάσεις «αναστήλωσης» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί ή μπορούσεν η Τουρκία να κάμει κάτι τέτοιο, όπως κι’ αποδεικνύεται καθημερινά με την κατάρρευση της οικονομίας της και της Τουρκικής Λίρας καθώς και την κατάσταση της Τουρκικής κοινωνίας. Οι «μεγαλομανείς», όμως, ιδέες του Τούρκου Προέδρου επέφεραν μια επιθετικήν πολιτικήν έναντι της Ελλάδας και άλλων Δυνάμεων και γενικά την διεκδίκηση του θαλάσσιου πλούτου στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο σε μέρη που δεν φαίνεται να του ανήκουν. Αυτή η πολιτική έφερεν την Τουρκίαν σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα που συνεχίζεται. Με την Κυπριακή Δημοκρατία η αντιπαράθεση συνεχίζεται από την Τουρκικήν εισβολή του 1974. Επίσης στην Ανατολική Μεσόγειον εκτός από άλλες Δυνάμεις είναι αναμεμιγμένη και μια μεγάλη παραδοσιακή Δύναμη της περιοχής, η Γαλλία, οι σχέσεις της οποίας με τον κ. Ερντογάν έχουν από κάποιο διάστημα οξυνθεί. Επιπλέον το τελευταίον επεισόδιο με την «καρέκλα» της κας. von der Leyen είναι σχετικό.
Το «αιώνιο» ζήτημα της Μέσης Ανατολής, από την άλλη μεριάν, έχει δυστυχώς οξυνθεί τελευταίως με τη διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων να μαίνεται. Οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν τη θέση τους στη διαμάχη καθώς και οι Δυνάμεις της Περιοχής, όπως το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία.
Είναι λυπηρόν να συνεχίζεται αυτή η τραγωδία. Ας ελπίσομεν ότι άνθρωποι καλής θελήσεως θα υπερισχύσουν – είναι δυνατόν στην εποχή μας; – ούτως ώστε η ειρήνη να επικρατήσει στην περιοχήν και να παύσει η εκατόμβη. Ας γίνει αυτό πραγματικότητα και όχι να μείνει ως ευχολόγιον. Είθε.
Λάρνακα, 20 Μαΐου, 2021
