Η “καυτή πατάτα” σε προσφυγικό – μεταναστευτικό

Προφανέστατα και άλλος δρόμος -από τις πολιτικές που επέλεξε η κυβέρνηση- για την επίλυση του Προσφυγικού – Μεταναστευτικού δεν υπάρχει.
Οταν παίρνεις αποφάσεις κρίσιμες, λογικό είναι ότι δεν αρέσουν σε όλους.
Μόνον όποιος δεν κάνει τίποτα, αρέσει σε όλους.
Η επίταξη τοποθεσιών στα Νησιά του Βορείου Αιγαίου, είναι μια ουσιώδης απόφαση, που “τρέχει” μια διαδικασία και σίγουρα δεν είναι το πλωτό φράγμα για τσούχτρες.
Το “κλειδί” της αντοχής των πολιτών, το κρατούν οι επαναπροωθήσεις.
Τότε και μόνο τότε οι πολίτες θα αισθανθούν ότι δεν εξαπατώνται.
Κρίσιμο ζήτημα είναι και η απούσα ευρωπαϊκή συνδρομή, αφού σύμφωνα με το γερμανικό σχέδιο που θα συζητηθεί τον Μάρτιο, οι χώρες υποδοχής θα επιφορτίζονται με έναν αρχικό προέλεγχο, αλλά στη συνέχεια, οι αιτούντες άσυλο, θα προωθούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για την εξέταση του αιτήματός τους.
Γνωρίζω ότι κανείς δεν αντέχει πια την αθλιότητα της Μόριας.
Προσβάλλει και τους Ελληνες και τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Αμφιβάλλω αν στην κυβέρνηση υπάρχει η πολυτέλεια να ζητά πίστωση χρόνου ώστε να αναπτύξει τις πολιτικές της.
Τι ακριβώς θέλετε να τους κάνουμε αυτούς τους ανθρώπους, που βρίσκονται στην Ελλάδα;
Να τους πάμε σε ένα ξερονήσι, όπως λένε οι κωμωδοποιοί της Ακρας Δεξιάς;
Αυτό ξέρετε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τις αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Προφανέστατα -αφού επιδείξουν και οι Ευρωπαίοι την απαιτούμενη αλληλεγγύη- πρέπει να βρούμε μία λύση που θα είναι συμβατή με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.
Ξέρω ότι οι νησιώτες έχουν κουραστεί αφόρητα.
Είμαστε όλοι στο πλευρό τους, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε να κάνουμε πολιτική.