Στο προχθεσινό κείμενό μου αναφέρθηκα στον Μέγα Κωνσταντίνο και στις μάχες που έδωσε ώσπου να φθάσει στην τελική Γεωστρατηγική του κατάληξη: να δημιουργήσει τη Νέα Ρώμη στην ανατολική ασιατική πλευρά, που την ένωσε με την Δυτική για να δημιουργήσει το ανατολικό-Δυτικό κράτος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Με κυρίαρχη υπερπόλη την Κωνσταντινούπολη από την οποία κυβερνήθηκε ο τότε κόσμος Αυτοκρατορικο-θρησκευτικά.
Ώσπου καταλύθηκε πρώτα από τον κόσμο της Δύσης. Για να φθάσει να μείνει ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ στον κυρίαρχο οθωμανικό κόσμο 12 ολόκληρους αιώνες.
Σήμερα έχουν αλλάξει οι συνθήκες των κυρίαρχων Σουλτανικών επικυριαρχιών, σε σημείο μέσα σε ολόκληρη την τουρκική επικράτεια, αλλά και στην ίδια την Ευρώπη και όλη τη Δύση καθώς και τον κόσμο.
Πάντως από τον σημαδιακό χρόνο της Κωνσταντινούπολης και της Βασιλείας της ως δεύτερης «Χριστιανικής Ρώμης» συμβήκανε πολλά δραματικά τόσο για τους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι πολλές φορές διώχθηκαν ως το 1995, που έμειναν ελάχιστοι. Αυτοί κατόρθωσαν να αναδημιουργήσουν τη ζωή τους. Ενώ, είχαν καταστραφεί εκκλησίες, νεκροταφεία, η περίφημη θεολογική σχολή της Χάλκης, Ελληνικά σχολεία, Ορθόδοξα πνευματικά κέντρα κ.λπ.
Κυρίως βεβηλώθηκε και σήμερα η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
ΒΑΡΒΑΡΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΑΝΙΕΡΗ ΒΕΒΗΛΩΣΗ
Όπου «Εν ταις ημέραις εκείνες και εν ταις ημέραις ΤΟΥΤΕΣ»
Για να βεβηλωθεί «Εν ταις ημέραις εκείνες» ΤΟ ΜΕΓΑ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» που βεβηλώνεται ως σήμερα.
Για να απαιτείται ανάπλαση, να γίνει το Μεγάλο προσκύνημα όλης της Ορθοδοξίας, και γενικώτερα της Χριστιανοσύνης, που μέχρι σήμερα δεν ενδιαφέρθηκαν αποφασιστικά, πανορθόδοξα ούτε πανχριστιανικά, αλλά άφησαν ακόμα την Αγία Σοφία σε παγκόσμια εγκατάλειψη ακόμα και από πατριαρχικές πρωτοβουλίες……και διεθνείς ακαδημαϊκές ενέργειες.
Αλλά οι κάποιες πρωτοβουλίες που γίνονται και έγιναν στη διαδρομή των καιρών ουσιαστικά χρησιμοποιούσαν την Εκκλησία για να αντιμετωπίσουν πολιτικο-ενεργειακά και κοινωνικά παιδευτικά θέματα, ιδιαίτερα για την Ελλάδα…. η οποία τώρα έχει σημαντικό αριθμό Μουσουλμανικού πληθυσμού.
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Όμως αυτές οι πραγματικότητες αποτελούν εφαλτήριο, από την τουρκική πλευρά, για περαιτέρω πολιτικές–εδαφικές τουρκικές εκμεταλλεύσεις την ώρα που από καιρό, έχει διαμορφωθεί από πολλές πλευρές η βουλιμία για κυριαρχία της Δυτικής Θράκης.
Βέβαια δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε ότι οι υποσχέσεις θα είναι πολλές (όπως και άλλοτε χωρίς να έχει γίνει τίποτα ως σήμερα). Ιδιαίτερα, τώρα, που με τις πατριαρχικές ευλογίες στην Ουκρανική αυτοκεφαλία δημιουργήθηκε μείζων θέμα ενός ιδιότυπου «ιερού» θρησκευτικού πολέμου, αλλά και ορθόδοξου.
Με συμφέροντα που διακυβεύονται στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη αλλά, και με πιθανούς τεκτονισμούς στην ΕΕ, καθώς μερίδα των εμπλεκόμενων εκκλησιών βρίσκεται στους κόλπους της.
ΚΑΡΟΛΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΩΝ
Όμως, παρά τις σύγχρονες κυριαρχικές και θρησκευτικές αντιπαλότητες ανατολής και δύσης- με αφορμή τα σύγχρονα γεγονότα – αναζητούνται οι χρονικές αρχές για μια σύγκριση με την σημερινή εποχή.
