Ο πόλεμος στην Ουκρανία χειροτερεύει σε ένταση με την πάροδο του χρόνου. Αφού βρήκαν δυσκολίες στην επίθεσή τους οι Ρώσοι, που πιστευόταν ότι θα ξεκαθάριζαν την κατάσταση σύντομα, άρχισαν να κτυπούν τις υποδομές, όπως ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς. Σ’ αυτές τις επιθέσεις χρησιμοποιούν και ντρόουνς που προμηθεύονται από το Ιράν (βλ. «Ukraine: la campagne de terreur de la Russie» , Le Monde, 20 Οκτωβρίου, 2022, σελ. 1).
Εκείνο που διαφαίνεται μετά το αυξανόμενο σφυροκόπημα από τα Ρωσικά όπλα είναι ότι ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν μπορεί να προβλεφθεί τί κατάληξη θα έχει. Υπάρχει η εσωτερική πτυχή αλλά και η εξωτερική, όπως θα δούμε πιο κάτω.
Καταστρέφοντας τις πηγές ενέργειας, τον ηλεκτρισμόν, τη θέρμανση στην Ουκρανίαν, οι Ρώσοι προκαλούν και ένα αβέβαιον και τσουχτερό χειμώνα στη χώρα, μεταξύ άλλων. Οι κάτοικοι βρίσκονται σε μια κατάσταση απελπισίας (βλ. Εmmanuel Grynszpan, «Α Κharkiv, la peur de “crever de froid”», Le Monde, 20 Οκτωβρίου, 2022, σελ. 2). Η χώρα είναι σε ερείπια. Πολλοί την εγκαταλείπουν. Το δράμα συνεχίζεται.
Yπάρχει, όμως, και η εξωτερική πτυχή. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν σταματά, τουναντίον οι επιχειρήσεις και η αιματοχυσία αυξάνονται. Άρχισαν επίσης να μιλούν κάποτε και για πυρηνικά όπλα.
Είναι φανερόν ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ο πόλεμος αυτός να επεκταθεί από περιφερειακό σε γενικό. Μη ξεχνάμε ότι στην ουσίαν αντίπαλοι είναι η Ρωσία με τις Δυτικές Δυνάμεις. Είναι γι’ αυτόν περισσότερον από επιθυμητόν να βρεθεί κάποια λύση προτού είναι πολύ αργά.
*Ο δρ Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι barrister-at-law
(Lincoln’s Inn, London), διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών
& Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης, Ελβετίας),
πρώην μέλος της γραμματείας του ΟΗΕ
στο Τμήμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
