Η κατάσταση στη Συρία εξακολουθεί να κυριαρχεί στη διεθνή σκηνή.
Υπάρχουν ορισμένα σημεία που πρέπει να αναφερθούν:
1. Η επιχείρηση δεν έγινε κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ λόγω του veto της Ρωσίας.
2. Δεν υπάρχει αναντίλεκτη απόδειξη για την χρησιμοποίηση χημικών όπλων από το καθεστώς Αl Assad. Η Ρωσία, σύμμαχος του Assad, ισχυρίζεται ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα ή αν χρησιμοποιήθηκαν το όλο θέμα δημιουργήθηκε από τους Βρετανούς.
3. Ακόμα και στις χώρες που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση δεν υπάρχει ομόφωνη υποστήριξη των βομβαρδισμών. Στη Γαλλία υπάρχουν αρκετές φωνές από κόμματα της αντιπολίτευσης εναντίον της πολιτικής του κυρίου Macron. Όσον αφορά στην Βρετανία η κατάσταση δεν είναι η ίδια με την Γαλλία. Ο αρχηγός των εργατικών κ. Jeremy Corbyn, ο οποίος ετάχθη εναντίον των βομβαρδισμών είναι απομονωμένος ακόμη και από ανθρώπους του δικού του κόμματος.
Υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι στη Δύση οι οποίοι επιμένουν ότι το μόνο πρόβλημα είναι το καθεστώς Assad και ότι αν φύγει ο Assad το πρόβλημα θα λυθεί (βλ. π.χ. Dr. Lina Khatib “The west is still missing strategy in Syria”, Chatham House, 17 Απριλίου 2018).
Πιστεύω ότι η βία δεν είναι η απάντηση για λύση των διεθνών διαφορών και ούτε βέβαια το πρόβλημα της Συρίας. Tα συμφέροντα των Δυνάμεων είναι τα αίτια της κατάστασης και είναι καιρός οι ηγέτες των Μεγάλων Δυνάμεων να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μαζί με τις πλευρές στη Συρία για να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα. Αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά πρέπει να γίνει μια αρχή.
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών και απόφοιτος του Ινστιτούτου της Γενεύης, ο γνωστός μας κ. Kofi Annan, σε συνέντευξη του στο ΒΒC και σε ομιλία του στο Ινστιτούτο της Γενεύης στις 12 Απριλίου είπε ότι οι ηγέτες δεν πρέπει να απειλούν με πόλεμο στη τηλεόραση και στο twitter αλλά πρέπει να βρουν ένα τρόπο για να φτάσουν στο αποτέλεσμα με ένα ειρηνικό τρόπο.
Ο,τιδήποτε, πιστεύουμε εμείς στη Κύπρο για τον κ. Annan, σε αυτό το θέμα πρέπει να συμφωνήσουν οι παγκόσμιοι ηγέτες μαζί του και επαναλαμβάνω ότι πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να δρομολογήσουν μια λύση στη τραγωδία της Συρίας και της Μέσης Ανατολής.