Σ’όλους κάτι μάς φταίει’
μαζεύουμε τα κομμάτια
του σπασμένου καθρέφτη
και τα συναρμολογούμε
για να φτιάξουμε
το πορτραίτο του καινούργιου
εαυτού μας.
Εσωτερικοί φόβοι, αγωνίες
και υπαρξιακά διλήμματα.
Φοράμε ξανά τα λευκά μας
πουκάμισα και ποζάρουμε
στη φωτογραφική μηχανή
τ’ουρανού.
Αγόγγυστα εργαζόμαστε και
κάνουμε νευρικά νεύματα
στις πέντε μας αισθήσεις.
Μονάζουμε στα δωμάτιά μας
και έχουμε όλο τον κόσμο
μέσα μας.
Όταν το τραίνο σφυρίξει
τρείς φορές, θα ωριμάσουμε
για να ξαναχτίσουμε
με χρώματα κι αρώματα
τη μοναδική μας ταυτότητα.
Xανιά 2/11/20
Στέλιος Γ.Ξ.
