Δείχνει να έχει χαθεί ο έλεγχος και μάλλον έτσι είναι καθώς η χώρα μας παρά τα μέτρα που ελήφθησαν κατά του κορωνοϊού, αναμένεται να καταγράψει και άλλα κρούσματα τις επόμενες κρίσιμες δύο εβδομάδες, με ότι αυτό μπορεί να σημάνει για την διατήρηση της ψυχραιμίας στους πολίτες, που μέρα με την ημέρα βλέπουν να κινδυνεύουν ολοένα και περισσότερο να προσβληθούν από τον ιό.
Mπορεί οι αλεπάλληλες συσκέψεις και τα προληπτικά μέτρα να απέδωσαν αρχικά καρπούς, μπορεί ο κρατικός μηχανισμός να βρίσκεται σε επαγρύπνηση τούτες τις μέρες και με συνεχή μηνύματα προς τον πληθυσμό να γίνεται προσπάθεια να αποτραπεί η διασπορά, εντούτοις τα πράγματα δεν δείχνουν καλυτέρευση και όλα συνηγορούν πως θα έχουμε επιδείνωση τις επόμενες μέρες αν όχι ώρες.
Τα «ορφανά» κρούσματα σίγουρα είναι περισσότερα από όσα ανακοινώνονται επίσημα και το γεγονός ότι μέρα με την μέρα μεγαλώνει και ο αριθμός των ατόμων από διάφορους επαγγελματικούς χώρους που δηλώνουν επίσημα θετικοί στο ιό, δεν δίνει και πολλά περιθώρια για περαιτέρω ιχνηλάτηση – τουναντίον η διασπορά είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Δεν υπάρχει διάθεση κινδυνολογίας στο παρόν άρθρο ούτε πρόθεση για αντιπαράθεση με την κυβέρνηση που ούτως ή άλλως δείχνει μουδιασμένη μπροστά στην καταιγίδα αυτής της «περίεργης» ασθένειας που ωθεί πολλούς να σκεφθούν συνομωσιολογικά για το από που προήλθε.
Τα μέτρα λοιπόν παρά την εντατικοποίησή τους λόγω των συνεχών περιστατικών διάδοσης φαίνεται πως δεν επαρκούν για να φρενάρουν μια κατάσταση που δείχνει ανεξέλεγκτη αν κρίνουμε από την κατάσταση στις γειτονικές χώρες αλλά και διεθνώς. Το γεγονός ότι ανακοινώθηκε από τον Π.Ο.Υ πανδημία που ανεβάζει το επίπεδο συναγερμού, υποχρεώνει και την χώρα μας να λάβει άμεσα μέτρα καταπολέμησης της διασποράς του κορωνοϊού, κάτι που όμως δεν δείχνει εύκολο λόγω του ότι και οι πολίτες δεν δείχνουν έτοιμοι για να ανταπεξέλθουν στην όλη κατάσταση και να συμμορφωθούν με τις επίσημες οδηγίες. Απόδειξη ότι πολλοί από αυτούς δεν παίρνουν μέτρα και συνεχίζουν σαν να συμβαίνει τίποτε την καθημερινότητά τους, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την υγεία των συνανθρώπων τους.
Λίγο το μεσογειακό ταπεραμέντο του τύπου «δε βαριέσαι και αύριο μέρα είναι», λίγο οι ρήσεις και οι αστεϊσμοί για τον κορωνοϊό και η σταθερή πεποίθηση ότι «θα περάσει και αυτή η μπόρα», όλα αυτά μαζί προσπαθούν να δώσουν μια αισιόδοξη ή χιουμοριστική νότα στην βαριά ατμόσφαιρα που σκιάζει τα πάντα αμέσως μετά την ανακοίνωση νέου κρούσματος.
Ο κορωνοϊός όμως δεν προσφέρεται για χωρατά και ανέκδοτα, μιας και μόνο η γειτονική Ιταλία μετρά εκατοντάδες νεκρούς. Ούτε βέβαια θα πρέπει να ανακουφίζει το γεγονός ότι ο ιός εξοντώνει τους γηραιότερους – γιατί, δεν κατάλαβα, αυτοί δεν πρέπει να ζήσουν άλλο; Εξάλλου και μόνο το γεγονός ότι κατηγοριοποιείται η ανθρώπινη ζωή και αποβάλλεται ο άνθρωπος που ούτε αξιοπρεπώς δεν μπορεί να πεθάνει, δείχνει το που έχει φτάσει η κοινωνική συμπεριφορά. Ο κορωνοϊός λοιπόν είναι και μια ευκαιρία για να μετρήσουμε την ανθρωπιά μας, αν έχει απομείνει και κάτι από αυτή.
Κάποιοι μάλλον έχουν αποφασίσει πως το έγκλημα που συντελείται επί χρόνια στην Αφρική, θα πρέπει να λάβει χώρα και στην «πολιτισμένη» Δύση. Με μια διαφορά: εδώ δεν πεθαίνουν από την πείνα και την στέρηση αλλά από τις ασθένειες και την κατανάλωση κάθε είδους τροφικών σκουπιδιών. Είναι η σειρά λοιπόν της Ευρώπης αλλά και άλλων Ηπείρων να βιώσουν τον τρόμο και τον πανικό.
Ο έλεγχος λοιπόν του κορωνοϊού έχει χαθεί. Στην χώρα μας τα πράγματα δυσκολεύουν αφάνταστα. Ας βγούμε λοιπόν από το «Νιρβάνα» μας και ας οχυρωθούμε σαν άνθρωποι όχι μόνο απέναντι στην μεταδοτική αυτή ασθένεια αλλά πάνω απ΄όλα απέναντι στον εφησυχασμό και τον ωχμωραδερφισμό. Τα περιθώρια στενέουν και οι επιλογές λιγοστεύουν. Τουλάχιστον ας μην αφήσουμε χώρο στην αδιαφορία και το γύρισμα της πλάτης που βολεύει κάποιους. Ο κορωνοϊός δεν είναι παρά η αφορμή να σκεφθούμε πόσο έτοιμοι είμαστε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ζωή και αφού αντισταθούμε σθεναρά, να βρωντοφωνάξουμε μαζί με άλλους λαούς πως «δεν πάει άλλο».
