Οι διαθέσεις της ελίτ των Βρυξελλών είναι πλέον ορατές στο εσωτερικό της χώρας µας. Οι δήµοι και οι περιφέρειες στενάζουν κάτω από την απαγορευτική µπότα της Κοµισιόν που σώνει και καλά προσπαθεί να αλλάξει µονοµερώς το παιχνίδι! Μόνο αν αποκτήσει περισσότερη εξουσία επί των οικονοµικών της ΕΕ τότε µόνο θα είναι σε θέση να εφαρµόσει πλήρως τα σχέδια της που εδράζονται σε δυο άξονες: ο ένας είναι η συνέχιση χρηµατοδότησης του πολέµου, στην Ουκρανία, ακόµη και µε πλήρη αποχή των ΗΠΑ (εν όψει εκλογών) και ο δεύτερος αφορά την καθαυτή γιγάντωση ορισµένων ευρωπαϊκών βιοµηχανιών, θεωρώντας ότι µε τον τρόπο αυτόν θα αντιµετωπίσει τη λαίλαπα που έρχεται από τις ΗΠΑ και την Κίνα! Φευ! Μια ελπίδα µας έχει µείνει: η άρνηση του Συµβουλίου στις προθέσεις της Εκτελεστικής Εξουσίας/
Σ
το προηγούµενο σηµείωµά µας είχαµε σηµειώσει τους σοβαρούς τριγµούς πολλών ρίχτερ που µας επιφυλάσσει η νέα στάση της Κοµισιόν! Πριν προχωρήσουµε σε οποιαδήποτε σκέψη, πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα ότι τώρα και πολλά χρόνια η Κοµισιόν διαχειρίζεται το 1/3 των δαπανών του ετήσιου προϋπολογισµού. Αυτή η εξέλιξη φαίνεται ξεκάθαρα µέσα στις σελίδες του Ο∆ΗΓΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ της ΕΕ που έχουµε την τιµή να εξακολουθούµε για τρίτη δεκαετία να εκδίδουµε. Στον Ο∆ΗΓΟ αυτόν που περιγράφονται οι ετήσιες δαπάνες του προϋπολογισµού αναφέρεται ότι «Η διαχείριση του συνόλου των πολιτικών της Ε.Ε. γίνεται µε χρήµατα που καταβάλουν στον κεντρικό κοινοτικό προϋπολογισµό τα κράτη µέλη. Η διαδικασία αναφέρεται στο 7ετές Πλαίσιο Προϋπολογισµού που συγκεντρώνει την πρόνοια των δαπανών για το σύνολο των χωρών µελών και σύµφωνα µε το ισχύον 7ετές πλαίσιο το ύψος ου υπερβαίνει το 1,074 τρις € , ποσό στο οποίο προστίθεται και ένα πρόσθετο κονδύλι της τάξης των 750 δις € Next Generation EU. Άρα το σύνολο των ποσών αυτών υπερβαίνουν το 1,8 τρις € που κατανέµεται σε 7 προϋπολογισµούς περίπου 200 δις € ο κάθε ένας. Πρόκειται λοιπόν για σοβαρά ποσά που χορηγούνται στις εθνικές οικονοµίες κατά ποσοστό 70% µέσω των ΕΣΠΑ και το υπόλοιπο 30% µέσω της Κοµισιόν». Αν κρίνει κανείς από την κατανοµή αυτή γίνεται κατανοητό ότι έχουµε συµφέρον να εντείνουµε τις προσπάθειές µας να εξοικονοµήσουµε πόρους από το 30% που διαχειρίζεται η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή η Κοµισιόν, εφ όσον βέβαια έχουµε στοχεύσει στην πλήρη απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ. Πράγµα καθόλου βέβαιο γιατί , τόσο στο παρελθόν που χάθηκαν σοβαροί πόροι που κατευθυνόταν στην οικονοµία και ποτέ δεν εισπράχθηκαν, αλλά κίνδυνοι εξακολουθούν να εγκυµονούν, παρά το ότι έχουµε 3-4 ακόµη έτη για την είσπραξη των σχετικών κονδυλίων του 70%.
