Κύριε διευθυντά,
με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας ενημερώσω για την κατάσταση που επικρατεί στο διεθνές αεροδρόμιο του Ηρακλείου. Στις 1 Απριλίου ταξίδεψα από το Ηράκλειο στο Γκάτγουικ του Λονδίνου. Αυτή την περίοδο γίνονται εργασίες (επέκταση – βελτίωση) εντός της αίθουσας του αεροδρομίου.
Τον Χειμώνα που το αεροδρόμιο είχε πολύ λιγότερη κίνηση δεν γίνονταν εργασίες, αλλά τώρα που ξεκίνησε η τουριστική σεζόν αποφάσισαν να επεκτείνουν την αίθουσα του αεροδρομίου. Λοιπόν η εμπειρία που βίωσα εγώ ήταν η εξής: Φτάνω στο αεροδρόμιο και κατευθύνομαι στην πρώτη είσοδο που έγραφε αναχωρήσεις, οι αυτόματες πόρτες ήταν κλειστές με πολλή σκόνη από έξω και χωρίς καμία σήμανση ή ειδοποίηση, προχωρώντας λίγο παρακάτω προς την επόμενη είσοδο αναχωρήσεων συνάντησα την ίδια εικόνα αλλά επίσης είδα έναν εργαζόμενο με ένα κλαρκ να μεταφέρει μία παλέτα με πλακάκια, τότε άρχισα να υποψιάζομαι για το τι γίνεται, προχώρησα ακόμα παρακάτω προς την τρίτη και τελευταία είσοδο αναχωρήσεων ή όποια λειτουργούσε κανονικά, έτσι όπως εγώ πολλοί άλλοι ταξιδιώτες επιτέλους βρήκαμε την είσοδο για να μπούμε στη αίθουσα του αεροδρομίου. Μέσα στην αίθουσα είδαμε κάποιους εργάτες που δούλευαν, τα φώτα ήταν κλειστά, είχε πολύ σκόνη και δεν υπήρχε καμία σήμανση. Στην άλλη άκρη της αίθουσας, περίπου 100 μέτρα απόσταση, υπήρχε κάποιο φως, σα να λέμε φως στο τούνελ. Και όντως έτσι ήταν, φτάνοντας εκεί περάσαμε τους απαραιτήτους ελέγχους για να μπούμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Η εικόνα στην αίθουσα αναχωρήσεων ήταν απογοητευτική, μάλλον τριτοκοσμική, η αίθουσα είναι μικρή, κάποια καθίσματα ήταν σπασμένα και το χειρότερο είναι ότι ήταν βρόμικη. Δείτε τις φωτογραφίες που σας έχω στείλει. Ο συγκεκριμένος χώρος ήταν χώρος παραλαβής αποσκευών ο οποίος φαίνεται ότι προσωρινά, και ορθώς, χρησιμοποιείται σαν αίθουσα αναχωρήσεων. Το πάτωμα είχε χυμένους καφέδες, τσίχλες, σκόνη κ.λπ. Οι ιμάντες μεταφοράς των αποσκευών είχαν πάρα πολλή σκόνη, κάποιοι ταξιδιώτες, μάλλον παιδιά, είχαν γράψει μηνύματα πάνω στην σκόνη- “we fly in an hour”. Επίσης αυτό που είδα ήταν ότι υπήρχε προσωπικό καθαριότητας (δύο κυρίες με καροτσάκια-σφουγγαρίστρες κ.λπ.), καθώς επίσης και το υπόλοιπο προσωπικό στη συγκεκριμένη αίθουσα έδειχνε απόλυτα εξοικειωμένο με την κατάσταση.
Με εκτίμηση
Στέλιος Κουνδουράκης