Ο 742 ο Κάρολος ο Μέγας (που ίσως ήθελε να εκδικηθεί τον ΜΕΓΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ), έγινε το 840 Βασιλιάς των ΦΡΑΓΚΩΝ, σε συναλλαγή με τον τότε πάπα ο οποίος είχε ηθικά προβλήματα και ο Κάρολος ο μέγας τα ξεπέρασε με αντάλλαγμα την ανάδειξή του σε βασιλιά των φράγκων, ο οποίος είχε ως σκοπό του την επέκταση του Φραγκικού κράτους του στην Ευρώπη για να ιδρύσει την Γερμανικής Ευρώπης. Για να υπάρχει τότε ως σήμερα, μια κορύφωση της Ευρωπαϊκής ιδέας, η οποία σήμερα έχει μετατραπεί από όραμα σε εμμονική ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ, προκειμένου να επιτευχθεί μια ομοιογένεια ιδεών και μοντέλων διακυβέρνησης, η οποία σήμερα απέχει πολύ από τις προσδοκίες των ιδρυτών της.
«ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ» ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΙΚΗΣ ΔΥΣΗΣ
Στο έγκυρο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 34, αναφέρεται μια σημαντική μελέτη του Παναγιώτη Κάρδαρη ο οποίος στο άρθρο του με τίτλο Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ και η Φραγκική Δύση, σελ. 8-12, αναφέρεται στις Απαρχές του Δυτικού μίσους προς την ανατολή, σημειώνοντας σημαντικές πληροφορίες για την «κρίση και πολιτισμική ενοποίηση….» και μεταξύ άλλων αναφέρει και το εξής …..η κοινή νοοτροπία σημαίνει αναπόφευκτα και κοινός πολιτισμός….. Γιατί έτσι μόνον μπορείς να χαράξεις τη γεωστρατηγική και οικονομική σου πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα ακόμα και με την νομισματική διάσταση εντός του κοινού νομίσματος, όπως μετά από τόσους αιώνες έγινε σήμερα
Ανάγκη που έγινε αντιληπτή από τον ΜΕΓΑ Κωνσταντίνου όταν ηθέλησε να οργανώσει και να ελέγξει καλύτερα την αυτοκρατορία τους.
Αυτοί τότε έθεσε τις βάσεις για έναν πολιτισμό, στηριζόμενο στην εξάπλωση και αποδοχή της Νέας θρησκείας του Χριστιανισμού, την οποία ενοποίησε δογματικά από την πρώτη ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟ…
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ 1800 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ;
Για να σημειώσει εμφαντικά, ο αρθρογράφος-συγγραφέας Παναγιώτης Κάρδαρης ότι: «…Σήμερα έπειτα από 1800 χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας (η οποία μπορεί να έδυσε) αλλά το επεκτατισμό της αποτυπώθηκε στο DNA των Ευρωπαίων για να μη μπορεί κανείς να μιλήσει, για θρησκευτική ενοποίηση, αλλά για μια ιδιότυπη ομοιογένεια, στηριγμένη πάνω σε ένα οικονομικό πλαίσιο, που αποτελεί πλέον τον μεγάλο ρυθμιστή της ζωής των πολιτών, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ολόκληρης της Δύσης… και του κόσμου!
Όμως τώρα με τη μεγάλη κρίση των ορθοδόξων εκκλησιών Ανατολής και Δύσης, υπάρχει η εξωτερίκευση στις πολιτισμικές διαφορές των δυο πλευρών, ωστόσο στην αρχή δεν υπήρξε ιδιαίτερο πρόβλημα, όμως σ’ αυτού του είδους την ομοιογένεια, μαζί με τη θολή έννοια της ευρωπαϊκής, που αντικατέστησε τον παράγοντα του βυζαντινού λαού της διακυβέρνησης του από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο αποτελεί πλέον όχι μόνο ρυθμιστή της ζωής των πολιτών Δύσης, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης και του κόσμου.
Με τις δύο αυτές συνιστώσες, ομοιογένεια και ευρωπαϊκή ιδέα να είναι αυτές που μετατρέπουν την ένωση Ελλάδας και των λοιπών βαλκανικών χωρών αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη σε μια ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ και ανίερη ΣΥΝΟΥΣΙΑ.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΩΝ
Αυτή όμως η ανίερη πραγματικότητα οποία θα οδηγήσει τελικά στην απώλεια της γνήσιας εθνικής ταυτότητας των ελλήνων ή στην αποτυχία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης… αλλά η σύμπραξη με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ αποτελούν κρίσιμο (γεγονός που έχει αποδειχθεί ήδη, 50 χρόνια και πλέον) για να υπακούουν σε μια μακρά μεταπολεμική αλλοτρίωση, συνεχώς, με κατά καιρούς συγκρούσεις στην ευρωπαϊκή ένωση η Ελλάδα να χάνεται στον καιάδα των δολοπλοκιών του ρωμαϊκού δικαίου που βασίζεται στην Καρλοάγνεια υπερεξουσία.
