Η κυρία Αθηνά

Αν και από το πρωί έχει λιακάδα το κρύο είναι τσουχτερό. Μία ηλικιωμένη κυρία περιμένει υπομονετικά στο δρόμο το λεωφορείο, όταν σταματάει δίπλα της ένα αυτοκίνητο.
Σε λίγα λεπτά ο οδηγός του έχει βγει, έχει φορτώσει και έχει πληρώσει το σακί πτηνοτροφής, όταν τον πλησίασε διστακτικά η κυρία. Στα Χανιά πάτε; Θα με πάρετε; Στο ελάχιστο θετικό νεύμα του οδηγού ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό. Αχ σας ευχαριστώ πολύ κύριε. Μπαίνοντας έψαχνε μάταια να βρει το χερούλι οροφής για να την βοηθήσει να κάτσει στη θέση του συνοδηγού. Μαζί της είχε και τρεις γεμάτες πλαστικές σακούλες που τις στρίμωξε μπροστά και πάνω της κοιτάζοντας με διερευνητικό βλέμμα τον οδηγό.
Πολύ κρύο έκανε σήμερα παιδί μου, να κοίτα πόσο κρύα χέρια έχω. Στα Χανιά αν μπορείτε να με αφήσετε στο ΚΤΕΛ και μετά θα πάρω εγώ το λεωφορείο για τα Λενταριανά, στο σπίτι μου.
Εγώ ξέρεις είμαι πολύ ευχαριστημένη από τη ζωή μου, γιατί αξιώθηκα να πάω στα Ιεροσόλυμα, να εκκλησιαστώ εκεί που γεννήθηκε ο Χριστός, να βαπτιστώ εκεί που βαπτίστηκε, να περπατήσω εκεί που περπάτησε, να προσκυνήσω εκεί που σταυρώθηκε.
Όταν είπα θα ανεβώ με τα πόδια μου, μου είπαν οι άλλες φίλες μου, μα θα πας εκεί πάνω με τα πόδια; Ε βέβαια με τα πόδια. Αυτός μαρτύρησε για μας και ‘γω δεν μπορώ να ανεβώ μια φορά το Γολγοθά;; Πριν 10 χρόνια πήγα στα Ιεροσόλυμα. Αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη που κατάφερα να πάω. Όλο μου λένε γιατί το λέω συνέχεια, αλλά για μένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έκανα στη ζωή μου.
Ξέρεις παιδί μου, καλό είναι να πιστεύεις, αλλά αυτό όσο σε βοηθάει να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Οι άλλες φίλες μου δεν ήθελαν να ταλαιπωρηθούν, ίσως και κάποιες να πήγαν μόνο για να λένε μετά ότι πήγαν, χωρίς να καταλάβουν τη σημασία της χριστιανικής πίστης. Μακάρι όλοι οι χριστιανοί να έκαναν στο ελάχιστο από αυτό που έκανε ο Χριστός.
Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι είναι χριστιανοί αλλά όταν δουν ξένο τον βλέπουν με μίσος. Μια φορά εκεί στη γειτονιά μου είχα πιάσει κουβέντα δε θυμάμαι γιατί με ένα παπά. Δεν ξέρω πώς το έφερε η συζήτηση και μου είπε, εγώ δεν τους δίνω ούτε νερό! Σε ποιους τον ρωτάω πάτερ μου. Στους μετανάστες μου λέει!
Και δεν ντρέπεσαι να λες ότι είσαι χριστιανός και μάλιστα παπάς!; Σήμερα υπάρχουν κάποιοι που δήθεν είναι χριστιανοί αλλά στην πραγματικότητα μισούν τους άλλους και αυτό το δείχνουν με την πρώτη ευκαιρία. Δεν είδατε που σκότωσαν στο ξύλο αυτό το νεαρό στην Αθήνα επειδή ήταν λέει από τους άλλους, ξέρεις παιδί μου. Αλλά και αυτόν μάνα τον γέννησε.  Καταλαβαίνω τον πόνο της. Έβγαλε ένα μαντηλάκι και φύσηξε τη μύτη της. Το δίπλωσε και το έβαλε ξανά στην τσέπη της. Ο Χριστός έκανε αγία μια πόρνη.
Εγώ παιδί μου βοηθάω όσο μπορώ. Στο σπίτι μου δίπλα είναι κάποιοι από τη Συρία που τους πάω κανένα πιάτο φαί όταν μαγειρεύω. Ξέρεις δεν μαγειρεύω κάθε μέρα, ένας άνθρωπος μόνος τι να φάει… Μένω μόνη, να είναι ευλογημένος αυτός που ανακάλυψε το γιαούρτι. Και εκεί στη γειτονιά δίπλα στο σπίτι της νύφης μου είναι μια οικογένεια ιεχωβάδων, που μου λένε γιατί τους μιλάω, αλλά γιατί, άνθρωποι δεν είναι και αυτοί; Δεν πρέπει να κάνουμε διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.
Εγώ πάω συνέχεια στης νύφης μου τώρα που έφυγε το παιδάκι μου… Ένα δάκρυ κύλησε στο τραχύ μάγουλο της. Δύσκολα τα φέρει βόλτα. Ένα μισθό αυτή, τσοντάρω και γω κάτι τις από τη σύνταξη και πηγαίνω μέρα παρά μέρα για να τη βοηθώ. Και σήμερα εκεί ήμουν από κει που με πήρες. Ο γιός μου έλεγε εγώ μαμά δεν θα σου μοιάσω. Γιατί παιδί μου τι κακό έκανα; Δεν έκανες κακό μάνα, αλλά εγώ δεν θα κάνω ένα παιδί μόνο, αλλά πολλά. Έκανε τρία.
Μα παιδί μου πραγματικά τώρα πας στα Λενταριανά για μένα; Γιατί το κάνεις; Ο θεός να σε έχει καλά! Σκούπισε τη μύτη της με το μαντιλάκι που το δίπλωσε προσεκτικά και το ξαναέβαλε στην τσέπη.
Πάντως αν και έχω χάσει το παιδάκι μου είμαι πολύ ευχαριστημένη από τη ζωή μου, που αξιώθηκα να πάω στα Ιεροσόλυμα, να εκκλησιαστώ εκεί που γεννήθηκε ο Χριστός, να βαπτιστώ εκεί που βαπτίστηκε, να περπατήσω εκεί που περπάτησε, να προσκυνήσω εκεί που σταυρώθηκε.
Να, εδώ σταμάτα παιδί μου.
Λίγο πριν κατέβει η κυρία γυρνά και κοιτάει στα μάτια τον άγνωστο. Μα μήπως είσαι άγιος; Πώς βρέθηκες έτσι ξαφνικά μπροστά μου και με βοήθησες. Α! ο άντρας μου το έλεγε. Κάνε το καλό και σίγουρα κάποια μέρα θα σου ανταποδοθεί από κάποιον άλλο. Πάντως χάρηκα πολύ για την συζήτηση που κάναμε. Α! δεν μου είπες πώς σε λένε παιδί μου, εμένα με λένε Αθηνά.