Η ρωσο-ουκρανική σύρραξη αναποδογύρισε τα δεδοµένα και φαίνεται ότι µε πρωταίτια την Κοµισιόν και την πρόεδρό της και πρώην υπουργό πολέµου της Γερµανίας, επιχειρεί έναντι κάθε θυσίας να χρηµατοδοτήσει τον πόλεµο της χώρας αυτής, ακόµη και αν µεγάλο µέρος της έχει εξαγοραστεί από αµερικάνικες εταιρείες που παράγουν ΓΤΟ και κυρίως σιτηρά. Τα σιτηρά αυτά µάλλον αλληθωρίζουν κατά Ευρώπη µεριά, παρά τις σχετικές απαγορεύσεις! Σε προηγούµενα σηµειώµατά µας έχουµε αναφερθεί τόσο στις µεθόδους µε βάση τις οποίες υποκλέπτονται οι κοινοτικοί πόροι και κατευθύνονται στην Ουκρανία και µάλιστα αυτό το κάναµε αµέσως µόλις κυκλοφόρησε ο τρέχων προϋπολογισµός του 2024. Εκεί διαπιστώσαµε ότι άλλα µεν είναι τα κελεύσµατα των κανονισµών για τη χρηµατοδότηση των πολιτικών που στηρίζει η ΕΕ και άλλες είναι οι προβλέψεις πληρωµών που διενεργούνται µε ευθύνη της Κοµισιόν. Και τα πλέον χοντρά παραδείγµατα αφορούν την πολιτική συνοχής, ιδιαίτερης σηµασίας για τις υπό ανάπτυξη περιοχές, όπως της Ελλάδας, απ όπου αφαιρούνται 30 δις € µόνο για φέτος και άλλα 10 δις από την πολιτική απασχόλησης (κοινωνικές υποθέσεις). Γίνεται κατανοητό ότι διεθνούς και ευρωπαϊκού κύρους έντυπα όπως το POLITICO, όταν βγάζουν στον αέρα µια πρόθεση άτυπου εγγράφου, τα πράγµατα είναι σοβαρά.
Φαίνεται όµως ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα ιδρώσουν (αν θέλουν να δούνε το θέµα), δεδοµένου ότι πρέπει να αναγνωρίσουµε στην πρόεδρο της Κοµισιόν µια πολύ καλή προετοιµασία που στοχεύει αυτό το θέµα. Πρόκειται για µια σειρά εκθέσεων που ετοίµασαν Ευρωπαίοι ταλαντούχοι αξιωµατούχοι που τις ακούµε και τις διαβάζουµε χωρίς την υποψία ότι υποσκάπτουν το µέλλον των κεκτηµένων δικαιωµάτων κάθε κράτους µέλους. Η πλέον γνωστή έκθεση είναι η εκ 400 σελίδων έκθεση του πρώην κεντρικού τραπεζίτη της Ένωσης και πρώην Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, για την οποία έχουµε ήδη αναφερθεί τις µόλις προηγούµενες εβδοµάδες. Εκτός όµως από αυτήν έχουµε και την περσινή έκθεση του προέδρου της Φινλανδίας Niinistö που είναι ένα επίκαιρο και λεπτοµερές σχέδιο για το πώς η Ευρώπη µπορεί να ενισχύσει την αµυντική και πολιτική ετοιµότητά της ως απάντηση στις αυξανόµενες απειλές για την ασφάλεια. Καλεί τα ευρωπαϊκά έθνη να συνεργαστούν πιο αποτελεσµατικά, να επενδύσουν σε κρίσιµους τοµείς και να υιοθετήσουν µια ολοκληρωµένη προσέγγιση στις σύγχρονες απειλές, όπως ο υβριδικός πόλεµος και οι κυβερνοεπιθέσεις, διατηρώντας παράλληλα µια στενή διατλαντική συµµαχία. Επίσης έχουµε την έκθεση που ήλθε µετά την παταγώδη αποτυχία αναθεώρησης της ΚΓΠ, που µάλλον προοιωνίζει αρνητικές εξελίξεις και αφορά την ΚΓΠ 2023-2027 που περιλαµβάνει µέτρα βάσει επιδόσεων, µε τα κράτη µέλη να έχουν µεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά τον τρόπο επίτευξης των στόχων της ΕΕ. Αλλά, όπως έχουµε τονίσει, πρόκειται για µια διαρκή µείωση των σχετικών κονδυλίων, πράγµα που στοχεύει στην εξοικονόµηση πόρων για τους βιοµηχανικούς και στρατιωτικούς σκοπούς, όπως καταδείξαµε, αλλά και θα επανέλθουµε. Και δεν είναι µόνο αυτά υπάρχουν και άλλες εκθέσεις που θα µας απασχολήσουν στο άµεσο µέλλον µε την πεποίθηση ότι µπορούν να ακουστούν οι απόψεις µας στους διαδρόµους της λήψης αποφάσεων, µήπως και αλλάξουν οι διαθέσεις.