Ένα παιγνίδι που μεγάλο ρόλο έπαιξαν και παίζουν – ακόμα τώρα- δυο χώρες. Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ και ο δορυφόρος της ΓΑΛΛΙΑ…, που έχει υποβιβαστεί σε δεσμοφύλακα της Γερμανίας, για να συνεχίζεται για τους γερμανούς ενορχηστρωτές του οικονομικού κανιβαλισμού έτσι από το παρελθόν ως σήμερα η εξωτερίκευση της Γερμανο-ρωμαικης κυριαρχίας…. για να θεωρούν την Ελλάδα οι γερμανο-ευρωπαίοι ως μεγάλο βαρίδι στα δόλια σχέδιά τους τα οποία εδώ και χρόνια… και ιδιαίτερα τώρα υπηρετούν φορείς υποστηρίζοντες ότι σώζουν την Ελλάδα με εισόδους και εξόδους στο πολιτικό σκηνικό με συμφωνίες ΠΡΕΣΠΩΝ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΗΤΑΝ ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ
Αλλά και με γεωπολιτικές-γεωοικονομικές (μέσω θρησκευτικών διαμεσολαβήσεων) την ερντογανική κυριαρχία…
Όμως, πέρα από όλες αυτές τις διαβουλεύσεις δεν ακούσαμε μια Στεντόρεια Ελληνική φωνή για το άνοιγμα της Αγίας Σοφίας, πέρα από κάθε τουρκική σκοπιμότητα, για να γίνει, πάλι, το πανίερο προσκύνημα όλων των πολιτισμένων χριστιανικών λαών της Δύσης και της ανατολής, ιδιαίτερα όλων των ορθοδόξων λαών της ανατολής… που ήδη βρίσκονται σε κρίση ολοκληρωτικού κινδύνου ορθόδοξου ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ.
Πάντως ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΙΣΜΑ δεν ήταν απόλυτα εκκλησιαστικό και θεολογικό αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΟ υποκινούμενο από τη ΔΙΨΑ των Φράγκων και των απογόνων των να κατακτήσουν, να οικειοποιηθούν και να επεκτείνουν ότι κατείχε παλαιά η δυτική ρωμαϊκή Δύση…. με συνέχεια του Παν-γερμανισμού- Ναζισμού, της δυτικής καθαρότητας έναντι μιας ολόκληρης Δύσης στην οποία συμπεριελήφθησαν όλες οι ορθόδοξες χώρες, όπως η Ρωσία και η Ελλάδα…
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ Η ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Αλλά, η πανευρωπαϊκή υιοθέτηση της Διχαστικής Πολιτικής της Γερμανίας και της εμμονής της στην ανωτερότητά της με κάθε τρόπο βίας και αλλοτρίωσης, μέλλει να γίνει η ταφόπλα της ένωσης των ευρωπαϊκών λαών. Αν ψάξουμε όμως βαθειά θα δούμε ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν, από αυτά που μας χωρίζουν. Όμως, αν αφήσουμε τη σκιά των Φράγκων και αυτοί αν αφήσουν τη Σκιά των Βυζαντινών και κοιτάξουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Ίσως τότε να αναστραφεί αυτή η κατάσταση. Αν όμως κρατήσει μεταξύ μας ένα ΟΧΙ, η ιστορία για μια άλλη φορά θα γράψει μαύρες σελίδες…. οι οποίες ήδη διαφαίνονται τώρα στους παγκόσμιους ορίζοντες με το «ΛΕΥΚΟ ψεύδος» της παγκόσμιας ΤΡΑΜΠΟ-υπερκυριαρχίας, να επιβάλλει σήμερα στους Χριστιανοδημοκράτες του Γερμανικού Κοινοβουλίου να φέρονται με σκληρότητα απέναντι στο ελληνικό ζήτημα το οποίο εδώ και τόσα χρόνια (και ιδιαίτερα σήμερα) βρίσκεται σε παράταιρο αδιέξοδο…. που το εντείνει εξαιρετικά η πολύμορφη πολιτική, εκκλησιαστική, επικοινωνιακή παραμόρφωση όλων των ελλήνων και εξωελληνικών ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
