Η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις στη χώρα μας

Τα τελευταία χρόνια ενημερωνόμαστε ολοένα και συχνότερα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για ακραία και πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα τόσο σε μέρη όπου συνέβαιναν ανέκαθεν π.χ. Αμερική όσο και σε άλλα, όπως η Ευρώπη, των οποίων η εμφάνιση είναι άκρως ανησυχητική.

Θεομηνίες, πλημμύρες, πυρκαγιές πλήττουν καθημερινά την υφήλιο με τις βαρύτατες συνέπειες τους να είναι ορατές στο πεδίο των υποδομών (κατάρρευση γεφυρών, δρόμων κ.λπ.) αλλά κυρίως στο πεδίο των ανθρώπινων ζωών που χάνονται με τραγικό τρόπο στο πέρασμα των φαινομένων αυτών. Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι αν όντως ο καιρός “τρελάθηκε” ή αν δυστυχώς παρακολουθούμε τα αποτελέσματα της βίαιης “θυσίας” του περιβάλλοντος στο βωμό των πολιτικών συμφερόντων η οποία προφανώς ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν.
Πρόσφατα και στην Ελλάδα σημειώθηκε αυτή η “εισβολή” των ακραίων καιρικών φαινομένων, με τα τηλεοπτικά μέσα να γεμίζουν εικόνες φρίκης και καταστροφής. Ποίος μπορεί να ξεχάσει γεγονότα όπως τη Μάνδρα και το Μάτι όταν οι εικόνες δεκάδων νεκρών και τεραστίων καταστροφών θυμίζουν εικόνες συντέλειας; Βέβαια γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αποτελούν “περασμένα ξεχασμένα” για τους υπεύθυνους, οι οποίοι στο βωμό της μικροπολιτικής και του λαϊκισμού υποβάθμισαν τα γεγονότα εξαγοράζοντας τους πληγέντες-ψηφοφόρους με κάποια πρόχειρα έργα και μερικές αργοπορημένες, πενιχρές αποζημιώσεις.
Το Φλεβάρη στα Χανιά ζήσαμε τη χειρότερη θεομηνία των τελευταίων 50 χρόνων, ευτυχώς δίχως θύματα, αλλά με την περιβαλλοντολογική και οικονομική καταστροφή να είναι εμφανείς. Η συγκοινωνία στην ενδοχώρα κατέστη προβληματική με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κατάρρευση της γέφυρας Κερίτη αλλά και τις φθορές στις υπόλοιπες γέφυρες και δρόμους του νομού. Η κακοκαιρία χτύπησε και τις περιουσίες των ανθρώπων με μεγαλύτερα θύματα τους αγρότες των οποίων η παραγωγή επλήγη δραματικά.
Η αυθαιρεσία των τελευταίων 50 χρόνων με την άναρχη δόμηση, τα μπαζώματα ρευμάτων, την αδιαφορία για την προστασία των δασών, την κατακρεούργηση της βιοποικιλότητας από παράνομες ανθρώπινες παρεμβάσεις σε συνδυασμό με την παγκόσμια μόλυνση του περιβάλλοντος μόνο καταστροφές προμηνύουν. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν αποτελούν κάτι παροδικό αλλά τείνουν να γίνουν κανόνας.
Για να είμαστε, λοιπόν, ξεκάθαροι όλοι έχουν ευθύνη, πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί και κυρίως εμείς οι πολίτες ως άτομα. Τα “στραβά μάτια” για την αποφυγή του πολιτικού κόστους εμπόδισαν τη λήψη μέτρων και την κατασκευή των απαραίτητων έργων υποδομής ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα.
Ειδικότερα στην περίπτωση των Χανίων μετά την έξαρση των φαινομένων ζήσαμε “παρέλαση” του πρώην και νυν πρωθυπουργού, υπουργών, βουλευτών, αυτοδιοικητικών, αρχηγών κομμάτων αλλά και επιστημόνων οι οποίοι είδαν ιδίοις όμμασι τις καταστροφές. Οι διεθνώς αναγνωρισμένοι επιστήμονες έχουν προτάσεις για την αντιμετώπιση του όλου θέματος οι οποίες αυτή τη στιγμή “σκονίζονται” σε κάποιο συρτάρι. Έγιναν συσκέψεις, πάρθηκαν αποφάσεις και έγιναν οικονομικές εξαγγελίες στην πράξη, όμως, ελάχιστα. Με αφορμή τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές καθώς και τις ευρωεκλογές οι αρμόδιοι “έτρεξαν” με πενιχρά χρήματα που δόθηκαν από το κράτος να κάνουν “μπαλώματα” και προχειροδουλειές χωρίς μελέτες με την ελπίδα η επόμενη θεομηνία να είναι ηπιότερης μορφής. Ο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ. Στην απελπισία τους οι κάτοικοι έφτιαξαν μόνοι τους (!) πρόχειρα και επικίνδυνα έργα («διάβαση» Κερίτη) σε συνεργασία πάντα με υποψηφίους και πάντα για ψηφοθηρικούς λόγους. Άκρατος λαϊκισμός… Ο ΒΟΑΚ από την άλλη, αποκαταστάθηκε μόνο στο σημείο του Πλατάνι μετά από 3 μήνες λόγω βέβαια και της τουριστικής περιόδου. Πολλά χωριά της ενδοχώρας επικοινωνούν μέσω δρόμων που δεν παρέχουν καμία ασφάλεια με κίνδυνο ακόμα και την ζωή των πολιτών.
Ακολούθησαν οι βουλευτικές εκλογές με όλους τους υποψηφίους των κομμάτων να επισκέπτονται ξανά τα πληγέντα Χανιά, αφού δεν δόθηκαν λύσεις στα προβλήματα και για ακόμη μία φορά πέτυχαν το στόχο τους που δεν ήταν άλλος από την εκλογή τους. Μέγα ερώτημα για μένα: η δέσμευση των πολιτικών για την αποκατάσταση των ζημιών έπεισε τους ψηφοφόρους; Μάλλον επικράτησε ο μικροκομματισμός και η ψήφος ήταν απλά κομματική. Αλλά τι να περιμένεις από μία κοινωνία που βρίσκεται σε λήθαργο;
Μέσα στο καλοκαίρι που διανύουμε, ήδη θρηνούμε νεκρούς στη Χαλκιδική, μετράμε καταστροφές στον Τύρναβο, στην Αχαΐα και έπεται και συνέχεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συνέδρια από άριστους επιστήμονες, οι οποίοι προειδοποιούσαν για τις επερχόμενες καταστροφές, δυστυχώς, όμως, δεν άκουσε κανείς αυτές τις παραινέσεις… «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Η νέα κυβέρνηση πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα ώστε να ξεκινήσει η αποκατάσταση των ζημιών. Ας χρησιμοποιηθούν οι μελέτες που έχουν ήδη γίνει ή ακόμα να γίνουν καινούριες πιο επίκαιρες, αλλά ας τεθεί κάτι επιτέλους σε εφαρμογή. Χρειάζονται γρήγορα αλλά σταθερά βήματα με μακροπρόθεσμη ισχύ που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και το κόστος της αποκατάστασης αυξάνεται ραγδαία. Αυτή τη στιγμή όλοι οι παραγωγικοί τομείς της χώρας πλήττονται με τη γεωργία, τη βιομηχανία, το εμπόριο και κυρίως τον τουρισμό να ασφυκτιούν και να επιβιώνουν οριακά.
Για τους αγρότες, που αποτελούν ίσως τη μεγαλύτερη παραγωγική δύναμη της Ελλάδας, αντί των “δωροεπιταγών” καλό είναι να “παγώσουν” οι εισφορές στο ΕΦΚΑ και να απαλλαγούν από τη φορολογία για μια πενταετία, ώστε να δοθεί ένα ισχυρό κίνητρο για την ανάταση της αγροτικής παραγωγής.
Τελειώνοντας, σημειώνω ότι για να υπάρξει ΑΝΑΠΤΥΞΗ πρώτα πρέπει να υπάρχει ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ και μετά να στηθούν επιχειρήσεις. Δεν φτάνουν μόνο οι “ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ” τύπου ΕΛΛΗΝΙΚΟ. Αυτές άλλωστε εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα. Αν λοιπόν δε θέλουμε να θρηνήσουμε άλλα θύματα οφείλουμε να δράσουμε μεθοδευμένα και κυρίως συλλογικά! Οι ευθύνες ανήκουν σε όλους μας πολιτευόμενους και μη. Υπάρχουν πάντα θύτες και θύματα. Οι ρόλοι εναλλάσσονται διαρκώς…