Η κατάσταση στη χώρα μας

Η κατάσταση στη χώρα μας δεν είναι και τόσο λαμπρή, Το πρόβλημα όλων -εξωτερικά τουλάχιστον-προέρχεται κυρίως από την Τουρκία. Η Τουρκία συμπεριφέρεται απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία ως εάν η χώρα μας να μην είναι ανεξάρτητο κράτος και δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη ότι έχει τα ίδια δικαιώματα όπως οποιοδήποτε ανεξάρτητο κράτος.
Δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, παρόλο που θέλει να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε Κράτος-Μέλος. Επιπλέον δεν επιτρέπει στα πλοία και στα αεροπλάνα μας να χρησιμοποιούν τους  χώρους και τα λιμάνια της Τουρκίας.
Δεν αναγνωρίζει τις τράπεζές μας, αποκαλεί δε την Κυπριακή Δημοκρατία «εκλιπούσα». Επιπλέον επενέβη και επεμβαίνει στην Κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί απροκάλυπτα την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε αδύνατοι απέναντι στην Τουρκία, ότι υπέστημεν την εισβολή του 1974, ότι ο τούρκικος στρατός βρίσκεται για 45 τώρα χρόνια στα εδάφη μας, μέρος των οποίων η Τουρκία έχει κατειλημμένα.
Η συνέχιση, όμως, μιας πολιτικής εξευμενισμού της Τουρκίας είναι ίσως λανθασμένη. Την έχουμε δοκιμάσει για πολλά χρόνια χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνουν καθαρά ότι δεν επιθυμούν για πολλούς λόγους την Τουρκία να γίνει ποτέ μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι η δική μας πολιτική περί συμμορφώσεως με τις λεγόμενες «κυπρογενείς» υποχρεώσεις  της Τουρκίας είναι λανθασμένη και επίσης μας δείχνει ανακόλουθους και τρομερά εγωιστές. Εάν δηλαδή η Τουρκία συμμορφωθεί –που δεν θα συμμορφωθεί- με τις υποχρεώσεις της απέναντί μας και παραμείνει όπως είναι σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μη συμμόρφωση έναντι του διεθνούς δικαίου κ.τ.λ. θα είμαστε πρόθυμοι να την δεχτούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ;
Δεν είμαστε αφελείς ούτε αιθεροβάμονες. Η μέχρι σήμερα, όμως, πολιτική εξευμενισμού της Τουρκίας  δεν έχει φέρει καρπούς και επομένως πρέπει να την αλλάξομε. Παρόλες  τις δυσκολίες που όλοι  αναγνωρίζομε  η θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να «σκληρύνει» απέναντι στην Τουρκία όπως και σε όλα τα διεθνή fora.
Όσον αφορά τους Τουρκοκυπρίους είναι φανερό  ότι δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι στις δικές μας εκλογές, όπως π.χ. στο Ευρωκοινοβούλιο, αν δεν δηλώσουν πίστη και σεβασμό προς την Κυπριακή Δημοκρατία και αποκηρύξουν το λεγόμενο καθεστώς των κατεχομένων. Δεν μπορείς να θέλεις να αντιπροσωπεύεις ένα κράτος το οποίο δεν αναγνωρίζεις ή/και δεν σέβεσαι.
Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και επικίνδυνη. Με το να ακολουθούμε την πολιτική της στρουθοκαμήλου δεν κερδίζουμε τίποτε. Παρόλες τις δυσκολίες και τα γεγονότα πρέπει, δυστυχώς, να αντιμετωπίσομε τα πράγματα όπως είναι και να ενώσομε τις δυνάμεις μας με όλες τις δημοκρατικές χώρες που στηρίζουν τα  ανθρώπινα δικαιώματα και την επικράτηση της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο.