Η κοπέλα που γελά!

Έχασε μόλις την πρωτιά, το αγαλματάκι του νικητή, μα και το καλό χρηματικό έπαθλο που θα της έλυνε όλα της τα προβλήματα…
Στέκει ωστόσο δίπλα στον νικητή με τον οποίο κονταροχτυπήθηκε μπόλικες φορές μετά από μήνες συνεχών διαγωνισμών, κατά την διάρκεια των οποίων οι υπόλοιποι αντίπαλοι αποχωρούσαν  ένας-ένας.
Μέχρι  που  έμειναν οι δυο τους…
Κι αφού κονταροχτυπήθηκαν αρκετές φορές κι έχασε παρά ένα-δυο βαθμούς, στέκει τώρα δίπλα του, κι ενώ απ’ το ταβάνι  μικρά χαρτάκια
-κομφετί θριάμβου, λες-  λούζουν τους πάντες, τον φίλα, του χαμογελά, τον χειροκροτεί και τον επευφημεί!
Περισσότερο κι απ’ τους άλλους θα λέγαμε…
Πρέπει φυσικά να σταθεί  στο ύψος των περιστάσεων, μια που  έφθασε τόσο κοντά στην επιτυχία.
Που την άγγιξε, μα δεν την κατέκτησε…
Κι ωστόσο γελά!
Σίγουρα μόλις θα σβήσουν οι προβολείς και πάρει τον δρόμο για το σπίτι, στην σκοτεινή κάμαρά της μέσα, μακριά απ’ τα φώτα του τηλεπαιχνιδιού, πικρά θα κλάψει.
Θα νοιώσει κιόλας πως ίσως αδικήθηκε…
Πως δεν άξιζε τον  κόπο η προσπάθειά της η μεγάλη!
Θα συνειδητοποιήσει επίσης, πως με τον καιρό θα ξεχαστεί ακόμα κι η παρουσία της στη μικρή οθόνη επάνω.
Παρόλα αυτά το χαμογελαστό της πρόσωπο, η ψυχραιμία που επέδειξε, η συμμετοχή στην χαρά του άλλου, η δική της συμμετοχή στο τελικό αποτέλεσμα, η πείρα και η γνώση που αποκόμισε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού προς όφελος της είναι!
Ποιος ξέρει;
Μπορεί ο νικητής να της ζητήσει να στηθούν πίσω απ’ τους πάγκους  ξανά!
Στην πραγματική ζωή αυτή τη φορά…
Όχι σαν αντίπαλοι, μα  σαν φίλοι και συνεργάτες…
Κι αν δεν ενδιαφερθεί αυτός, ίσως κάποιος άλλος.
Κερδισμένη λοιπόν κι αυτή!