Η κατάσταση του κόσμου σήμερα

Κάθε χρόνο στην αρχή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τον Σεπτέμβριο, ο εκάστοτε Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών προσφωνεί τον Οργανισμό. Ο κ. Antonio Gutteres έδωσε τη φετινή του προσφώνηση στις 25 Σεπτεμβρίου 2018. Η ομιλία του Γενικού Γραμματέα είναι μια περίληψη της κατάστασης του κόσμου πολύ χρήσιμη για οποιονδήποτε.
Οι διαπιστώσεις του κ. Antonio Gutteres είναι γενικά ορθές. Αποκαλεί την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον κόσμον, ως μια «trust deficit disorder» («μια διαταραχή ελλείμματος εμπιστοσύνης»). Πράγματι, αν κοιτάξομεν και τις εθνικές μας κοινωνίες, θα δούμε ότι υπάρχει και μεταξύ των μελών τους ένα παντελές έλλειμμα εμπιστοσύνης.
Οι παραδοσιακές αξίες έχουν ξεχασθεί. Όπως συμβαίνει στις εθνικές κοινότητες, αυτό συμβαίνει και μεταξύ των Κρατών. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των Κρατών συνεχίζονται απρόσκοπτοι. Μπορεί κατά τα 73 χρόνια που έληξεν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος να αποφύγαμεν έναν Γ’ Παγκόσμιον Πόλεμον, η κατάσταση, όμως, καθίσταται καθημερινά ακόμη πιο επικίνδυνη.
Η διαμάχη στη Συρία συνεχίζεται, το Ιράν με τη Ρωσία υποστηρίζουν το καθεστώς Άσσαντ εναντίον των Δυτικών Δυνάμεων και των Αραβικών Δυνάμεων του Κόλπου. Το θέμα της αποπυρηνικοποίησης δεν φαίνεται να προοδεύει με την αντιπαλότητα μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, ενώ, η κατάσταση μεταξύ ΗΠΑ και Βόρειου Κορέας παραμένει στάσιμη προς το παρόν. Το ενθαρρυντικόν είναι η προσέγγιση μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας.
Τα συμφέροντα των Δυνάμεων διατηρούν τον κ. Ερντογάν στην εξουσίαν προς το παρόν, ενώ ο νέος ψυχρός πόλεμος αναγκάζει το ΝΑΤΟ να θωπεύει παλιές κομμουνιστικές χώρες ή μέρος κομμουνιστικών χωρών των Βαλκανίων, όπως η ΠΓΔΜ και η Αλβανία. Ο νέος ψυχρός πόλεμος επίσης καθώς και η υπεροψία του και ο δονκιχωτισμός του κάνουν τον κ. Ερντογάν να πιστεύει ότι η χώρα του είναι υπερδύναμη.
Η κλιματολογική αλλαγή και η αντιμετώπιση της, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο.
Για τους σκοπούς της βιώσιμης ανάπτυξης, η καταπολέμηση της φτώχειας και η εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών στον Πλανήτη είναι κάτι που προσπαθούμεν πάντα. Το ίδιο και η ισότητα των φύλων. Εκείνο που θα’ θελα να επαναλάβω είναι η διαπίστωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με το έλλειμμα εμπιστοσύνης στη Διεθνή πολιτική και να το μεταφέρω στις εθνικές κοινωνίες, όπου  η κατάσταση είναι χειρότερη. Εκείνα που συμβαίνουν π.χ σήμερα στη χώρα μας είναι πρωτοφανή. Πόλεμος μεταξύ διαφόρων στρωμάτων της κοινωνίας, εγκληματικότητα, απαγωγές ανηλίκων, κατάσταση ανεξέλεγκτη σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι εθνικές κοινωνίες οδηγούν στη διεθνή αναρχίαν και αντίστροφα.
Υπάρχει, όμως, κι’ ένα άλλο σημείον που βλέπομε εμείς στη μικρή μας χώρα, που συνεχώς ταλαιπωρείται από τα συμφέροντα των Δυνάμεων και ουδέποτε βρίσκομε δικαίωση. Όταν δε έρχεται κάποιος και σου λέει καθαρά ότι εγώ θα κάμω αυτό που θέλω και δεν με ενδιαφέρει στην ουσίαν αν έχω δίκαιο ή όχι, τι μπορείς να κάμεις; Πως θα απαντήσεις στο σύστημα για να βρείς το δίκαιό σου;