Ξανά στο κέντρο της επικαιρότητας ο χώρος του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, όπου για πολλοστή φορά οι πολίτες διεκδικούν να μην υποβαθμίζεται η ζωή τους μέσα στην πόλη.
Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα παράδοξο, στην τριγωνική σχέση: πολίτη, Δημοτικής Αρχής και κράτους. Όσον αφορά τον πολίτη να θυμίσω ότι, ήταν αυτός που μπήκε μπροστά και εναντιώθηκε μαζικά, ενάντια στην τσιμεντοποίηση του χώρου, που είχε προγραμματίσει η τότε Δημοτική Αρχή.
Το κράτος τότε μέσω του εκπροσώπου του, Υπουργού Εθνικής Άμυνας, το παραχωρούσε δωρεάν για 40 χρόνια στον Δήμο και η τότε Δημοτική Αρχή το αρνήθηκε.
Εδώ λοιπόν το κράτος υποκύπτει στην πίεση των πολιτών ενώ η Δημοτική Αρχή κωφεύει. Αργότερα και επειδή το πάγιο αίτημα των πολιτών ήταν να γίνει το στρατόπεδο χώρος πρασίνου και άθλησης, ήρθε ο επόμενος πρωθυπουργός και μας ανακοίνωσε, ότι ο χώρος του στρατοπέδου παραχωρείται στον Δήμο. Η Δημοτική Αρχή και τότε, αντί να αδράξει την ευκαιρία την επόμενη μέρα και μαζί με την περιφερειακή Αυτοδιοίκηση να απαιτήσει από τον στρατό να εφαρμόσει αυτά που δεσμεύτηκε το κράτος διά του εκπροσώπου του (παραχωρώ έχει μια εννοια: ΔΩΡΙΖΩ), ξεκίνησε με αργούς ρυθμούς μόνος του ο δήμαρχος και χωρίς τη συμμετοχή των άλλων θεσμικών του Νομού, να διαπραγματεύεται, όχι την ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ, αλλά την εκμίσθωση και εν μέρει την τσιμεντοποίηση. Περίπου 11 από τα 54 στρέμματα να πολεοδομηθούν. Και εδώ βλέπουμε, ότι η δημοτική Αρχή δεν ανταποκρίνεται στο αίτημα των πολιτών.
Η σημερινή δημοτική Αρχή, η οποία πρέπει να τονίσουμε, ότι είναι η μόνη που δεν καταδέχτηκε να το φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο προς συζήτηση, σε ειδική συνεδρίαση, άφησε να περάσουν τέσσερα χαμένα χρόνια και κάτω από την πίεση του Χανιωτών, οι οποίοι έχουν αγανακτήσει, ζώντας το κυκλοφοριακό αδιέξοδο και το χάος που επικρατεί στην πόλη, τώρα που έφυγε ο στρατός, άρχισε να ενδιαφέρεται για αυτόν τον χώρο, όχι όμως για να γίνει το μητροπολιτικό πάρκο, αλλά για πάρκινγκ αλάνα. Για να κατευνάσει προφανώς τους πολίτες, γιατί τέσσερα χρόνια τώρα δεν έκανε τίποτα από αυτά που είχε υποσχεθεί: Περιφερειακά πάρκινγκ και ρύθμιση του κυκλοφοριακού. Τουναντίον αχρήστευσε χώρους ζωτικής σημασίας, με το πρόσχημα ότι θα κάνει ποδηλατόδρομους, που τελικά δεν έκανε.
Το Σάββατο που ήρθε ο πρωθυπουργός, μας ανακοίνωσε, λοιπόν ότι: Για να συμβάλει το κράτος στην «….ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας ζωής της πόλης των Χανίων…» παραδίδει τα 52 από τα 54 στρεμματα, δωρεάν στον Δήμο Χανίων, μέχρι την εξαγορά τους στην αντικειμενική τους αξία που κυμαίνεται στα 2 εκατομμύρια… και συνέχισε: «…τώρα είναι η ευθύνη στον Δήμο προκειμένου να γίνουν γρήγορα οι μελέτες…».
Κάποιος τον ενημέρωσε προφανώς, για τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στα έργα ανάπλασης του Δημοτικού Κήπου. Απευθυνόμενος στους πολίτες της Πρωτοβουλίας είπε: «…διαβεβαιώνουμε ότι μιλάμε για ένα χώρο πρασίνου, δεν μιλάμε καθόλου για καινούργια δόμηση… και συνέχισε… μιλάμε για ένα χώρο πρασίνου, αναψυχής και άθλησης…».
Τώρα για την εξαγορά: άδικο για τα Χανιά, αλλά συγγνώμη, το Κράτος προσφέρθηκε να μας το δώσει χωρίς ανταλλάγματα, και ευθύνονται οι τοπικοί μας εκπρόσωποι διαχρονικά που δεν ήταν ικανοί να το αποκτήσουν. Να υποθέσω, ότι τους λείπει το όραμα για τα Χανιά.
Σύμφωνα λοιπόν με τις παραπάνω δηλώσεις – δεσμεύσεις του πρωθυπουργού, θα πρέπει το Δημοτικό Συμβούλιο να συνεδριάσει, με μοναδικό θέμα τις νέες εξελίξεις, για να ακυρώσουν την απόφαση 2 του 2023, που είχε προτείνει η Δημοτική Αρχή, αφαιρώντας όλες τις άλλες χρήσεις που προέβλεπε αυτή η απόφαση, με συντελεστή δόμησης 0,1 δηλαδή 5.5 στρέμματα.
Το κράτος κι εδώ που το παραδίδει, είναι ξεκάθαρο: Να γίνει το πρώην στρατόπεδο πάρκο, με χώρους αναψυχής και άθλησης και όχι υπαίθρια αλάνα για πάρκινγκ.
Για να μην χαθεί αυτή η τελευταία ευκαιρία, γίνεται σήμερα στο Τ.Ε.Ε. στην Νεάρχου μια ημερίδα,που θα τονίσουν οι ειδικοί, την αναγκαιότητα του αστικού πρασίνου, σαν ένας παράγοντας για την αναβάθμιση της ζωής μας στην πόλη.